سعید بن محمد باعلی باعشن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سعید بن محمد باعلی باعشن''' (المتوفی 1270 هـ/ 1854) عالم دینی و فقیه [[شافعی]] یمانی است، از مهم‌ترین امامان مکتب شافعی در قرن سیزدهم هجری قمری<ref>التقریرات السدیدة فی المسائل المفیدة ص 35</ref> و از مهم‌ترین علمای [[حضرموت]] به شمار می‌رود. برای دریافت و طلب علم بسیار به او مراجعه می‌کردند. بسیاری از علما و فقها شاگردی او را کرده‌اند.

او از خاندان آل باعشن است و مفتی حضرموت عبدالرحمن بن عبیداللّه السقاف آنان را ستود و گفت: «آل باعشن خانه علم و درخت فضیلت و پرورشگاه صلاح و رستگاری است»<ref>فی کتابه الشهیر إدام القوت (73/ص)</ref>.یکی از بیوت ریشه دار منطقه دوعن است که این روستا به دلیل جایگاه علمی این خاندان مشهور شده است و همانطور که گفته شد نسب آنها به محمد بن عبدالرحمن بن [[ابوبکر|ابی‌بکر]] می‌رسد <ref>کتاب الدر والیاقوت فی بیوتات عرب المهجر وحضرموت الجزء الثانی</ref>.  

شیخ سعید در اوایل قرن سیزدهم هجری در روستای معروف رباط باعشن در دره دوعن ایمن به دنیا آمد. او در خانواده ای علمی تربیت مناسبی را دریافت و تحت تعلیم شیوخ روستای خود قرار گرفت، از این رو به حفظ [[قرآن]]، خواندن [[احادیث]] و مهمترین کتب علمی پرداخت. سپس در حدود سال 1220 هجری قمری برای طلب علم عازم [[مصر]] شد.

او نزد اساتید بسیاری در حضرموت یمن و مصر کسب علم کرد که از آن میان می‌توان به: عبدالله بن حجازی الشرقاوی<ref>(الخلاصة الشافیة فی الأسانید العالیة) خ ورقة (6/ب) للعلامة علوی بن طاهر الحداد</ref> و إبراهیم بن محمد الباجوری<ref>کما صرح الشیخ سعید باعشن فی کتاب (مواهب الدیان) ص 27</ref>اشاره کرد.

بسیاری از مشاهیر و بزرگان فقها و علمای حضرموت نزد او شاگردی کرده‌اند که بعضی از آنان عبارتند از:

صالح بن عبدالله العطاس<ref>کتاب (تاج الاعراس) (628-627 /1)</ref>

مکانته العلمیة

او کتاب‌هایش را برای شاگردانش می‌خواند و عباراتش را برای ایشان توضیح و تفسیر می‌نمود. طلاب علوم در مدرسه محله الفتح و الامداد واقع در شهر شبام بودند. اگر در علم فقه می‌خواستند عمیق‌تر وارد شوند به سراغ او می‌رفتند تا بهره‌مند شوند. در آثار متأخر او بسیار مورد توجه علما بوده و از آن سخن به میان آورده‌اند، به‌ویژه از «بشری کریم» که به بعضی از آنها اشاره می‌ شود:

علی بن أحمد باصبرین در کتاب «إثمد العینین فی اختلاف الشیخین»ابن حجر الهیتمی والشمس الرملی

شیخ سعید آثار گرانقدری در علم [[فقه]]، [[توحید|توحید]] و نحو بر جای گذاشته است که بعضی از آنان عبارتند از:

«مفتاح السعادة»

او در شب سه‌شنبه به وقت طلوع فجر در اول جمادی الاخره سال ۱۲۷۰ هجری قمری/ ۱۸۵۴ درگذشت و در همان روستا در قبرستانی به نام سیده به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D8%A7%D8%B9%D8%B4%D9%86#cite_note-13 سعید بن محمد باعشن]</ref>.

{{پانویس}}

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان اهل سنت]]