آل‌بویه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فوق العاده' به 'فوق‌العاده')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
|-
|-
|تأسیس
|تأسیس
|۳۲۱ق
|۳۲۱ ق
|-
|-
|پایتخت
|پایتخت
خط ۱۵: خط ۱۵:
|-
|-
|گستره جغرافیایی
|گستره جغرافیایی
|بخش‌هایی از [[ایران]] • [[عراق]] • جزیره• [[شام]]
|بخش‌هایی از [[ایران]] • [[عراق]] • جزیره • [[شام]]
|-
|-
|[[مذهب]]
|[[مذهب]]
خط ۲۴: خط ۲۴:
|-
|-
|انقراض
|انقراض
|۴۴۷ق
|۴۴۷ ق
|-
|-
|علت انقراض
|علت انقراض
خط ۳۳: خط ۳۳:
|-
|-
|اقدامات مهم
|اقدامات مهم
|گسترش شعائر مذهبی امامیه • عزاداری [[روز عاشورا]] • برگزاری جشن [[عید غدیر]] • بازسازی قبور [[امامان]]• [[اذان]] شیعی
|گسترش شعائر [[مذهب شیعه|مذهبی امامیه]] • عزاداری [[روز عاشورا]] • برگزاری جشن [[عید غدیر]] • بازسازی قبور [[امامان]]• [[اذان]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>
 
'''آل بویه''' از خاندان اصیل ایرانی و شیعی مذهب ساکن منطقه دیلمان [[ایران]] بودند که جد آنها ابوشجاع بویه پسر فنا خسرو دیلمی است و نسب آنها به [[بهرام گور]] ساسانی می‌رسد.  
'''آل بویه''' از خاندان اصیل ایرانی و شیعی مذهب ساکن منطقه دیلمان [[ایران]] بودند که جد آنها ابوشجاعِ بویه پسر فنا خسرو دیلمی است و نسب آنها به بهرام گور ساسانی می‌رسد.  
سلسله آل بویه را سه برادر به نام های علی، احمد و حسن تشکیل داند، این سلسله در دوره [[عضدالدوله]] به اوج قدرت سیاسی خود دست یافت.
سلسله آل بویه را سه برادر به نام های علی، احمد و حسن تشکیل داند، این سلسله در دوره [[عضدالدوله]] به اوج قدرت سیاسی خود دست یافت.
سلسله آل بویه توسط علی، حسن و احمد، فرزندان ابوشجاع بویه تاسیس شد. ابوشجاع از طایفه شیر ذیل آوند بود. آل بویه نسب خود را به [[بهرام گور ساسانی]] می‌رسانند. ابواسحاق صابی نخستین کسی بود که برای فرزندان بویه نسب ساخت و نسبت آنها را به سلاطین ساسانی رساند.  
سلسله آل بویه توسط علی، حسن و احمد، فرزندان ابوشجاع بویه تاسیس شد. ابوشجاع از طایفه شیر ذیل آوند بود. آل بویه نسب خود را به [[بهرام گور ساسانی]] می‌رسانند. ابواسحاق صابی نخستین کسی بود که برای فرزندان بویه نسب ساخت و نسبت آنها را به سلاطین ساسانی رساند.  
خط ۴۴: خط ۴۳:
پسران ابوشجاع در دستگاه سپاه ماکان بن کاکی خدمت می‌کردند و بعد از مرگ او، به دستگاه [[مرداویج]] راه یافتند. از جانب مردوایج به هر یک از برادران بویه، حکومت بخش‌هایی از جبال داده شد. حکومت کرج ابودلف نصیب علی برادر بزرگ‌تر شد، بنابراین کرج اولین نقطه‌ای شد که در آنجا از جانب برادران بویه تاسیس شد.
پسران ابوشجاع در دستگاه سپاه ماکان بن کاکی خدمت می‌کردند و بعد از مرگ او، به دستگاه [[مرداویج]] راه یافتند. از جانب مردوایج به هر یک از برادران بویه، حکومت بخش‌هایی از جبال داده شد. حکومت کرج ابودلف نصیب علی برادر بزرگ‌تر شد، بنابراین کرج اولین نقطه‌ای شد که در آنجا از جانب برادران بویه تاسیس شد.


=آل بویه در یک نگاه=
== آل بویه در یک نگاه ==
 
آل بویه از گروهی از ساکنان منطقه دیلم(به معنای عام که شامل [[گیلان]] فعلی هم می‌شود)، بودند که پس از پذیرش [[اسلام]]، [[مذهب تشیع]] را انتخاب کرده بوده و در گروه های بزرگی وارد ارتش خلافت شدند.
آل بویه از گروهی از ساکنان منطقه دیلم(به معنای عام که شامل [[گیلان]] فعلی هم می‌شود)، بودند که پس از پذیرش [[اسلام]]، [[مذهب تشیع]] را انتخاب کرده بوده و در گروه های بزرگی وارد ارتش خلافت شدند.


خط ۵۶: خط ۵۴:
آغاز حکومت آنها [[ذیقعده]] سال 321 هجری قمری و پایان آن بنا بر قول صحیح سال 448 هجری بود. دوران حکومت ایشان 120 سال ادامه داشت و هفده تن از آن خاندان به حکومت رسیدند. <ref> آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعه. علی اصغر فقیهی ص88-85 و آل بویه، کلودکاهن ترجمه علی بحرانی پور نشریه رشد آموزش تاریخ ص 31</ref>
آغاز حکومت آنها [[ذیقعده]] سال 321 هجری قمری و پایان آن بنا بر قول صحیح سال 448 هجری بود. دوران حکومت ایشان 120 سال ادامه داشت و هفده تن از آن خاندان به حکومت رسیدند. <ref> آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعه. علی اصغر فقیهی ص88-85 و آل بویه، کلودکاهن ترجمه علی بحرانی پور نشریه رشد آموزش تاریخ ص 31</ref>


=به قدرت رسیدن آل بویه=
== به قدرت رسیدن آل بویه ==
 
در آن دوران مناطق تحت تصرف دولت [[علویان]] و سرزمین دیلم به دست سه تن از امیران دیلمی به نام­های «ماکان» «مرداویج» و «اسفار» اداره می شد. ابوشجاع دیلمی که قبل از این نیز در زمره [[علویان]] قرار داشت و به آنان خدمت کرده بود، همراه دو فرزند بزرگش علی و حسن در شمار سربازان ماکان در آورند و در سال 316 هجری در فتح [[طبرستان]] شرکت جستند.
در آن دوران مناطق تحت تصرف دولت [[علویان]] و سرزمین دیلم به دست سه تن از امیران دیلمی به نام­های «ماکان» «مرداویج» و «اسفار» اداره می شد. ابوشجاع دیلمی که قبل از این نیز در زمره [[علویان]] قرار داشت و به آنان خدمت کرده بود، همراه دو فرزند بزرگش علی و حسن در شمار سربازان ماکان در آورند و در سال 316 هجری در فتح [[طبرستان]] شرکت جستند.


خط ۸۶: خط ۸۳:
چند روز پس از فتح بغداد علی بن بویه نزد خلیفه رفت. خلیفه به وی خلعت فرمانروایی داده از آمدن وی به بغداد اظهار خوشحالی کرد و به او لقب معزالدوله داد. همچنین به برادرش حسن لقب عمادالدوله و به برادرش احمد لقب رکن الدوله داد و دستور داد تا القاب و کنیه ی آنها بر سکه حک شود. <ref> آل بویه حامیان فرهنگ تشیع ص46-23</ref> و چنین بود که سه پسر دیلمی فرمانروایانی سه گانه شدند.
چند روز پس از فتح بغداد علی بن بویه نزد خلیفه رفت. خلیفه به وی خلعت فرمانروایی داده از آمدن وی به بغداد اظهار خوشحالی کرد و به او لقب معزالدوله داد. همچنین به برادرش حسن لقب عمادالدوله و به برادرش احمد لقب رکن الدوله داد و دستور داد تا القاب و کنیه ی آنها بر سکه حک شود. <ref> آل بویه حامیان فرهنگ تشیع ص46-23</ref> و چنین بود که سه پسر دیلمی فرمانروایانی سه گانه شدند.


=دلیل پیشرفت آل بویه=
== دلیل پیشرفت آل بویه ==
 
آل بویه چنان با سرعت پیش رفتند و به کیفیتی روی کار آمدند که برای هیچ کس قابل تصور نبود و این امر معلول چند علت بود که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:
آل بویه چنان با سرعت پیش رفتند و به کیفیتی روی کار آمدند که برای هیچ کس قابل تصور نبود و این امر معلول چند علت بود که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:
#  
#  
خط ۱۰۴: خط ۱۰۰:
#  
#  


=شعار های آل بویه=
== شعار های آل بویه ==
 
به قدرت رسیدن آل بویه در بغداد باعث تقویت تشیع گردید، با ورود معزالدوله به بغداد خلیفه عباسی ـ رئیس شیعیان بغداد به نام [[شافعی]] را بازداشت کرده بود ـ به خواری از مسند خلافت پائین آورده شد.
به قدرت رسیدن آل بویه در بغداد باعث تقویت تشیع گردید، با ورود معزالدوله به بغداد خلیفه عباسی ـ رئیس شیعیان بغداد به نام [[شافعی]] را بازداشت کرده بود ـ به خواری از مسند خلافت پائین آورده شد.


خط ۱۲۰: خط ۱۱۵:
# عزاداری دسته جمعی برای [[امام حسین(ع)]] که سال‌های سال انجام نشده بود. <ref>آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعی، 127</ref>
# عزاداری دسته جمعی برای [[امام حسین(ع)]] که سال‌های سال انجام نشده بود. <ref>آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعی، 127</ref>
#  
#  
=خدمات اجتماعی آل بویه=
== خدمات اجتماعی آل بویه ==
 
آل بویه افزون بر زنده کردن برخی شعائر شیعی، خدمات اجتماعی ارزنده ای نیز برای جامعه اسلامی آن زمان انجام دادند. برخی از آنها عبارتند از:
آل بویه افزون بر زنده کردن برخی شعائر شیعی، خدمات اجتماعی ارزنده ای نیز برای جامعه اسلامی آن زمان انجام دادند. برخی از آنها عبارتند از:


== خدمات امنیتی ==
=== خدمات امنیتی ===
 
عضدالدوله به عنوان امیر و سرداری توانمند به خوبی می‌دانست که اداره ی یک کشور اسلامی و ایجاد رفاه و آسایش کامل برای مردم، نیازمند برقراری امنیت است. بر این اساس هنگام ورود به بغداد متوجه شد که راهزنان امنیت راه­های منتهی به آن شهر را از بین برده‌اند. از این رو به لشکریان خود مأموریت داد تا دزدان آن مناطق را دستگیر کرده یا از بین بیرند. یکی دیگر از تدابیر امنیتی عضدالدوله گروگان‌گیری سران قبایل غارتگر بود. وی تنی چند از سران قبایل را روانه زندان می‌کرد و هر چند وقت یک بار، گروگان ها را با عده‌ای دیگر از آنها جایگزین می‌نمود.
عضدالدوله به عنوان امیر و سرداری توانمند به خوبی می‌دانست که اداره ی یک کشور اسلامی و ایجاد رفاه و آسایش کامل برای مردم، نیازمند برقراری امنیت است. بر این اساس هنگام ورود به بغداد متوجه شد که راهزنان امنیت راه­های منتهی به آن شهر را از بین برده‌اند. از این رو به لشکریان خود مأموریت داد تا دزدان آن مناطق را دستگیر کرده یا از بین بیرند. یکی دیگر از تدابیر امنیتی عضدالدوله گروگان‌گیری سران قبایل غارتگر بود. وی تنی چند از سران قبایل را روانه زندان می‌کرد و هر چند وقت یک بار، گروگان ها را با عده‌ای دیگر از آنها جایگزین می‌نمود.


خط ۱۳۲: خط ۱۲۵:
در سایه چنین تدابیری امنیت نسبی در بغداد حکمفرا شد.
در سایه چنین تدابیری امنیت نسبی در بغداد حکمفرا شد.


== خدمات عمرانی و رفاهی ==
=== خدمات عمرانی و رفاهی ===
 
برخی از خدمات عمرانی و رفاهی آل بویه به ویژه عضدالدوله عبارتند از:
برخی از خدمات عمرانی و رفاهی آل بویه به ویژه عضدالدوله عبارتند از:


خط ۱۴۸: خط ۱۴۰:
و‌. احداث ساختمانی به نام دار الشفاء یا دار المجانین (تیمارستان) در بغداد. <ref> آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعی، 127</ref>
و‌. احداث ساختمانی به نام دار الشفاء یا دار المجانین (تیمارستان) در بغداد. <ref> آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعی، 127</ref>


== مدیریت تنش‌های مذهبی ==
=== مدیریت تنش‌های مذهبی ===
 
عضدالدوله با مشاهده فتنه‌های مداوم میان شیعه و سنی کارهایی در جهت از بین رفتن این تنش‌ها انجام داد. برخی از آن اقدامات عبارتند از:
عضدالدوله با مشاهده فتنه‌های مداوم میان شیعه و سنی کارهایی در جهت از بین رفتن این تنش‌ها انجام داد. برخی از آن اقدامات عبارتند از:


خط ۱۶۰: خط ۱۵۱:
د. معین کردن پیک های خبر رسانی که می بایست اخبار بین شیراز و بغداد را هفت روزه منتقل می‌کردند. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، ص 60</ref>
د. معین کردن پیک های خبر رسانی که می بایست اخبار بین شیراز و بغداد را هفت روزه منتقل می‌کردند. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، ص 60</ref>


== خدمات علمی ==
=== خدمات علمی ===
 
در دولت عضدالدوله اقشار فرهنگی و علمی جایگاهی ممتاز داشتند و به طور کلی دانشمندان ـ به ویژه دانشمندانی که تخصص آنان کاربرد علمی‌داشت ـ مورد تشویق آل بویه قرار می گرفتند. آل بویه وزیرانی همچون ابن الاحمه و صاحب بن عباد دو تن از مشهور‌ترین دانشمندان علوم عربی (مثل نحو و......) را در خلافت خود داشتند ضمن آنکه گروه برجسته ای از شاعران عرب در دربار آل بویه حضور داشتند.
در دولت عضدالدوله اقشار فرهنگی و علمی جایگاهی ممتاز داشتند و به طور کلی دانشمندان ـ به ویژه دانشمندانی که تخصص آنان کاربرد علمی‌داشت ـ مورد تشویق آل بویه قرار می گرفتند. آل بویه وزیرانی همچون ابن الاحمه و صاحب بن عباد دو تن از مشهور‌ترین دانشمندان علوم عربی (مثل نحو و......) را در خلافت خود داشتند ضمن آنکه گروه برجسته ای از شاعران عرب در دربار آل بویه حضور داشتند.


خط ۱۷۶: خط ۱۶۶:
با گذری کوتاه بر تاریخ آل بویه می‌توان چند عامل را در افول آنها تأثیرگذار دانست:  
با گذری کوتاه بر تاریخ آل بویه می‌توان چند عامل را در افول آنها تأثیرگذار دانست:  


== اختلافات خانوادگی ==
=== اختلافات خانوادگی ===
 
از بین رفتن روح اطاعت از پیشگامان و پاره شدن زنجیر های اتحاد میان سران و زمامداران و نابود شدن [[وحدت]] خانوادگی میان دولتمردان مهمترین عامل در زوال آل بویه بود. در سال‌های پایانی دولت عضدالدوله جرقه هایی از این گونه مسایل در میان زمامداران بویه ای زده شد؛ ولی عضدالدوله با کیاست و آینده نگری آنها را برطرف کرد.
از بین رفتن روح اطاعت از پیشگامان و پاره شدن زنجیر های اتحاد میان سران و زمامداران و نابود شدن [[وحدت]] خانوادگی میان دولتمردان مهمترین عامل در زوال آل بویه بود. در سال‌های پایانی دولت عضدالدوله جرقه هایی از این گونه مسایل در میان زمامداران بویه ای زده شد؛ ولی عضدالدوله با کیاست و آینده نگری آنها را برطرف کرد.


پس از فوت عضدالدوله برخی از حاکمان و فرمانروایان مناطق مختلف ایران و عراق که ارتباط خانوادگی و نسبت فامیلی، با یکدیگر داشتند، بر خلاف روحیه ی پیشینیان، راه خود‌مختاری و دست‌اندازی به مناطق تحت نفوذ دیگران را پیش گرفتند، این گونه توسعه طلبی ها موجب شد تا درگیری‌های کوچک و بزرگ و قتل و غارت هایی رخ دهد، به تدریخ جنگ­های داخلی به اوج خود رسید. دشمنانی که در آن سوی مرزها انتظار چنین روزی را می کشیدند موقعیت را مناسب دیده و فعالیت‌های بنیان کن خود را آغاز کردند. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، 152</ref>
پس از فوت عضدالدوله برخی از حاکمان و فرمانروایان مناطق مختلف ایران و عراق که ارتباط خانوادگی و نسبت فامیلی، با یکدیگر داشتند، بر خلاف روحیه ی پیشینیان، راه خود‌مختاری و دست‌اندازی به مناطق تحت نفوذ دیگران را پیش گرفتند، این گونه توسعه طلبی ها موجب شد تا درگیری‌های کوچک و بزرگ و قتل و غارت هایی رخ دهد، به تدریخ جنگ­های داخلی به اوج خود رسید. دشمنانی که در آن سوی مرزها انتظار چنین روزی را می کشیدند موقعیت را مناسب دیده و فعالیت‌های بنیان کن خود را آغاز کردند. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، 152</ref>


== نابسامانی اقتصادی ==
=== نابسامانی اقتصادی ===
 
برخی از فرمانروایان دولت آل بویه بر اثر سوء مدیریت موجب کاهش ذخایر مالی دربار شدند. سپاهیان حکومت که از مهمترین اقشار دولتی به شمار می آورند، به دلیل تنگ دستی و اوضاع نابسامان اقتصادی گاهی دست به شورش می زدند. فخرالدوله که پس از مرگ پدرش در سن چهار سالگی به حکومت ری رسید، و به کمک مادرش به کشورداری مشغول شده، نتوانست سپاهیان خود را از نظر مالی تأمین کند. لشکریان هر روز برای دریافت پول بیشتر او را تحت فشار قرار داده و آزار می‌دادند. نیاز مالی آنان باعث شد که فخرالدوله برای رهایی از فشار به یکی از دشمنان خارجی متوسل شود. [[سلطان محمود غزنوی]] که وضع را چنین دید، از تقاضای او سوء استفاده کرد و در سال 420 ق به ری حمله کرد و به حکومت آل بویه در آن منطقه که روزگاری مهد عظمت و قدرت بویه یان بود خاتمه داد. <ref> آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، 154</ref>
برخی از فرمانروایان دولت آل بویه بر اثر سوء مدیریت موجب کاهش ذخایر مالی دربار شدند. سپاهیان حکومت که از مهمترین اقشار دولتی به شمار می آورند، به دلیل تنگ دستی و اوضاع نابسامان اقتصادی گاهی دست به شورش می زدند. فخرالدوله که پس از مرگ پدرش در سن چهار سالگی به حکومت ری رسید، و به کمک مادرش به کشورداری مشغول شده، نتوانست سپاهیان خود را از نظر مالی تأمین کند. لشکریان هر روز برای دریافت پول بیشتر او را تحت فشار قرار داده و آزار می‌دادند. نیاز مالی آنان باعث شد که فخرالدوله برای رهایی از فشار به یکی از دشمنان خارجی متوسل شود. [[سلطان محمود غزنوی]] که وضع را چنین دید، از تقاضای او سوء استفاده کرد و در سال 420 ق به ری حمله کرد و به حکومت آل بویه در آن منطقه که روزگاری مهد عظمت و قدرت بویه یان بود خاتمه داد. <ref> آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، 154</ref>


== اختلافات مذهبی ==
=== اختلافات مذهبی ===
 
یکی از بحران های ریشه دار و پر دامنه در بغداد، اختلافات مذهبی میان [[شیعیان]] و مخالفان آنان بود. بغداد از یک سو مرکز و پایتخت خلافت عباسیان قلمداد می شد و از سوی دیگر مرکز مذهبی اهل سنت متعصب بود. بر همین دلیل توقع کوچکترین حرکتی از تشیع نمی‌رفت چه بسا هر فعالیتی از شیعیان ضعف و زبونی اهل سنت را به تصویر می کشید. ظهور دولت شیعی آل بویه و تصرف مرکز خلافت عباسیان و آزادی­های سیاسی و مذهبی شیعیان موجب شد این گونه تنش‌ها شدت یابد و در بسیاری از مواقع وزرا و دولت مردان عباسی خود موجب شعله‌ور شدن آتش اختلافات مذهبی بودند. البته نباید از نظر دور داشت که سیاست‌های نابخردانه برخی حاکمان آل بویه در ایجاد یا گسترش بحران بی تأثیر نبود. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، ص 156</ref>
یکی از بحران های ریشه دار و پر دامنه در بغداد، اختلافات مذهبی میان [[شیعیان]] و مخالفان آنان بود. بغداد از یک سو مرکز و پایتخت خلافت عباسیان قلمداد می شد و از سوی دیگر مرکز مذهبی اهل سنت متعصب بود. بر همین دلیل توقع کوچکترین حرکتی از تشیع نمی‌رفت چه بسا هر فعالیتی از شیعیان ضعف و زبونی اهل سنت را به تصویر می کشید. ظهور دولت شیعی آل بویه و تصرف مرکز خلافت عباسیان و آزادی­های سیاسی و مذهبی شیعیان موجب شد این گونه تنش‌ها شدت یابد و در بسیاری از مواقع وزرا و دولت مردان عباسی خود موجب شعله‌ور شدن آتش اختلافات مذهبی بودند. البته نباید از نظر دور داشت که سیاست‌های نابخردانه برخی حاکمان آل بویه در ایجاد یا گسترش بحران بی تأثیر نبود. <ref>آل بویه حامیان فرهنگ تشیع، ص 156</ref>


== نظامیان آل بویه ==
=== نظامیان آل بویه ===
 
ارتش آل بویه به جای مواجب نقدی، اقطاع دریافت می‌کردند، ولی اقطاع آنها راضی نمی‌کرد. ارتش آل بویه همانند ارتش سلسله های قبل از آن، خود را سنگ بنای کل نظام می‌دانستند و از این موفقیت خود بهره می بردند. هسته ی اصلی دیلمی در ارتش آل بویه، برای دراز مدت کافی به نظر نمی‌رسید. بنابراین، آل بویه حتی پیش از فتح بغداد، همانند مرداویج لشکرهای بردگان ترک را به ارتش خود افزودند. این لشکر ها برای هر ارتش اسلامی در شرق ضروری به نظر می‌رسیدند. ترکان در برابر دیلمیان، هنگامی که از اصول تخطی می‌کردند به کار می‌رفتند و برعکس این امر نیز صادق بود. مهم‌تر این بود که ترکان عمدتاً سواره نظام بودند، اما دیلمیان که زادگاهشان در کوه و جنگل بود، پیاده نظام بودند. به تدریج کردها و غیره نیز در ارتش استخدام شدند. علاوه بر رقابت میان گروه های قومی گوناگون این واقعیت نیز وجود داشت که حداقل در آغاز حکومت آل بویه ترکانی که جایگزین دیلمیان شدند، [[سنی]] بودند. رفته رفته سربازگیری از میان نیرو های دیلمی کاهش یافت تا آنجا که ارتش آخرین اخاف آل بویه را فقط سربازان ترک تشکیل می‌دادند. <ref> آل بویه، کلودکاهن، ص 36</ref> به این ترتیب آل بویه به پایان خود نزدیک شد.
ارتش آل بویه به جای مواجب نقدی، اقطاع دریافت می‌کردند، ولی اقطاع آنها راضی نمی‌کرد. ارتش آل بویه همانند ارتش سلسله های قبل از آن، خود را سنگ بنای کل نظام می‌دانستند و از این موفقیت خود بهره می بردند. هسته ی اصلی دیلمی در ارتش آل بویه، برای دراز مدت کافی به نظر نمی‌رسید. بنابراین، آل بویه حتی پیش از فتح بغداد، همانند مرداویج لشکرهای بردگان ترک را به ارتش خود افزودند. این لشکر ها برای هر ارتش اسلامی در شرق ضروری به نظر می‌رسیدند. ترکان در برابر دیلمیان، هنگامی که از اصول تخطی می‌کردند به کار می‌رفتند و برعکس این امر نیز صادق بود. مهم‌تر این بود که ترکان عمدتاً سواره نظام بودند، اما دیلمیان که زادگاهشان در کوه و جنگل بود، پیاده نظام بودند. به تدریج کردها و غیره نیز در ارتش استخدام شدند. علاوه بر رقابت میان گروه های قومی گوناگون این واقعیت نیز وجود داشت که حداقل در آغاز حکومت آل بویه ترکانی که جایگزین دیلمیان شدند، [[سنی]] بودند. رفته رفته سربازگیری از میان نیرو های دیلمی کاهش یافت تا آنجا که ارتش آخرین اخاف آل بویه را فقط سربازان ترک تشکیل می‌دادند. <ref> آل بویه، کلودکاهن، ص 36</ref> به این ترتیب آل بویه به پایان خود نزدیک شد.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:سلسله‌های شیعه]]
[[رده:تاریخ شیعه]]


== منابع ==
== منابع ==
# [http://rbo.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%84-%D8%A8%D9%88%DB%8C%D9%87__a-2.aspx برگرفته از سایت]
# [http://rbo.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%84-%D8%A8%D9%88%DB%8C%D9%87__a-2.aspx برگرفته از سایت]
#  
#  
خط ۲۱۱: خط ۱۹۳:
#  
#  
# [https://www.google.com/search?channel=trow5&client=firefox-b-d&q=%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE+%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86+%D8%AF%D8%B1+%D9%82%D8%B1%D9%88%D9%86+%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%D9%8A%D9%86+%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85. +%D8%A8%D8%B1+%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF+%D8%A7%D8%B4%D9%8A%D9%88%D9%84%D8%B1. +%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87+%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF+%D9%81%D9%84%D8%A7%D8%B7%D9%88%D8%B1%D9%8A. +%D9%86%D8%B4%D8%B1%3A+%D8%A8%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87+%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87+%D9%88+%D9%86%D8%B4%D8%B1+%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8. +%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86.1349 برگرفته از سایت]
# [https://www.google.com/search?channel=trow5&client=firefox-b-d&q=%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE+%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86+%D8%AF%D8%B1+%D9%82%D8%B1%D9%88%D9%86+%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%D9%8A%D9%86+%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85. +%D8%A8%D8%B1+%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF+%D8%A7%D8%B4%D9%8A%D9%88%D9%84%D8%B1. +%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87+%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF+%D9%81%D9%84%D8%A7%D8%B7%D9%88%D8%B1%D9%8A. +%D9%86%D8%B4%D8%B1%3A+%D8%A8%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87+%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87+%D9%88+%D9%86%D8%B4%D8%B1+%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8. +%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86.1349 برگرفته از سایت]
[[رده:سلسله‌های شیعه]]
[[رده:تاریخ شیعه]]
confirmed، مدیران
۳۳٬۳۷۱

ویرایش