کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
اسماعیل بن عیسی بن محمد بن مؤدب، (000 – حدود 380ق) ابواحمد. محدث شیعی. شرح‏حال او در منابع ذكر نشده است بنابراین از تاریخ تولد و زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست. حدیثی كه وی از «ابن اشعث» در مصر شنیده نشان می‏دهد كه وی مانند «شیخ تلعكبری»(م385ق) و «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) به‏طور مستقیم از «محمد بن محمد بن اشعث كوفی»(م.ب314ق) روایت دارد، بنابراین وی هم‏عصر تلعكبری است و وفات او تقریباً حدود 380هجری اتفاق افتاده است. از این‏رو وفات یكی از شاگردانش در 368هجری، لزوماً گواه بر این نیست كه وی پیش از این تاریخ یا همزمان با شاگردش وفات یافته است. اطلاعات ما در باره چگونگی تحصیلات او اگرچه بر پایه حدس و گمان استوار است اما حضور او در مصر و استماع حدیث نزد «ابن اشعث كوفی» قطعی است. احتمالاً وی علاوه بر مصر، بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سرآورده و در آنجا حلقه درسی داشته است، زیرا از شاگردان معروف او «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است كه سال‏ها در بغداد اقامت داشت و در همانجا وفات یافت. وی ظاهراً پیش از آنكه به مقام استادی نائل آید، به تربیت اطفال اشتغال داشته است چنانكه از لقب «مؤدب» این‏طور استفاده می‏شود. از استادان او «ابراهیم بن محمد بن عبدالله قرشی» را می‏شناسیم كه او نیز از «ابن اشعث كوفی» روایت دارد. از شاگردان دیگر او و همچنین از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است.
اسماعیل بن عیسی بن محمد بن مؤدب، (000 – حدود 380ق) ابواحمد. محدث شیعی. شرح‏حال او در منابع ذکر نشده است بنابراین از تاریخ تولد و زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست. حدیثی که وی از «ابن اشعث» در مصر شنیده نشان می‏دهد که وی مانند «شیخ تلعکبری»(م385ق) و «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) به‏طور مستقیم از «محمد بن محمد بن اشعث کوفی»(م.ب314ق) روایت دارد، بنابراین وی هم‏عصر تلعکبری است و وفات او تقریباً حدود 380هجری اتفاق افتاده است. از این‏رو وفات یکی از شاگردانش در 368هجری، لزوماً گواه بر این نیست که وی پیش از این تاریخ یا همزمان با شاگردش وفات یافته است. اطلاعات ما در باره چگونگی تحصیلات او اگرچه بر پایه حدس و گمان استوار است اما حضور او در مصر و استماع حدیث نزد «ابن اشعث کوفی» قطعی است. احتمالاً وی علاوه بر مصر، بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سرآورده و در آنجا حلقه درسی داشته است، زیرا از شاگردان معروف او «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است که سال‏ها در بغداد اقامت داشت و در همانجا وفات یافت. وی ظاهراً پیش از آنکه به مقام استادی نائل آید، به تربیت اطفال اشتغال داشته است چنانکه از لقب «مؤدب» این‏طور استفاده می‏شود. از استادان او «ابراهیم بن محمد بن عبدالله قرشی» را می‏شناسیم که او نیز از «ابن اشعث کوفی» روایت دارد. از شاگردان دیگر او و همچنین از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است.
منابع: (تهذیب الاحكام، ج6ص3 حدیث1، باب فضل زیاره رسول الله(ص)؛ وسایل الشیعه(آل البیت)، ج14ص337 حدیث 19344؛ خاتمه المستدرك، ج1ص21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص64؛ معجم رجال الحدیث، ج4ص78 شماره 1407)
منابع: (تهذیب الاحکام، ج6ص3 حدیث1، باب فضل زیاره رسول الله(ص)؛ وسایل الشیعه(آل البیت)، ج14ص337 حدیث 19344؛ خاتمه المستدرک، ج1ص21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص64؛ معجم رجال الحدیث، ج4ص78 شماره 1407)





نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۲

Hoosinrasooli/صفحه تمرین
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
اطلاعات شخصی
دیناسلام، شیعه

اسماعیل بن عیسی بن محمد بن مؤدب، (000 – حدود 380ق) ابواحمد. محدث شیعی. شرح‏حال او در منابع ذکر نشده است بنابراین از تاریخ تولد و زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست. حدیثی که وی از «ابن اشعث» در مصر شنیده نشان می‏دهد که وی مانند «شیخ تلعکبری»(م385ق) و «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) به‏طور مستقیم از «محمد بن محمد بن اشعث کوفی»(م.ب314ق) روایت دارد، بنابراین وی هم‏عصر تلعکبری است و وفات او تقریباً حدود 380هجری اتفاق افتاده است. از این‏رو وفات یکی از شاگردانش در 368هجری، لزوماً گواه بر این نیست که وی پیش از این تاریخ یا همزمان با شاگردش وفات یافته است. اطلاعات ما در باره چگونگی تحصیلات او اگرچه بر پایه حدس و گمان استوار است اما حضور او در مصر و استماع حدیث نزد «ابن اشعث کوفی» قطعی است. احتمالاً وی علاوه بر مصر، بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سرآورده و در آنجا حلقه درسی داشته است، زیرا از شاگردان معروف او «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است که سال‏ها در بغداد اقامت داشت و در همانجا وفات یافت. وی ظاهراً پیش از آنکه به مقام استادی نائل آید، به تربیت اطفال اشتغال داشته است چنانکه از لقب «مؤدب» این‏طور استفاده می‏شود. از استادان او «ابراهیم بن محمد بن عبدالله قرشی» را می‏شناسیم که او نیز از «ابن اشعث کوفی» روایت دارد. از شاگردان دیگر او و همچنین از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است. منابع: (تهذیب الاحکام، ج6ص3 حدیث1، باب فضل زیاره رسول الله(ص)؛ وسایل الشیعه(آل البیت)، ج14ص337 حدیث 19344؛ خاتمه المستدرک، ج1ص21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص64؛ معجم رجال الحدیث، ج4ص78 شماره 1407)