منشور وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' بین المللی' به ' بین‌المللی')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
|-
|-
|نویسنده
|نویسنده
|دبیرخانه هیئت علمی کنفرانس وحدت
|دبیرخانه هیئت علمی کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی
|-
|-
|زبان کتاب
|زبان کتاب
خط ۲۶: خط ۲۶:


</div>
</div>
ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی ترین منشور وحدت ‏مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می باشند، اگر علماء و رهبران دینی ‏مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان ‏آنها رخت می بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل می گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ‏اقدام به تهیه پیش نویس منشور وحدت اسلامی نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس ها و کنگره هایی که ‏دانشمندان مسلمان گردهم جمع می شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.‏
ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی‌ترین منشور وحدت ‏مسلمانان است. از آن‌جایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می‌باشند، اگر علماء و رهبران دینی ‏مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان ‏آنها رخت می‌بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل نمی‌گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ‏اقدام به تهیه پیش‌نویس منشور وحدت اسلامی‌نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس‌ها و کنگره‌هایی که ‏دانشمندان مسلمان گردهم جمع می‌شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند. ‏<br>
این منشور دارای چهار بخش است. در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت اند از: ‏ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ‏ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است . در بخش دوم با عنوان چشم اندازها، تلاش برای نزدیک ‏ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان ‏را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است.‏
=بخش‌های کتاب=
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته و در بخش ‏چهارم به برنامه های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است.‏


[[رده:کتاب های تقریبی]]
این منشور دارای چهار بخش است.
[[رده:وحدت اسلامی]]
== بخش اول ==
در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت‌اند از: ‏ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ‏ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است.
== بخش دوم ==
در بخش دوم با عنوان چشم‌‌اندازها، تلاش برای نزدیک ‏ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان ‏را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است. ‏
== بخش سوم ==
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه‌های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته است.
== بخش چهارم ==
در بخش ‏چهارم به برنامه‌های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است. ‏
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۹

منشور وحدت اسلامی.png
نام کتاب منشور وحدت اسلامی
نویسنده دبیرخانه هیئت علمی کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی
زبان کتاب فارسی
سال نشر 1387 ش
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 1000 نسخه
نوبت چاپ اول

ایمان به خداوند یکتا، قرآن كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی‌ترین منشور وحدت ‏مسلمانان است. از آن‌جایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می‌باشند، اگر علماء و رهبران دینی ‏مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان ‏آنها رخت می‌بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل نمی‌گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ‏اقدام به تهیه پیش‌نویس منشور وحدت اسلامی‌نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس‌ها و کنگره‌هایی که ‏دانشمندان مسلمان گردهم جمع می‌شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند. ‏

بخش‌های کتاب

این منشور دارای چهار بخش است.

بخش اول

در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت‌اند از: ‏ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ‏ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است.

بخش دوم

در بخش دوم با عنوان چشم‌‌اندازها، تلاش برای نزدیک ‏ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان ‏را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است. ‏

بخش سوم

در بخش سوم تقریب را در همه عرصه‌های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته است.

بخش چهارم

در بخش ‏چهارم به برنامه‌های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است. ‏