جلالیه: تفاوت میان نسخهها
جز (تمیزکاری) |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '== پانویس == ↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جلالیه''' ظاهرا «[[صوفیه]]» منتسب به [[جلالالدین محمد بلخی]] (مولوی) صاحب کتاب مثنوی یا به نوه او جلالالدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلالالدین، بر [[قطب|مسند قطبیت]] نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقهای از دراویش خاکسار باشند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142</ref> <ref> میرزا آقاخان کرمانی، هفتاد و دو ملت، با مقدمه و تعلیقات دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، ص 175</ref> | '''جلالیه''' ظاهرا «[[صوفیه]]» منتسب به [[جلالالدین محمد بلخی]] (مولوی) صاحب کتاب مثنوی یا به نوه او جلالالدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلالالدین، بر [[قطب|مسند قطبیت]] نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقهای از دراویش خاکسار باشند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142</ref> <ref> میرزا آقاخان کرمانی، هفتاد و دو ملت، با مقدمه و تعلیقات دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، ص 175</ref> | ||
در برخی دیگر از منابع نیز نوشتهاند که جلالیه از صوفیهاند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلالالدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. <ref>ابن بطوطه، الرحله، ج1، ص 265</ref> | در برخی دیگر از منابع نیز نوشتهاند که جلالیه از صوفیهاند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلالالدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. <ref>ابن بطوطه، الرحله، ج1، ص 265</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
[[رده:صوفیه]] | [[رده:صوفیه]] |
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۹
جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلالالدین محمد بلخی (مولوی) صاحب کتاب مثنوی یا به نوه او جلالالدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلالالدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقهای از دراویش خاکسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشتهاند که جلالیه از صوفیهاند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلالالدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]