میکائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

در احادیث نقل شده است که میکائیل از [[فرشتگان]] رحمت و از حاملان [[عرش‌الهی]] است. او همراه با [[جبرئیل]] از نخستین فرشتگانی بودند که بر [[حضرت آدم]] سجده کردند.<ref>خرمشاهی بهاء الدین، «میکال» در دانشنامه قرآنی، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۹۵.</ref>

[[امام رضا (ع)]] در تعبیری؛ از جبرئیل، میکائیل، [[اسرافیل]] و [[عزرائیل،]] با عنوان چهار فرشته تدبیر کننده (المُدَبِّرَاتِ الْأَرْبَعَة) یاد کرده است.<ref>عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 3</ref>

=== رووس ملائکه ===

میکائیل در کنار جبرئیل، اسرافیل و عزرائیل، چهار فرشته مقرب درگاه الهی هستند که از آنها به «[[رؤوس ملائکه]]» تعبیر می‌شود.

در برخی از احادیث آمده است که میکائیل، جبرئیل و اسرافیل از یک تسبیح آفریده شده‌اند.<ref>طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.</ref>

نام میکائیل فقط یک بار در قرآن و به نام میکال آمده <ref>رجالی تهرانی، فرشتگان، تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> و دشمنی با او یکی از دلایل کفر برشمرده شده است. خداوند فرمود: «مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ» <ref>سوره بقره، آیه 98</ref> یعنی هرکسی که با خداوند، فرشتگان، رسولان، جبرئيل و ميكائيل دشمن باشد، [كافر است‏]، و بى‌‏ترديد خدا دشمن [[كافران]] است.»  

میکائیل دارای منزلت عظیمی است. او از فرشتگان مقرب الهی است که همراه با سه فرشته دیگر، تدبیر امور عالم به دست آنها است.

=== مظهر اسم رب و حامل عرش الهی ===

میکائیل مظهر اسم «رب» و از حاملان عرش الهی است.

در روایات آمده است که میکائیل پس از جبرئیل به عنوان دومین فرشته مقرب الهی است.

رسول خدا(ص) فرمود: ... أَمَّا مِیكَائِیلُ فَصَاحِبُ كُلِّ قَطْرَةٍ تَسْقُطُ وَ كُلِّ وَرَقَةٍ تَنْبُتُ وَ كُلِّ وَرَقَةٍ تَسْقُط...صاحب هر قطره بارانی که می‌بارد، هر برگ درختی که رشد می‌کند و هر برگی که فرو می‌افتد، میکائیل است<ref>. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۹، ص۲۶۰.</ref> <ref>طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰.</ref>همچنین در دیگر روایات نیز میکائیل فرشته موکل بر نزول باران معرفی شده است.<ref>پاکتچی احمد، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۸.</ref> بنابراین باید گفت که ماموریت اصلی میکائیلt حفظ نباتات و نزول باران و برف بر زمین است که منشأ رزق و روزی برای تمام مخلوقات می‌باشد.  

امام صادق(ع) فرمود: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ أَرْبَعَةَ أَمْلَاكٍ فِی إِهْلَاكِ قَوْمِ لُوطٍ جَبْرَئِیلَ وَ مِیكَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ كَرُوبِیل‌. خداوند تبارک و تعالی، چهار فرشته جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و کروبیل را مأمور کرد تا قوم لوط را هلاک کنند. <ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، نشر اسلامیه، ج۵، ص۵۴۶.</ref>  

برای جناب میکائیل مأموریت‌های دیگری نیز برای او ذکر شده است، از جمله:  

بشارت دادن ابراهیم(ع) به ولادت [[اسحاق]]

دریافت اخبار از اسرافیل و انتقال آنها به جبرئیل

آوردن براق برای پیامبر (ص) در [[معراج]]

در منابع مسیحی و یهودی نیز میکائیل به عنوان فرشته‌ای بزرگ و مقرب معرفی شده است که گاهی از او به «میشل» یاد می‌شود.<ref>ابراهیم، «جبرئیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref> میکائیل نزد یهودیان، مدافع همیشگی قوم یهود تلقی شده و رتبه‌ای بالاتر از جبرئیل دارد.  

<ref>ابراهیم، «جبرئیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref>