احمد بن خضرویه بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' نمی ش' به ' نمی‌ش') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !أبوحامد أحمد بن خضرویه البلخی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''أبوحامد أحمد بن خضرویه البلخی''' یکی علمای بزرگ و مشایخ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص95-98، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. او از بزرگان مشایخ خطه [[خراسان]] در آن عصر به شمار می‌آمد. ذهبی از او با عنوان زاهد کبیر و ربانی شهیر یاد می‌کند. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
خضرویه استاد بسیاری از مشایخ بزرگ اهل تصوف مانند: [[ابوحفض نیشابوری]]، محمد بن الفضل البلخی | خضرویه استاد بسیاری از مشایخ بزرگ اهل تصوف مانند: [[ابوحفض نیشابوری]]، محمد بن الفضل البلخی أبوبکر وراق، محمد بن حامد ترمذی بود. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
به شهادت کتب تاریخ او در سال 240 هجری قمری وفات یافت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%AE%D8%B6%D8%B1%D9%88%D9%8A%D9%87#cite_note-bcbf687d4c04ea33cb587da70ae820c80132a310-1 أحمد بن | به شهادت کتب تاریخ او در سال 240 هجری قمری وفات یافت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%AE%D8%B6%D8%B1%D9%88%D9%8A%D9%87#cite_note-bcbf687d4c04ea33cb587da70ae820c80132a310-1 أحمد بن خضرویه]</ref>. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده | راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده می‌شود. پس از این هیچ کس متحیر نمی‌ماند مگرآنان که از چشم دل بی بهره اند. | ||
خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز | خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز نمی‌شد<ref>صفة الصفوه ج 4 ص 137 س 16</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۲
أبوحامد أحمد بن خضرویه البلخی یکی علمای بزرگ و مشایخ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. او از بزرگان مشایخ خطه خراسان در آن عصر به شمار می‌آمد. ذهبی از او با عنوان زاهد کبیر و ربانی شهیر یاد می‌کند.
اساتید
او از سه شیخ بزرگ تصوف یعنی تراب نخشبی حاتم اصم و بایزید بسطامی بسیار بهره برد.
شاگردان
خضرویه استاد بسیاری از مشایخ بزرگ اهل تصوف مانند: ابوحفض نیشابوری، محمد بن الفضل البلخی أبوبکر وراق، محمد بن حامد ترمذی بود.
وفات
به شهادت کتب تاریخ او در سال 240 هجری قمری وفات یافت[۲].
گفتار
راه روشن است و حق آشکار و منادی شنیده می‌شود. پس از این هیچ کس متحیر نمی‌ماند مگرآنان که از چشم دل بی بهره اند.
خواب غفلت بسیار سنگین و سخترین غفلت شهوت ورزی و اگر سنگینی غفلت نبود نفس شهوت ران بر تو پیروز نمی‌شد[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص95-98، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ أحمد بن خضرویه
- ↑ صفة الصفوه ج 4 ص 137 س 16