۸۵٬۹۶۳
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' آن گاه ' به ' آنگاه ') |
||
خط ۱۹۹: | خط ۱۹۹: | ||
«مردم پیش از آنکه میقات را به سوى حرم ترک کنند مجموعهاى از افرادند که با هم تفاوتهایى دارند. نسبت به هم احساس برترى یا افتخار مىکنند، با هم جدال مىکنند، به یکدیگر ضرر مىرسانند و برخى بر برخى دیگر تجاوز مىکنند. وقتى اجتماعاتى در شهرها و حومهها و روستاها آنها را در یک جا جمع مىکند، گرایشهاى گوناگون و هواها و تمایلات نفسانى متضاد در یک جا جمع مىشود و جامعه بشرى به صحنهاى از کشمکش و اختلاف تبدیل مىگردد، ولى همین مردم هنگامى که میقات را به سوى حرم پشت سر مىگذارند و از کانالهاى مواقیتى که رسولالله(صلى الله علیه وآله)تعیین نموده به سوى حرم سرازیر مىشوند، بهامت واحدى متحول مىشوند، به یک جهت حرکت مىکنند و به یک دعوت پاسخ مثبت مىدهند. اینها پوشش واحدى را مىپوشند، پیرامون یک کعبه طواف مىکنند، در راه واحدى سعى مىکنند، مناسک واحدى را انجام مىدهند، با هم اختلاف ندارند و با هم جدال نمىکنند، به یکدیگر فخر نمىفروشند و یکدیگر را ضرب و شتم نمىکنند و به یکدیگر اذیت و آزار نمىرسانند، چون حرم الهى آنها را در بوته واحدى ذوب کرده و از آنها کیان تازهاى ایجاد نمودهاست که با گذشتهآنها متفاوت است.» <ref>آصفى، محمد مهدى «دور الحج فى ترسيخ السلام فى العلاقات الاجتماعيه»، مجلة ميقات الحج، شماره1، ص295.</ref> <br> | «مردم پیش از آنکه میقات را به سوى حرم ترک کنند مجموعهاى از افرادند که با هم تفاوتهایى دارند. نسبت به هم احساس برترى یا افتخار مىکنند، با هم جدال مىکنند، به یکدیگر ضرر مىرسانند و برخى بر برخى دیگر تجاوز مىکنند. وقتى اجتماعاتى در شهرها و حومهها و روستاها آنها را در یک جا جمع مىکند، گرایشهاى گوناگون و هواها و تمایلات نفسانى متضاد در یک جا جمع مىشود و جامعه بشرى به صحنهاى از کشمکش و اختلاف تبدیل مىگردد، ولى همین مردم هنگامى که میقات را به سوى حرم پشت سر مىگذارند و از کانالهاى مواقیتى که رسولالله(صلى الله علیه وآله)تعیین نموده به سوى حرم سرازیر مىشوند، بهامت واحدى متحول مىشوند، به یک جهت حرکت مىکنند و به یک دعوت پاسخ مثبت مىدهند. اینها پوشش واحدى را مىپوشند، پیرامون یک کعبه طواف مىکنند، در راه واحدى سعى مىکنند، مناسک واحدى را انجام مىدهند، با هم اختلاف ندارند و با هم جدال نمىکنند، به یکدیگر فخر نمىفروشند و یکدیگر را ضرب و شتم نمىکنند و به یکدیگر اذیت و آزار نمىرسانند، چون حرم الهى آنها را در بوته واحدى ذوب کرده و از آنها کیان تازهاى ایجاد نمودهاست که با گذشتهآنها متفاوت است.» <ref>آصفى، محمد مهدى «دور الحج فى ترسيخ السلام فى العلاقات الاجتماعيه»، مجلة ميقات الحج، شماره1، ص295.</ref> <br> | ||
«هدفهاى اساسى کنفرانس حج، که در آن جا مسلمانان از همه بقاع و سرزمینها گردهم مىآیند، آن است که مردم با یکدیگر آشنا شوند و اوضاع یکدیگر را جویا شوند و در مسائل سیاسى و اوضاع اجتماعى و اقتصادى با هم بحث کنند و مشکلاتى را که با آن روبهرو هستند به بحث بگذارند و براى ایجاد راهحلهاى نهایى براى آن مشکلات بر پایه منافع اسلامى، تلاش جدى از خود نشان دهند و به مبادله کارشناس و منافع و کالا و تجربهها و نقطه نظرها بپردازند که بهآنها در روشن کردن امور و رویدادها و شناسایى آنها کمک کند تا بتوانند حقیقت را درک کرده و مسائل گنگ آن را روشن کنند. در پرتو این دیدار سودمند موضع آنها همچون وحدت به هم پیوسته و نیرومند و مستقل مشخص مىشود و به کیان و ویژگى هاى خود نسبت به دیگر نیروها و تجمع هاى که در این جهان است پى مىبرند. همهاینها زیر این گفته خداوند متعال قرار مىگیرد: «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ <ref>حج (22): 28</ref>؛ تا شاهد منافعى براى خود باشند». در کنفرانس حج، وحدت با صادقترین معانى و برجستهترین ویژگىهاى آن با آن کاروانهاى انسانى که همچون امواج دریاى مواج به هم متلاطم مىشوند متجلى مىشود. شاخهها با درختان نزدیک مىشوند و آهنگ واحدى و هدف واحدى را مىسرایند و به سرنوشت واحدى حرکت مىکنند.» <ref>عاطف سلام، الوحدة العقازئدية عند السنة و الشيعه، ص 21.</ref> <br> | «هدفهاى اساسى کنفرانس حج، که در آن جا مسلمانان از همه بقاع و سرزمینها گردهم مىآیند، آن است که مردم با یکدیگر آشنا شوند و اوضاع یکدیگر را جویا شوند و در مسائل سیاسى و اوضاع اجتماعى و اقتصادى با هم بحث کنند و مشکلاتى را که با آن روبهرو هستند به بحث بگذارند و براى ایجاد راهحلهاى نهایى براى آن مشکلات بر پایه منافع اسلامى، تلاش جدى از خود نشان دهند و به مبادله کارشناس و منافع و کالا و تجربهها و نقطه نظرها بپردازند که بهآنها در روشن کردن امور و رویدادها و شناسایى آنها کمک کند تا بتوانند حقیقت را درک کرده و مسائل گنگ آن را روشن کنند. در پرتو این دیدار سودمند موضع آنها همچون وحدت به هم پیوسته و نیرومند و مستقل مشخص مىشود و به کیان و ویژگى هاى خود نسبت به دیگر نیروها و تجمع هاى که در این جهان است پى مىبرند. همهاینها زیر این گفته خداوند متعال قرار مىگیرد: «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ <ref>حج (22): 28</ref>؛ تا شاهد منافعى براى خود باشند». در کنفرانس حج، وحدت با صادقترین معانى و برجستهترین ویژگىهاى آن با آن کاروانهاى انسانى که همچون امواج دریاى مواج به هم متلاطم مىشوند متجلى مىشود. شاخهها با درختان نزدیک مىشوند و آهنگ واحدى و هدف واحدى را مىسرایند و به سرنوشت واحدى حرکت مىکنند.» <ref>عاطف سلام، الوحدة العقازئدية عند السنة و الشيعه، ص 21.</ref> <br> | ||
حج به تنهایى احساس عمیق به وحدت بزرگ اسلامى را ایجاد نمىکند، بلکه قبله نیز چنین نقشى را ایفا مىکند «و چنان چه یک مسلمان به هنگام اقامه نماز تصور نماید او یکى از هزاران نفرى است که به چنین قبلهاى ایستادهاست و به سوى خانه خدا بیتاللهالحرام ایستادهاست، | حج به تنهایى احساس عمیق به وحدت بزرگ اسلامى را ایجاد نمىکند، بلکه قبله نیز چنین نقشى را ایفا مىکند «و چنان چه یک مسلمان به هنگام اقامه نماز تصور نماید او یکى از هزاران نفرى است که به چنین قبلهاى ایستادهاست و به سوى خانه خدا بیتاللهالحرام ایستادهاست، آنگاه متوجه مىشود که تکیهگاههاى او و گروهاو کجا قرار دارد، در آن صورت درک مىکند کهاو یک خشت از ساختمان جامعهاى بزرگ در برگیرنده کشورهایى از شرق و غرب را تشکیل مىدهد؛ ساختمانى که بر فضیلت استوار و رو به خداوند متعال ایستادهاست.» <ref>محمد ابو زهره، «الوحدة الاسلامية»، چاپ شده در: كتاب الوحدة الاسلامية او التقريب بين المذاهب السبعة، ص116.</ref> <br> | ||
آرى «مسلمانان نخستین، حج را وسیلهاى براى معارفه و بررسىهاى دینى، سیاسى، اجتماعى و اقتصادى قرار مىدادند کهاین روش، پیروى و اقتدا به پیامبر و اصحاب و و پیشوایان راشدین بودهاست. پیامبر(صلى الله علیه وآله)خطبه وداع را که در آن خلاصه دقیقى از احکام اسلامى را بیان نمود، در عرفهایراد نمود. پیشوایان و امامان راشدین نیز خود ریاست فصل حج را برعهده مىگرفتند... علماى حدیث نیز از فرصت حج براى مبادله روایتها و دیدار شاگردان با استادانشان بهره مىگرفتند و دوستان از یکدیگر بهرهمند مىشدند. فقها نیز در فصل حج با هم دیدار مىکردند و در مسائل فقهى با هم به مذاکره مىپرداختند... . بدین سان حج در گذشته راهى براى معارف اسلامىبوده و ما وظیفه داریم که به شیوه سلف صالح خود بازگردیم و در آن عبادت و پارسایى و منافع عمومى مسلمانان را در یک جا جمع کنیم تا این گفته خداوند متعال تحقق یابد: «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ وَ یذْکرُوا اسْمَ اللّهِ فِی أَیام مَعْلُومات عَلى ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الأَْنْعامِ <ref>حج (22): 28</ref>»؛ تا براى خود شاهد منافع باشند و نام خداوند را در روزهاى مشخصى به خاطر آن روزى کهاز دامها بهآنها انعام نمودهاست، یادآور شوند». | آرى «مسلمانان نخستین، حج را وسیلهاى براى معارفه و بررسىهاى دینى، سیاسى، اجتماعى و اقتصادى قرار مىدادند کهاین روش، پیروى و اقتدا به پیامبر و اصحاب و و پیشوایان راشدین بودهاست. پیامبر(صلى الله علیه وآله)خطبه وداع را که در آن خلاصه دقیقى از احکام اسلامى را بیان نمود، در عرفهایراد نمود. پیشوایان و امامان راشدین نیز خود ریاست فصل حج را برعهده مىگرفتند... علماى حدیث نیز از فرصت حج براى مبادله روایتها و دیدار شاگردان با استادانشان بهره مىگرفتند و دوستان از یکدیگر بهرهمند مىشدند. فقها نیز در فصل حج با هم دیدار مىکردند و در مسائل فقهى با هم به مذاکره مىپرداختند... . بدین سان حج در گذشته راهى براى معارف اسلامىبوده و ما وظیفه داریم که به شیوه سلف صالح خود بازگردیم و در آن عبادت و پارسایى و منافع عمومى مسلمانان را در یک جا جمع کنیم تا این گفته خداوند متعال تحقق یابد: «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ وَ یذْکرُوا اسْمَ اللّهِ فِی أَیام مَعْلُومات عَلى ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الأَْنْعامِ <ref>حج (22): 28</ref>»؛ تا براى خود شاهد منافع باشند و نام خداوند را در روزهاى مشخصى به خاطر آن روزى کهاز دامها بهآنها انعام نمودهاست، یادآور شوند». | ||
اصل «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ» یک اصل کلى است و محدود بهامور مادى نیست، بلکه به هر مسئله معنوى و فردى و شخصى یا منافع اجتماعى عمومى سرایت مىکند. بنابراین بر هیچ عاقل و دور اندیشى پوشیده نیست که وحدت و نزدیکى جزء بزرگترین منافع به شمار مىرود. مظاهر وحدت در حج را باید حفظ کرد و حتى نماز جماعت در مسجد الحرام نیز مظهر عظیمى از ائتلاف مسلمانان است. از این رو بهاین گفتهامام خمینى باید نگاه تحسین آمیزى داشته باشیم که فرمودند: «هنگامى که نماز جماعت در مسجد الحرام و یا مسجد النبى برگزار مىشود مؤمنان از آن بیرون نیایند و از این جماعت تخلف نکنند، بلکهآن را با سایر مسلمین برگزار کنند.» <ref>وحدت از ديدگاهامام خمينى، ص 107.</ref> <br> | اصل «لِیشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ» یک اصل کلى است و محدود بهامور مادى نیست، بلکه به هر مسئله معنوى و فردى و شخصى یا منافع اجتماعى عمومى سرایت مىکند. بنابراین بر هیچ عاقل و دور اندیشى پوشیده نیست که وحدت و نزدیکى جزء بزرگترین منافع به شمار مىرود. مظاهر وحدت در حج را باید حفظ کرد و حتى نماز جماعت در مسجد الحرام نیز مظهر عظیمى از ائتلاف مسلمانان است. از این رو بهاین گفتهامام خمینى باید نگاه تحسین آمیزى داشته باشیم که فرمودند: «هنگامى که نماز جماعت در مسجد الحرام و یا مسجد النبى برگزار مىشود مؤمنان از آن بیرون نیایند و از این جماعت تخلف نکنند، بلکهآن را با سایر مسلمین برگزار کنند.» <ref>وحدت از ديدگاهامام خمينى، ص 107.</ref> <br> |