'''غیاثیه''' طایفهای منسوب به غیاث نامی هستند که مردی ادیب و شاعر بود و کتابی در اصول [[اسماعیلیه]] موسوم به «بیان» نوشته و معنی وضو و نماز و روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» بیان کرده و میگوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، خطا و غلط است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347</ref> <ref>دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه،، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9</ref>
'''غیاثیه''' طایفهای منسوب به فردی به نام غیاث هستند که مردی ادیب و شاعر بود.
وی کتابی در اصول [[اسماعیلیه]] موسوم به «بیان» تالیف کرده و در آن معنای وضو ، نماز ، روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» تفسیر کرده است و میگوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، خطا و غلط است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347</ref> <ref>دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه،، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۷
غیاثیه طایفهای منسوب به فردی به نام غیاث هستند که مردی ادیب و شاعر بود.
وی کتابی در اصول اسماعیلیه موسوم به «بیان» تالیف کرده و در آن معنای وضو ، نماز ، روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» تفسیر کرده است و میگوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، خطا و غلط است. [۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347
↑دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه،، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9