احمد بن خضرویه بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می ماند' به 'می‌ماند') |
جز (جایگزینی متن - ' نمی ش' به ' نمی‌ش') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده می‌شود. پس از این هیچ کس متحیر نمی‌ماند مگرآنان که از چشم دل بی بهره اند. | راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده می‌شود. پس از این هیچ کس متحیر نمی‌ماند مگرآنان که از چشم دل بی بهره اند. | ||
خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز | خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز نمی‌شد<ref>صفة الصفوه ج 4 ص 137 س 16</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۲
أبوحامد أحمد بن خضرویه البلخی یکی علمای بزرگ و مشایخ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. او از بزرگان مشایخ خطه خراسان در آن عصر به شمار می‌آمد. ذهبی از او با عنوان زاهد کبیر و ربانی شهیر یاد می‌کند.
اساتید
او از سه شیخ بزرگ تصوف یعنی تراب نخشبی حاتم اصم و بایزید بسطامی بسیار بهره برد.
شاگردان
خضرویه استاد بسیاری از مشایخ بزرگ اهل تصوف مانند: ابوحفض نیشابوری، محمد بن الفضل البلخی أبوبکر وراق، محمد بن حامد ترمذی بود.
وفات
به شهادت کتب تاریخ او در سال 240 هجری قمری وفات یافت[۲].
گفتار
راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده می‌شود. پس از این هیچ کس متحیر نمی‌ماند مگرآنان که از چشم دل بی بهره اند.
خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز نمی‌شد[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص95-98، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ أحمد بن خضرویه
- ↑ صفة الصفوه ج 4 ص 137 س 16