پرش به محتوا

تارکیه (شاکیه)

از ویکی‌وحدت
تارکیه (شاکیه)
نامتارکیه (شاکیه)
عقیدهشاخه ای از مرجئه و تابع عقاید این فرقه

تارکیه گروهی از مرجئه هستند که معتقدند خداوند متعال به جز ایمان به خود، هیچ چیزی را بر بندگان واجب نکرده است. از منظر ایشان هر کسی که خدا را بشناسد و به او ایمان آورد، اجازه دارد کاری را که به آن میل داشته باشد انجام دهد و یا میل نداشته باشد، ترک کند[۱].

عقاید

این فرقه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات مطیع گفت و یا فاعل معاصی را گناهکار نامید. تارکیه در اینکه آیا شخصی که در اطاعت است را بتوان به‌ طور واقعی مطیع نامید و یا شخصی که در عصیان است را بتوان به‌ طور واقعی عاصی نامید، در شک هستند و از این جهت آنان را «شاکیه» نیز می‌خوانند[۲]. تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد. بنابراین، روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ‏ یک از ایشان اطلاق گردد[۳].

پانویس

  1. ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 41.
  2. محمد‌جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 121.
  3. همان.