۸۷٬۸۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مسلمانان منطقه شمال موزامبیک برای رهایی از اسارت پرتغالی‌ها و آزادی | مسلمانان منطقه شمال موزامبیک برای رهایی از اسارت پرتغالی‌ها و آزادی سرزمین‌شان، در اوایل سال 1955 «'''نهضت مقاومت اسلامی'''» را تشکیل دادند و همه سازمان‌ها و نهادهای مربوط مسلمانان به عضویت آن درآمدند؛ ولی قبل از آنکه این سازمان کاری انجام دهد، اسرار آن فاش و رهبران نهضت اسلامی دستگیر و به اردوگاه «ساواچومی» انتقال داده شدند. با تمام این فشارها، باز روحیه آزادی‌خواهی خاموش نشد و در سال 1962 جبهه آزادی‌بخش [[موزامبیک]] «فریلیمو» با هدف بیرون راندن اشغالگران پرتغالی از این کشور به وجود آمد و به این منظور مبارزه مسلحانه خود را آغاز کرد. این جبهه که در آغاز به همت مسلمانان پایه‌گذاری شده بود، رفته رفته در اثر نفوذ رهبران مسیحی در آن، به سوی مارکسیسم و علیه اسلام سوق داده شد. | ||
== جنبش اسلامی موزامبیک == | == جنبش اسلامی موزامبیک == | ||
موزامبیک از کشورهای جنوب شرقی آفریقاست که در مجاورت اقیانوس هند و مقابل جزیره [[ماداگاسکار]] واقع شده است. این کشور مانند دیگر سرزمین‌های قاره سیاه، سرشار از منابع طبیعی بوده و از موقعیت راهبردی ویژه ای برخوردار است. با وجود ثروت طبیعی و خدادادی فراوان این سرزمین، متأسفانه مردم آن در فقر و جهالت به سر می‌برند و از هرگونه نعمت و آسایش بی بهره هستند. جمعیت آن در سال 1995، هفده میلیون نفر بوده است. | موزامبیک از کشورهای جنوب شرقی آفریقاست که در مجاورت اقیانوس هند و مقابل جزیره [[ماداگاسکار]] واقع شده است. این کشور مانند دیگر سرزمین‌های قاره سیاه، سرشار از منابع طبیعی بوده و از موقعیت راهبردی ویژه ای برخوردار است. با وجود ثروت طبیعی و خدادادی فراوان این سرزمین، متأسفانه مردم آن در فقر و جهالت به سر می‌برند و از هرگونه نعمت و آسایش بی بهره هستند. جمعیت آن در سال 1995، هفده میلیون نفر بوده است. | ||
[[اسلام]] در قرن هشتم هجری به طور مسالمت‌آمیز و به وسیله بازرگانان و دریانوردان مسلمان کشورهای [[خلیج فارس]] و عربی به [[موزامبیک]] راه پیدا کرد و مورد استقبال مردم آن منطقه قرار گرفت. بر اساس گزارش نشریه «اخبار العالم الاسلامی»: «گروه‌های شیعه در موزامبیک، به علت نبود تشکیلات کافی و مبلغ مذهبی، کم کم از هم پاشیده شدند و برادران [[اهل سنت]] | [[اسلام]] در قرن هشتم هجری به طور مسالمت‌آمیز و به وسیله بازرگانان و دریانوردان مسلمان کشورهای [[خلیج فارس]] و عربی به [[موزامبیک]] راه پیدا کرد و مورد استقبال مردم آن منطقه قرار گرفت. بر اساس گزارش نشریه «اخبار العالم الاسلامی»: «گروه‌های شیعه در موزامبیک، به علت نبود تشکیلات کافی و مبلغ مذهبی، کم کم از هم پاشیده شدند و برادران [[اهل سنت]] به علت پشتیبانی اعراب مسلمان، روز به روز بر نفوذ و قدرت خود افزودند. | ||
البته هم اکنون در این سرزمین، گروهی [[شیعه]] پاکستانی و هندی به سر می‌برند، ولی افراد بومی و محلی، بیشتر پیرو مذهب اهل سنت هستند و عده‌ای هم که از جزیر «[[موریس]]» آمده‌اند، پیرو فرقه [[اسماعیلیه]] می‌باشند».<ref>[[نبرد اسلام در آفریقا|سید هادی خسروشاهی، نبرد اسلام در آفریقا، ج 1، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ سوم، قم، بی تا، ص 99]]</ref> | البته هم اکنون در این سرزمین، گروهی [[شیعه]] پاکستانی و هندی به سر می‌برند، ولی افراد بومی و محلی، بیشتر پیرو مذهب اهل سنت هستند و عده‌ای هم که از جزیر «[[موریس]]» آمده‌اند، پیرو فرقه [[اسماعیلیه]] می‌باشند».<ref>[[نبرد اسلام در آفریقا|سید هادی خسروشاهی، نبرد اسلام در آفریقا، ج 1، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ سوم، قم، بی تا، ص 99]]</ref> | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
رونق اقتصادی در موزامبیک، اشغالگران پرتغالی را به طمع واداشت و آنها بین سال‌های 1505 تا 1506 وارد این سرزمین شدند. از زمان ورود پرتغالی‌ها به موزامبیک، مقاومت‌های آزادی خواهانه شکل گرفت و به ویژه در مناطق شمالی این سرزمین که بیشتر ساکنان آن مسلمان هستند، مقاومت‌ها از شدت بیشتری برخوردار بود. پرتغالی‌ها تا اوایل قرن بیستم نتوانستند مبارزه رهایی بخش مردم موزامبیک را سرکوب کنند. مبارزات آزادی خواهی چهار قرن ادامه داشت؛ در این مدت، نیروهای اشغالگر در ورود به شمال این سرزمین ناکام ماندند. در سال 1916 با شکست «الیاو»، حاکم منطقه، پرتغالی‌ها به آرزوی دیرینه خود رسیدند و منطقه شمال را به طور کامل به کنترل خود درآوردند. | رونق اقتصادی در موزامبیک، اشغالگران پرتغالی را به طمع واداشت و آنها بین سال‌های 1505 تا 1506 وارد این سرزمین شدند. از زمان ورود پرتغالی‌ها به موزامبیک، مقاومت‌های آزادی خواهانه شکل گرفت و به ویژه در مناطق شمالی این سرزمین که بیشتر ساکنان آن مسلمان هستند، مقاومت‌ها از شدت بیشتری برخوردار بود. پرتغالی‌ها تا اوایل قرن بیستم نتوانستند مبارزه رهایی بخش مردم موزامبیک را سرکوب کنند. مبارزات آزادی خواهی چهار قرن ادامه داشت؛ در این مدت، نیروهای اشغالگر در ورود به شمال این سرزمین ناکام ماندند. در سال 1916 با شکست «الیاو»، حاکم منطقه، پرتغالی‌ها به آرزوی دیرینه خود رسیدند و منطقه شمال را به طور کامل به کنترل خود درآوردند. | ||
استعمارگران صلیبی از ابتدای ورود به موزامبیک، مبارزه با اسلام را شروع کردند و به کشتار و آزار و اذیت مسلمانان پرداختند. مسلمانان | استعمارگران صلیبی از ابتدای ورود به موزامبیک، مبارزه با اسلام را شروع کردند و به کشتار و آزار و اذیت مسلمانان پرداختند. مسلمانان آفریقایی بیش از هر جای دیگر در موزامبیک مورد ستم و فشار قرار داشتند و با وجود جو اختناق و خفقان حاکم، مسلمانان این سرزمین از مبارزه دست نکشیدند. | ||
پرتغالی‌ها برای وارد کردن فشار بیشتر بر مسلمانان، مقرراتی ویژه وضع کردند که شامل جلوگیری از مسافرت خارجی مسلمانان و همچنین برگزاری مراسم [[حج]] آنان می‌شد. «در سال 1954 میلادی عده | پرتغالی‌ها برای وارد کردن فشار بیشتر بر مسلمانان، مقرراتی ویژه وضع کردند که شامل جلوگیری از مسافرت خارجی مسلمانان و همچنین برگزاری مراسم [[حج]] آنان می‌شد. «در سال 1954 میلادی عده بی‌شماری از افراد مسلمان به علت مکاتبه و ارتباط با کشورهای اسلامی و دریافت کتاب و نشریه مذهبی دستگیر و به اردوگاه‌ها اعزام شدند و سپس گروه دیگری نیز به علت همراه داشتن عکس رهبران جهان اسلام، توقیف و سپس تبعید شدند». | ||
مسلمانان منطقه شمال موزامبیک برای رهایی از اسارت پرتغالی‌ها و آزادی | مسلمانان منطقه شمال موزامبیک برای رهایی از اسارت پرتغالی‌ها و آزادی سرزمین‌شان، در اوایل سال 1955 «نهضت مقاومت اسلامی» را تشکیل دادند و همه سازمان‌ها و نهادهای مربوط مسلمانان به عضویت آن درآمدند؛ ولی قبل از آنکه این سازمان کاری انجام دهد، اسرار آن فاش و رهبران نهضت اسلامی دستگیر و به اردوگاه «ساواچومی» انتقال داده شدند. با تمام این فشارها، باز روحیه آزادی خواهی خاموش نشد و در سال 1962 جبهه آزادی‌بخش موزامبیک «فریلیمو» با هدف بیرون راندن اشغالگران پرتغالی از این کشور به وجود آمد و به این منظور مبارزه مسلحانه خود را آغاز کرد. این جبهه که در آغاز به همت مسلمانان پایه‌گذاری شده بود، رفته رفته در اثر نفوذ رهبران مسیحی در آن، به سوی مارکسیسم و علیه اسلام سوق داده شد. | ||
در سال 1964 گروه‌های مسلمان و ملی موزامبیک با تشکیل «اتحادیه ملی آفریقایی موزامبیک» دست به حملات مشترک علیه پرتغالی‌ها زدند. رهبران این سازمان با تشدید مبارزات مسلحانه، اعلام نمودند که تا آزادی کامل این کشور مبارزه خواهند کرد. جبهه آزادی‌بخش موزامبیک که بخش عمده این اتحادیه را تشکیل می‌داد، رهبری بیشترین حملات چریکی را بر عهده داشت و این امر سبب شد که سازمان وحدت آفریقا، جبهه آزادی‌بخش را به رسمیت بشناسد.<ref>[[موزامبیک|عسکر کریمی شرفشاده، موزامبیک، انتشارات وزارت امور خارجه، تهران، 1375، ص 10.]]</ref> | در سال 1964 گروه‌های مسلمان و ملی موزامبیک با تشکیل «اتحادیه ملی آفریقایی موزامبیک» دست به حملات مشترک علیه پرتغالی‌ها زدند. رهبران این سازمان با تشدید مبارزات مسلحانه، اعلام نمودند که تا آزادی کامل این کشور مبارزه خواهند کرد. جبهه آزادی‌بخش موزامبیک که بخش عمده این اتحادیه را تشکیل می‌داد، رهبری بیشترین حملات چریکی را بر عهده داشت و این امر سبب شد که سازمان وحدت آفریقا، جبهه آزادی‌بخش را به رسمیت بشناسد.<ref>[[موزامبیک|عسکر کریمی شرفشاده، موزامبیک، انتشارات وزارت امور خارجه، تهران، 1375، ص 10.]]</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
جبهه آزادی‌بخش فریلیمو، که از زمان استقلال تا کنون قدرت را در اختیار دارد، با انقلاب اسلامی [[ایران]] رابطه خوبی دارد. تا کنون مقامات این دو کشور سفرهایی به «[[تهران]]» و «[[ماپوتو]]» داشته‌اند، از جمله [[مقام معظم رهبری]] در زمانی که ریاست‌جمهوری ایران را بر عهده داشتند، در پی سفر به آفریقا، از موزامبیک نیز (1364) دیدار کردند. به طور کلی مقامات دو کشور سعی دارند که روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را گسترش دهند. | جبهه آزادی‌بخش فریلیمو، که از زمان استقلال تا کنون قدرت را در اختیار دارد، با انقلاب اسلامی [[ایران]] رابطه خوبی دارد. تا کنون مقامات این دو کشور سفرهایی به «[[تهران]]» و «[[ماپوتو]]» داشته‌اند، از جمله [[مقام معظم رهبری]] در زمانی که ریاست‌جمهوری ایران را بر عهده داشتند، در پی سفر به آفریقا، از موزامبیک نیز (1364) دیدار کردند. به طور کلی مقامات دو کشور سعی دارند که روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را گسترش دهند. | ||
در راستای تحقق این خواسته، در یادداشت‌های تفاهم امضا شده بین دو کشور، فعالیت‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته است. از اقدامات مؤثر ایران، راه‌اندازی | در راستای تحقق این خواسته، در یادداشت‌های تفاهم امضا شده بین دو کشور، فعالیت‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته است. از اقدامات مؤثر ایران، راه‌اندازی «مدرسه اهل البیت» در «ماپوتو» است که طلاب علوم دینی موزامبیک در آن مشغول به تحصیل هستند. | ||
یکی از مقامات موزامبیک با ستایش از [[امام خمینی]] رحمه الله، تحقق افکار و اندیشه‌های ایشان را مایه نجات بشریت از گرفتاری‌های کنونی جهان دانسته و می‌گوید: «ما باید از این رهبر بزرگ و رهنمودهایی که برای بشریت به جای گذاشته است به عنوان ابزار قوی در راه تداوم تفکرات والا که باعث سعادت مادی و معنوی می‌شود، استفاده کنیم». | یکی از مقامات موزامبیک با ستایش از [[امام خمینی]] رحمه الله، تحقق افکار و اندیشه‌های ایشان را مایه نجات بشریت از گرفتاری‌های کنونی جهان دانسته و می‌گوید: «ما باید از این رهبر بزرگ و رهنمودهایی که برای بشریت به جای گذاشته است به عنوان ابزار قوی در راه تداوم تفکرات والا که باعث سعادت مادی و معنوی می‌شود، استفاده کنیم». | ||