دکینیه
| دکینیه | |
|---|---|
 | |
| نام | دکینیه |
| موسس | فضلبندکین |
دکینیه شاخهای از فرقۀ زیدیه و از یاران فضل بن دکین بودند. کنیه وی ابونعیم، حافظ، محدث و اهل کوفه بود و از بزرگان شیوخ بخاری به شمار میرفت. وی بر مذهب امامیه بوده و طایفه دکینیه به او منسوباند[۱][۲].
شرح حال
ابونعیم فضل بن دکین یا فضل بن عمرو بن حماد، از موالی آل طلحة بن عبدالله و از محدثین بزرگ قرن دوم و سوم هجری قمری بود. وی در سال 130 هجری قمری متولد و با لقب شیخالاسلام نیز شناخته شده و به واسطه شغل خویش که فروش مُلَأ (نوعی لباس) در کوفه بوده است، به مُلایی معروف شده است. ابونعیم گرایشات شیعی داشته، ولی در تراجم اهلسنت به طور کامل توثیق شده است. وی در سال 219 هجری قمری از دنیا میرود[۳][۴][۵][۶].
نظر اهل سنت درباره فضل بن دکین
وی استاد محمد بخاری در کتاب صحیح بوده است. ذهبی نوشته: فضل بن دکین حافظ و حجت بوده و تنها عیبش تشیع است. نویسندگان صحاح سته به احادیث او استدلال کردهاند، بخاری بدون واسطه و مسلم بن حجاج نیشابوری با واسطه از او حدیث نقل کردهاند. ابنسعد گفته است که او فردی موثق، مورد اطمینان، آگاه به احادیثِ بسیار و حجت بوده است[۷].
آثـار
ابنندیم دو کتاب به نامهای المناسک و المسائل فی الفقه به ابونعیم نسبت داده است. اثر دیگر ابونعیم، کتاب الصلوة اوست که طی سدهها متداول بوده است. همچنین سخاوی از اثری با عنوان تاریخ، تألیف ابونعیم نام برده و از آن نقل کرده است. ابنندیم کتابی که در تفسیر نگاشته شده است را نیز به ابونعیم نسبت داده است[۸].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 198 .
- ↑ محمد بن احمد بن یوسف خوارزمی، مفاتیح العلوم، چاپ لیدن سال 1895 م، ص 21.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج 12، ص 346.
- ↑ محمد بن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج 8، ص 448 تا 457.
- ↑ ابنحجر عسقلانی، لسان المیزان، ج 9، ص 42.
- ↑ محمد بن احمد ذهبی میزان الاعتدال، ج 3، ص 350.
- ↑ سید عبدالحسین شرفالدین موسوی عاملی، المراجعات،( رهبری امام علی در قرآن و سنت) ترجمه محمدجعفر امامی، انتشارات شرکت چاپ و نشر بینالملل، چ ششم، ص 172.
- ↑ جمعی از نویسندگان، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل ابونعیم.
