۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می شد' به ' میشد') |
جز (جایگزینی متن - 'تشکلها' به 'تشکلها') |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
پس از استقلال، گروهی از زنان [[الجزایر]] با عدم رعایت [[حجاب]]، مقام خود را تنزل دادند و در واقع وضعیت زن [[الجزایر]] در طول جنگ و بعد از آن در حال ایجاد تغییر و تحول انقلابی بود. زنی که در اسلام در مورد او با دادن حقوق و با تأکید بر او به عنوان پایه ها و دژهای پاکدامنی، تقوا، فضیلت و عفت و یکی از عوامل اساسی بنیاد خانواده یاد شده است اکنون با برنامهریزی [[استعمار]]، گروهی از آنها از اصول اسلامی به خصوص [[حجاب]] دور افتاده اند و اساس و بنیان خانوادهها با ابقاء پارهای فرهنگ بیگانه به خطر افتاده است. | پس از استقلال، گروهی از زنان [[الجزایر]] با عدم رعایت [[حجاب]]، مقام خود را تنزل دادند و در واقع وضعیت زن [[الجزایر]] در طول جنگ و بعد از آن در حال ایجاد تغییر و تحول انقلابی بود. زنی که در اسلام در مورد او با دادن حقوق و با تأکید بر او به عنوان پایه ها و دژهای پاکدامنی، تقوا، فضیلت و عفت و یکی از عوامل اساسی بنیاد خانواده یاد شده است اکنون با برنامهریزی [[استعمار]]، گروهی از آنها از اصول اسلامی به خصوص [[حجاب]] دور افتاده اند و اساس و بنیان خانوادهها با ابقاء پارهای فرهنگ بیگانه به خطر افتاده است. | ||
== جمعیتها و | == جمعیتها و تشکلهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زنان الجزایر == | ||
پس از قیام مردمی سال 1367 و آزادی فعالیت سیاسی بر اثر مبارزات مسلمانان کشور و تأسیس احزاب متعدد، جمعیتهایی برای زنان مسلمان که وابسته به احزاب اسلامی بودند، تأسیس گردید. همچنین جمعیتهایی برای زنان وابسته به گروههای سوسیالیستی و کمونیستی و لائیک تأسیس گردید. این گروه اخیر با وجود در اقلیت بودن، تحت عنوان دفاع از آزادی زن و تساوی حقوق و غیره، اقدام به تأسیس انجمنها و سازمانهای زنان نموده و خود را مدافع زن و حقوق و تنها نماینده شرعی و واقعی زنان عنوان نمود. ولی در واقع این زنان ابزار دست غربیها بودند که شعار آزادی سر داده و تاکنون کاری مثمرثمر، حتی در زمینه های اقتصادی و دفاع از زنان نیازمند و طلاق داده شده و پیرزنان بی سرپرست انجام نداده و تنها به برپایی جشنها و سمینارها اکتفا نموده است؛ در حالی که اغلب زنان الجزایری چه در پایتخت و چه در شهرهای کوچک و روستاها، هیچ چیز را بجز [[اسلام]] به عنوان دین و نظام و برنامه زندگی نمی پذیرند. و در میان این اکثریت، زنان تحصیلکرده و متخصص بسیارند. | پس از قیام مردمی سال 1367 و آزادی فعالیت سیاسی بر اثر مبارزات مسلمانان کشور و تأسیس احزاب متعدد، جمعیتهایی برای زنان مسلمان که وابسته به احزاب اسلامی بودند، تأسیس گردید. همچنین جمعیتهایی برای زنان وابسته به گروههای سوسیالیستی و کمونیستی و لائیک تأسیس گردید. این گروه اخیر با وجود در اقلیت بودن، تحت عنوان دفاع از آزادی زن و تساوی حقوق و غیره، اقدام به تأسیس انجمنها و سازمانهای زنان نموده و خود را مدافع زن و حقوق و تنها نماینده شرعی و واقعی زنان عنوان نمود. ولی در واقع این زنان ابزار دست غربیها بودند که شعار آزادی سر داده و تاکنون کاری مثمرثمر، حتی در زمینه های اقتصادی و دفاع از زنان نیازمند و طلاق داده شده و پیرزنان بی سرپرست انجام نداده و تنها به برپایی جشنها و سمینارها اکتفا نموده است؛ در حالی که اغلب زنان الجزایری چه در پایتخت و چه در شهرهای کوچک و روستاها، هیچ چیز را بجز [[اسلام]] به عنوان دین و نظام و برنامه زندگی نمی پذیرند. و در میان این اکثریت، زنان تحصیلکرده و متخصص بسیارند. | ||