ابوالعباس دینوری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:') |
جز (جایگزینی متن - 'میگوید' به 'میگوید') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|وفات | |وفات | ||
|340 ه.ق | |340 ه. ق | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |مذهب | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=دینوری از منظر بزرگان= | =دینوری از منظر بزرگان= | ||
==دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی== | == دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی == | ||
ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین میگوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ [[تصوف]] و اهل استقامت در [[طریقت]] و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت میکرد و ایشان را موعظه مینمود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص355-358، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین میگوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ [[تصوف]] و اهل استقامت در [[طریقت]] و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت میکرد و ایشان را موعظه مینمود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص355-358، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ||
==دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری== | == دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری == | ||
[[ابوالقاسم قشیری]] در مورد ابوالعباس دینوری | [[ابوالقاسم قشیری]] در مورد ابوالعباس دینوری میگوید: او عالمی فاضل بود. | ||
=معاصران= | =معاصران= | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
=گفتارها= | =گفتارها= | ||
عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است. همه چیز به [[خدا]] بازمیگردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان | عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است. همه چیز به [[خدا]] بازمیگردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان نمیماند و او قبل از هر چیز وجود داشته و همراه همه امور بوده. راهی غیر از آن برای رسیدن به خدا وجود ندارد. بدانید که پایینترین مرحله ذکر این است که آنچه غیر از اوست فراموش کند و نهایت ذکر این است که ذاکر در ذکرش و از ذکرش محو شود و غرق در مذکور از رجوع به مقام ذکر است و این حالت فناء در فنا است. <ref>سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج15، ص500-501، مؤسسة الرسالة، ط3</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۶
نام | أحمد بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی |
وفات | 340 ه. ق |
مذهب | صوفی اهل تسنن |
أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی که اسمش أحْمد بن مُحَمَّد بود از علمای اهل سنت و صوفی برجسته قرن چهارم هجری است.
دینوری از منظر بزرگان
دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی
ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین میگوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ تصوف و اهل استقامت در طریقت و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت میکرد و ایشان را موعظه مینمود[۱].
دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری
ابوالقاسم قشیری در مورد ابوالعباس دینوری میگوید: او عالمی فاضل بود.
معاصران
دینوری با بزرگانی از اهل تصوف هم صحبتی و آشنایی داشت که از آن میان میتوان به یُوسُف بن الْحُسَیْن، عبدالله الخراز، أَبا مُحَمَّد الْجریرِی وَ أَبا الْعَبَّاس بن عَطاء اشاره کرد [۲].
سفرها
او به نیشابور رفت و مدتی در آنجا رحل اقامت افکند. سپس به سمرقند مهاجرت نمود و تا پایان عمر در آنجا ماند.
وفات
مورخین سال وفات او را بعد از سال 340هجری قمری ذکر کردهاند[۳].
گفتارها
عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است. همه چیز به خدا بازمیگردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان نمیماند و او قبل از هر چیز وجود داشته و همراه همه امور بوده. راهی غیر از آن برای رسیدن به خدا وجود ندارد. بدانید که پایینترین مرحله ذکر این است که آنچه غیر از اوست فراموش کند و نهایت ذکر این است که ذاکر در ذکرش و از ذکرش محو شود و غرق در مذکور از رجوع به مقام ذکر است و این حالت فناء در فنا است. [۴]
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص355-358، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ احمد بن محمد دینوری
- ↑ أبوالعباس الدینوری
- ↑ سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج15، ص500-501، مؤسسة الرسالة، ط3