احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '=منابع=↵↵#' به '== منابع == #') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
جد سوم او [[حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج]] از کسانی است که [[امام جواد علیه السلام|امام جواد]] در 220هجری برای [[وصیت]] به پسرش [[امام هادی]]، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید [[شیخ كلینی|شیخ کلینی]](م329ق) بود و دارای کتابی با عنوان [[اخبار صاحب فخ]] است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان [[حدیث]] بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران کودکی را در کوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعکبری»(م385ق) احادیث اندکی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او کسی در منابع ذکر نشده است. همچنین کتاب یا رسالهای از او معرفی نشده است. | جد سوم او [[حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج]] از کسانی است که [[امام جواد علیه السلام|امام جواد]] در 220هجری برای [[وصیت]] به پسرش [[امام هادی]]، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید [[شیخ كلینی|شیخ کلینی]](م329ق) بود و دارای کتابی با عنوان [[اخبار صاحب فخ]] است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان [[حدیث]] بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران کودکی را در کوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعکبری»(م385ق) احادیث اندکی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او کسی در منابع ذکر نشده است. همچنین کتاب یا رسالهای از او معرفی نشده است. | ||
=منابع= | == منابع == | ||
# تهذیب المقال، ج2ص354؛ | # تهذیب المقال، ج2ص354؛ | ||
# رجال طوسی، ص409 شماره 5947؛ | # رجال طوسی، ص409 شماره 5947؛ | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۸
احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، (000 – حدود 355ق) ابوالعباس کوفی. محدث شیعی از سادات علوی است و نسب او به علی(ع) متصل میشود. ظاهراً در کوفه به دنیا آمد اما زمان آن معلوم نیست. چنانکه وفات او نیز به درستی روشن نیست. تنها میدانیم که شیخ تلعکبری(م385ق) از شاگردان او بوده است. بنابراین وی از محدثان سده چهارم هجری بوده و احتمالاً در اواسط این سده وفات یافته است.
تحقیقات ما نشان میدهد که بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بودهاند. جد اعلای او محمد بن عبیدالله اعرج از اصحاب امام جعفر صادق بود که اهل یکی از روستاهای نزدیک مدینه به نام «جوانیه»(به فتح جیم و تشدید واو) بود و از آنجا به کوفه آمد و در سال 181 هجری درگذشت و برخی از نوادگان و اعقاب او در بغداد، شام، خراسان و طبرستان ساکن شدند.
جد سوم او حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج از کسانی است که امام جواد در 220هجری برای وصیت به پسرش امام هادی، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید شیخ کلینی(م329ق) بود و دارای کتابی با عنوان اخبار صاحب فخ است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان حدیث بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران کودکی را در کوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعکبری»(م385ق) احادیث اندکی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او کسی در منابع ذکر نشده است. همچنین کتاب یا رسالهای از او معرفی نشده است.
منابع
- تهذیب المقال، ج2ص354؛
- رجال طوسی، ص409 شماره 5947؛
- رجال نجاشی، ص263 شماره 687، وص395 شماره 1058؛
- شرح اصول کافی، مولی محمدصالح مازندرانی، ج6ص209؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص32؛
- عیون اخبار الرضا، ج1ص187، باب کتمان السر، حدیث1؛
- الکافی، ج2ص275 حدیث26، و ج6ص225 حدیث4؛
- المجدی فی انساب الطالبیین، صص195 و196؛
- مستدرک الوسایل، ج6ص300 شماره6871؛
- معجم البلدان، ج2ص175؛
- معجم رجال الحدیث، ج2ص164 شماره679.