کنزیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کنزیه''' از | '''کنزیه''' از فرقه‌های مربوط به [[خوارج]] هستند. | ||
== وجه تسمیه == | == وجه تسمیه == | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
در منابع مربوط به | در منابع مربوط به فرقه‌ها آمده است که کنزیه معتقدند مال حق خداوند است و بر بندگان واجب شده است که مال را باید در اختیار افرادی قرار دهند که در درگاه خداوند دارای قرب و جاه باشند تا مورد قبول قرار گیرد. اکنون این پرسش مطرح است که چگونه و از چه راهی می‌توان افراد شایسته را شناخت و مال را در اختیار آنان قرار داد؟ در پاسخ می‌گویند که راهش این است که آنچه [[زكات|زکات]] است نقد شود و در زمین دفن و پنهان شود، پس اگر صاحب زکات خودش محتاج به آن مال شود، می‌تواند برای خودش مصرف کند و اگر محتاج نباشد، زیر خاک بماند تا در زمانی خداوند آن را روزی بندگان مستحق گرداند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 369 با ویرایش و اصلاح گسترده جملات. | ||
</ref> <ref>فتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، كتابى بى نام مربوط به قرن ششم به تصحیح دكتر محمد جواد مشكور، طبع تهران، 1341 شمسی، ص 72 | </ref> <ref>فتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، كتابى بى نام مربوط به قرن ششم به تصحیح دكتر محمد جواد مشكور، طبع تهران، 1341 شمسی، ص 72 | ||
</ref> <ref>عراقی ابومحمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 19. | </ref> <ref>عراقی ابومحمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 19. | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۵
کنزیه از فرقه‌های مربوط به خوارج هستند.
وجه تسمیه
این طایفه را از آن جهت کنزیه نامیدند که اموال خویش را به صورت گنج در زیر زمین پنهان مى‌کردند.
عقاید
در منابع مربوط به فرقه‌ها آمده است که کنزیه معتقدند مال حق خداوند است و بر بندگان واجب شده است که مال را باید در اختیار افرادی قرار دهند که در درگاه خداوند دارای قرب و جاه باشند تا مورد قبول قرار گیرد. اکنون این پرسش مطرح است که چگونه و از چه راهی می‌توان افراد شایسته را شناخت و مال را در اختیار آنان قرار داد؟ در پاسخ می‌گویند که راهش این است که آنچه زکات است نقد شود و در زمین دفن و پنهان شود، پس اگر صاحب زکات خودش محتاج به آن مال شود، می‌تواند برای خودش مصرف کند و اگر محتاج نباشد، زیر خاک بماند تا در زمانی خداوند آن را روزی بندگان مستحق گرداند. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 369 با ویرایش و اصلاح گسترده جملات.
- ↑ فتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، كتابى بى نام مربوط به قرن ششم به تصحیح دكتر محمد جواد مشكور، طبع تهران، 1341 شمسی، ص 72
- ↑ عراقی ابومحمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 19. ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص40