تصوف در سودان: تفاوت میان نسخه‌ها

گرچه قوای مهدی مقاومت نظامی ختمیه را در هم شکستند، پس از سرکوبی قیام مهدی و پس از آن‌که سربازان مصری و انگلیسی در ۱۳۱۶/ ۱۸۹۸ سودان را اشغال کردند، این طریقه دو باره قوّت گرفت.  <ref>دایرة المعارف جهان اسلام آکسفورد، ج۴، ص۱۳۱. جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۱۴۸ و 296، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref>محمد عثمان ادعا داشت که تعالیم طریقه‌هایی مانند قادریه و نقشبندیه و شاذلیه را با هم جمع کرده و طریقه او خاتم طرق است. وی تلاش می‌کرد تا این طریقه‌ها را یکی کند، اما در نهایت این طریقه نیز طریقه‌ای در کنار آن طریقه‌ها شد. <ref>جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۷۷ـ ۷۸، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref>از این‌رو به «ختمیه» نیز شهرت یافته است. رهبری این طایفه که وظایف فقیه، فقیر (سالک)، و معلم را در خود جمع کرده است، با اصطلاح «فِکی» خوانده می‌شود.

محمد عثمان فرزند و جانشین خود، محمد سرّالختم (متوفی ۱۲۸۰)، را مسئول طریقه در یمن کرد و دو فرزند دیگرش، جعفر در حجاز و حسن در سودان، مسئول تبلیغ طریقه شدند. بعد از مرگ محمد عثمان هر کدام از پسران او به استقلال ، در منطقه خود زعامت طریقه را بر عهده گرفتند. <ref>جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۱۳۴، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref>

مهم‌ترین مرکز ختمیه در سودان است و بیش از همه طریقه‌ها در آن‌جا پیروانی دارد، چنان‌که برخی طرفداران شاذلیه در سودان به ختمیه پیوستند.  <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۴۰ ـ۵۴۱، بیروت ۱۹۹۹.ژوزف کوک، مسلمانان افریقا، ج۱، ص۴۷۳، ترجمه اسداللّه علوی، مشهد ۱۳۷۳ ش.</ref>

محمد مجذوب صُغیَّر (د ۱۲۴۸ق/۱۸۳۲م)، نوۀ حَمَد بن محمد (د ۱۱۹۰ق/۱۷۷۶م)، که از شاگردان احمد بن ادریس بود، طریقـۀ «مجذوبیه» را ــ کـه از انشعـابات شـاذلیـه اسـت ــ در سودان به وجود آورد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۵۳-۵۴، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م</ref>

=== تیجانیه ===

جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۱۴۸، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.<br>

محمداحمد درنیقه، الطریقة الشّاذلّیة و اعلامها، ج۱، بیروت ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰. <br>