ابوجعفر بن حمدان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAut...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' برده اند' به ' برده‌اند')
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!أبو جعفر أحمد بن حمدان بن علي بن سنان الحيري النيشابوري
!أبوجعفر أحمد بن حمدان بن علی بن سنان الحیری النیشابوری
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أبو جعفر أحمد بن حمدان بن علي بن سنان الحيري النيشابوري''' از علمای [[اهل سنت]] و از شیوخ برجسته [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود. ، ابوعبدالرحمان سلمی در مورد وی گفت که او "یکی از بزرگان مشایخ و علمای نیشابور" است و الذهبی وی را چنین توصیف می کند: «الإمام الحافظ الزاهد القدوة، المُجاب الدعوة، شيخ الإسلام» در مورد او: "هر کس دوست دارد با مسیر سلوکی خائفان درگاه الهی آشنا شود باید به ابوجعفر نگاه کند." وی در سال 240 هجری قمری متولد شد و در سال 311 هجری قمری درگذشت و جانشین او دو پسرش که در زمانه خود از مشاهیر بودند یعنی : شیخ خوارزم ابوالعباس بن حمدان و مسند نیشابور ابوعمرو بن حمدان شدند.
'''أبوجعفر أحمد بن حمدان بن علی بن سنان الحیری النیشابوری''' از علمای [[اهل سنت]] و از شیوخ برجسته [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان سلمی در مورد وی گفت که او "یکی از بزرگان مشایخ و علمای نیشابور" است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص254-257</ref> و الذهبی وی را چنین توصیف می‌کند: «الإمام الحافظ الزاهد القدوة، المُجاب الدعوة، شیخ الإسلام» أبوعثمان الحیری در مورد او می‌گوید: "هر کس دوست دارد با مسیر سلوکی خائفان درگاه الهی آشنا شود باید به ابوجعفر نگاه کند." وی در سال 240 هجری قمری متولد شد و در سال 311 هجری قمری درگذشت و جانشین او دو پسرش که در زمانه خود از مشاهیر بودند یعنی: شیخ خوارزم ابوالعباس بن حمدان و مسند نیشابور ابوعمرو بن حمدان شدند.


=اساتید=
=اساتید=


احمد بن الازهر ، عبدالله بن هاشم طوسی ، عبدالرحمان بن بیش ، محمد بن یحیی الظالی و بعد از آنها در شهر نیشابور أبي يحيى بن أبي ميسرة،أبي عمرو بن أبي غرزة الغفاري، إسماعيل القاضي، عثمان بن سعيد الدارمي، الحسن بن علي بن زياد و معاذ بن نجدة را شاگردی کرده است.
احمد بن الازهر <ref>[https://islamweb.net/ar/library/index.php?page=bookcontents&ID=2898&bk_no=60&flag=1 ابن حمدان]</ref>، عبدالله بن هاشم طوسی، عبدالرحمان بن بیش، محمد بن یحیی الظالی و بعد از آنها در شهر نیشابور أبی یحیی بن أبی میسرة، أبی عمرو بن أبی غرزة الغفاری، إسماعیل القاضی، عثمان بن سعید الدارمی، الحسن بن علی بن زیاد و معاذ بن نجدة را شاگردی کرده است.


=شاگردان=
=شاگردان=


أبو عثمان الحيري،أبو علي الحسين بن علي الحافظ، عبد الله بن سعد، أبو الوليد حسان بن محمد، أبو العباس بن عقدة و دو پسرش؛ همچنین أبا عثمان الحيري و أبا حفص النيشابوري از او بهره ها برده اند.
أبو عثمان الحیری، أبوعلی الحسین بن علی الحافظ، عبدالله بن سعد، أبوالولید حسان بن محمد، أبوالعباس بن عقدة و دو پسرش؛ همچنین أبا عثمان الحیری و أبا حفص النیشابوری از او بهره‌ها برده‌اند.


=گفتارها=
=گفتارها=


گستاخی و تکبر مطیعان بر فرمانی که به آنها داده شده در اطاعتشان بدتر از خود نافرمانی آنهاست و برای آنها مضر است.
گستاخی و تکبر مطیعان بر فرمانی که به آنها داده شده در اطاعتشان بدتر از خود نافرمانی آنهاست و برای آنها مضر است.


غفلت شما از توبه از گناهی که مرتکب شده اید بدتر است.
غفلت شما از توبه از گناهی که مرتکب شده اید بدتر است.


زیبایی یک انسان در گفتار خوب اوست و کمال او در صداقت اعمال اوست.
زیبایی یک انسان در گفتار خوب اوست و کمال او در صداقت اعمال اوست <ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86 ابوجعفر بن حمدان]</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:صوفیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۴

حسن بصری
نام أبوجعفر أحمد بن حمدان بن علی بن سنان الحیری النیشابوری
نام‎های دیگر ابوجعفر بن حمدان
درگذشت 311ق

أبوجعفر أحمد بن حمدان بن علی بن سنان الحیری النیشابوری از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان سلمی در مورد وی گفت که او "یکی از بزرگان مشایخ و علمای نیشابور" است[۱] و الذهبی وی را چنین توصیف می‌کند: «الإمام الحافظ الزاهد القدوة، المُجاب الدعوة، شیخ الإسلام» أبوعثمان الحیری در مورد او می‌گوید: "هر کس دوست دارد با مسیر سلوکی خائفان درگاه الهی آشنا شود باید به ابوجعفر نگاه کند." وی در سال 240 هجری قمری متولد شد و در سال 311 هجری قمری درگذشت و جانشین او دو پسرش که در زمانه خود از مشاهیر بودند یعنی: شیخ خوارزم ابوالعباس بن حمدان و مسند نیشابور ابوعمرو بن حمدان شدند.

اساتید

احمد بن الازهر [۲]، عبدالله بن هاشم طوسی، عبدالرحمان بن بیش، محمد بن یحیی الظالی و بعد از آنها در شهر نیشابور أبی یحیی بن أبی میسرة، أبی عمرو بن أبی غرزة الغفاری، إسماعیل القاضی، عثمان بن سعید الدارمی، الحسن بن علی بن زیاد و معاذ بن نجدة را شاگردی کرده است.

شاگردان

أبو عثمان الحیری، أبوعلی الحسین بن علی الحافظ، عبدالله بن سعد، أبوالولید حسان بن محمد، أبوالعباس بن عقدة و دو پسرش؛ همچنین أبا عثمان الحیری و أبا حفص النیشابوری از او بهره‌ها برده‌اند.

گفتارها

گستاخی و تکبر مطیعان بر فرمانی که به آنها داده شده در اطاعتشان بدتر از خود نافرمانی آنهاست و برای آنها مضر است.

غفلت شما از توبه از گناهی که مرتکب شده اید بدتر است.

زیبایی یک انسان در گفتار خوب اوست و کمال او در صداقت اعمال اوست [۳].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص254-257
  2. ابن حمدان
  3. ابوجعفر بن حمدان