۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||
[[ | [[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[حضرت محمد (ص)|پيامبر خدا(صلی الله علیه)]] نقل کرده که فرمود: «هر که سوره زمر را بحواند خداوند اميد او را قطع نکرده و ثواب ترسندگان را که از [[خداوند]] می‌ترسند به او می‌بخشد». | ||
هارون‌بن‌خارجه از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] نقل کرده که فرمود: «هر که سوره زمر را بخواند خدا شرافت دنيا و آخرت را به او می‌بخشد و او را بدون مال و فاميل عزيز می‌گرداند تا هر که او را ببيند شکوهش به وی نموده شده و جسدش بر آتش [[حرام]] گردد و برای او هزار شهر در [[بهشت]] ساخته شود که در هر شهری هزار کاخ بوده و در هر کاخی صد [[حوريه]] می‌باشد و علاوه برای او دو چشمه جاری و دو چشمه جوشان و دو بوستان خرم و حوريان پرده‌نشين در خيمه‌ها می‌باشد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 21، ص 138.</ref>. | هارون‌بن‌خارجه از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] نقل کرده که فرمود: «هر که سوره زمر را بخواند خدا شرافت دنيا و آخرت را به او می‌بخشد و او را بدون مال و فاميل عزيز می‌گرداند تا هر که او را ببيند شکوهش به وی نموده شده و جسدش بر آتش [[حرام]] گردد و برای او هزار شهر در [[بهشت]] ساخته شود که در هر شهری هزار کاخ بوده و در هر کاخی صد [[حوريه]] می‌باشد و علاوه برای او دو چشمه جاری و دو چشمه جوشان و دو بوستان خرم و حوريان پرده‌نشين در خيمه‌ها می‌باشد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 21، ص 138.</ref>. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
[[مشركان|مشرکان]] از آن حضرت خواسته‌اند از دعوت خود دست بردارد و متعرض خدايان آنها نشود و او را از غضب خدايان خود ترسانده‌اند و نيز او را به عبادت آنها خوانده‌اند، اين جريان سبب [[نزول قرآن|نزول]] سوره زمر با آن لحن موکد گرديده است. | [[مشركان|مشرکان]] از آن حضرت خواسته‌اند از دعوت خود دست بردارد و متعرض خدايان آنها نشود و او را از غضب خدايان خود ترسانده‌اند و نيز او را به عبادت آنها خوانده‌اند، اين جريان سبب [[نزول قرآن|نزول]] سوره زمر با آن لحن موکد گرديده است. | ||
علاوه بر اين سوره مبارکۀ زمر مسئله توحيد و يگانگی خدا و نفوذ قدرت او را در اراده کائنات در حدّ اعلی از راه عقل و [[ | علاوه بر اين سوره مبارکۀ زمر مسئله توحيد و يگانگی خدا و نفوذ قدرت او را در اراده کائنات در حدّ اعلی از راه عقل و [[وحی|وحی]] آسمانی بيان می‌کند و از آنها نتيجه می‌گيرد که خلقت و تدبير کائنات در دست خداست، [[عبادت]] و اطاعت خاص اوست و نيز مسئله معاد را مطرح کرده و در آخر می‌فرمايد: متّقيان گروه گروه به [[بهشت]] و [[كفار|کفار]] فوج فوج رهسپار آتش خواهند شد. | ||
راه زندگی آن نيست که انسان در دفع مضرات و جلب منافع به مجسمه‌ها و مخلوق روی آورد و زندگی خويش را با رسومات از خود ساخته به آخر رساند و گرنه خلقت او عاطل و باطل خواهد بود، خدا از خلقت او غرضی دارد، رسيدن به آن هدف و غرض، در اطاعت و زندگی از نظر خداست<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 259-258.</ref>. | راه زندگی آن نيست که انسان در دفع مضرات و جلب منافع به مجسمه‌ها و مخلوق روی آورد و زندگی خويش را با رسومات از خود ساخته به آخر رساند و گرنه خلقت او عاطل و باطل خواهد بود، خدا از خلقت او غرضی دارد، رسيدن به آن هدف و غرض، در اطاعت و زندگی از نظر خداست<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 259-258.</ref>. | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
سوره زمر از [[سور مثانی]] می‌باشد مثانی سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته‌اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده‌اند<ref>زاد المسير | سوره زمر از [[سور مثانی]] می‌باشد مثانی سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته‌اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده‌اند<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. | ||
سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>. | سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>. | ||
روايتی است که از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئين را به جای [[انجيل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشيد<ref>جامع البيان | روايتی است که از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئين را به جای [[انجيل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشيد<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
آیۀ مشهور باز بودن راه [[توبه]] برای همگان «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِم ...» (آیه پنجاه و سوم) در این سوره است. | آیۀ مشهور باز بودن راه [[توبه]] برای همگان «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِم ...» (آیه پنجاه و سوم) در این سوره است. | ||