حرقیه: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
'''«حرقیه»''' بر یکبار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره میکنیم: | '''«حرقیه»''' بر یکبار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره میکنیم: | ||
# مستحقین عذاب نه میمیرند و نه زنده میشوند، زیرا خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا | # مستحقین عذاب نه میمیرند و نه زنده میشوند، زیرا خداوند فرموده است:{{متن قرآن|إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی|سوره = طه|آیه = 74}}؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه میمیرند و نه زنده میشوند. | ||
# کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یکبار دچار کفر شدهاند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یکبار در آتش دوزخ میسوزند<ref>مشکور محمد | # کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یکبار دچار کفر شدهاند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یکبار در آتش دوزخ میسوزند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> با این حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیهاند، در نحوه عذاب اهل آتش گفتهاند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند<ref>دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.</ref>،<ref>حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] |
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۱
«حرقیه» یکی از شاخههای فرقۀ جهمیهاند.
اعتقادات
پیروان این فرقه معتقدند که انسانهای مستحق عذاب فقط یک بار در جهنم میسوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد.
دو دلیل حرقیه بر یکبار سوزاندن
«حرقیه» بر یکبار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره میکنیم:
- مستحقین عذاب نه میمیرند و نه زنده میشوند، زیرا خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی [طه–74] ؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه میمیرند و نه زنده میشوند.
- کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یکبار دچار کفر شدهاند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یکبار در آتش دوزخ میسوزند[۱] با این حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیهاند، در نحوه عذاب اهل آتش گفتهاند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند[۲]،[۳]،[۴].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.
- ↑ عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.
- ↑ حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.