متوسمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (←پندهای متوسمیه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''«متوسمیه»''' از شاخه‌های فرقه هفتاد و سه‌گانه [[مسلمانان]] است. | ||
== معنای لغوی توسم == | == معنای لغوی توسم == | ||
توسم در لغت به معنای دیدن چیزی از روی هوش و فراست و به علامت پی بردن است. عرب چنین مثال می‌زند: | توسم در لغت به معنای دیدن چیزی از روی هوش و فراست و به علامت پی بردن است. عرب چنین مثال می‌زند: '''«توسّمت فیه الخیر'''»؛ یعنی خیر را در او دیدم. | ||
== پندهای متوسمیه == | == پندهای متوسمیه == | ||
متوسمیه می‌گویند که هوش با خود دار و گوش با دل دار و هر چه دل گوید به جای آور. پند نگاه‌دار که دل آئینه عیب نما است و اگر دل پاک و نورانی باشد، آماده دریافت الهامات ربانی خواهد شد. زیرا دل تاریک گرفتار زنگار طبیعت انسانی می‌شود و جز گناه و معصیت چیز دیگری جذب این دل نخواهد شد چنان که [[رسول خدا(ص)|رسول خدا( | متوسمیه می‌گویند که هوش با خود دار و گوش با دل دار و هر چه دل گوید به جای آور. پند نگاه‌دار که دل آئینه عیب نما است و اگر دل پاک و نورانی باشد، آماده دریافت الهامات ربانی خواهد شد. زیرا دل تاریک گرفتار زنگار طبیعت انسانی می‌شود و جز گناه و معصیت چیز دیگری جذب این دل نخواهد شد چنان که [[رسول خدا(ص)|رسول خدا(صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] فرمود:«ان للشیطان لمة بقلب ابن آدم و الملک لمة»؛ یعنی (دل) دم به دم (محل) فرود ملک است از فلک، یا فرود شیطان است. پس باید دانست که حاکم بر انسان دل اوست نه قرآن و خبر(حدیث) | ||
این حدیث در جامع الصغیر سیوطی آمده است: | این حدیث در جامع الصغیر سیوطی آمده است: «ان للشیطان لمة بابن آدم و للملک فأما لمة الشیطان فإیعاذ بالشر و تکذیب بالحق و أمّا لمة الملک فإیعاذ بالخیر و تصدیق بالحق فمن وجد ذلک فلیعلم انه من اللّه تعالی فلیحمد اللّه و من وجد الاخری فلیتعوّذ باللّه من الشیطان»<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 389 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>،<ref>هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىنام مربوط به قرن ششم با تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 55.</ref>،<ref>سیوطی جلال‌الدین، الجامع الصغير، ج 1، ص 322. | ||
</ref> | </ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۲
«متوسمیه» از شاخه‌های فرقه هفتاد و سه‌گانه مسلمانان است.
معنای لغوی توسم
توسم در لغت به معنای دیدن چیزی از روی هوش و فراست و به علامت پی بردن است. عرب چنین مثال می‌زند: «توسّمت فیه الخیر»؛ یعنی خیر را در او دیدم.
پندهای متوسمیه
متوسمیه می‌گویند که هوش با خود دار و گوش با دل دار و هر چه دل گوید به جای آور. پند نگاه‌دار که دل آئینه عیب نما است و اگر دل پاک و نورانی باشد، آماده دریافت الهامات ربانی خواهد شد. زیرا دل تاریک گرفتار زنگار طبیعت انسانی می‌شود و جز گناه و معصیت چیز دیگری جذب این دل نخواهد شد چنان که رسول خدا(صلی‌الله علیه وآله وسلم) فرمود:«ان للشیطان لمة بقلب ابن آدم و الملک لمة»؛ یعنی (دل) دم به دم (محل) فرود ملک است از فلک، یا فرود شیطان است. پس باید دانست که حاکم بر انسان دل اوست نه قرآن و خبر(حدیث) این حدیث در جامع الصغیر سیوطی آمده است: «ان للشیطان لمة بابن آدم و للملک فأما لمة الشیطان فإیعاذ بالشر و تکذیب بالحق و أمّا لمة الملک فإیعاذ بالخیر و تصدیق بالحق فمن وجد ذلک فلیعلم انه من اللّه تعالی فلیحمد اللّه و من وجد الاخری فلیتعوّذ باللّه من الشیطان»[۱]،[۲]،[۳].