عامه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عامّه''' در اصطلاح [[امامیه|شیعه امامیه]] به معنی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت و جماعت]] است که در برابر شیعیان یعنی خاصّه میباشد و چون از نظر جمعیت شامل اکثریت مسلمانان می‌شوند، به آنان عامّه گویند | '''عامّه''' در اصطلاح [[امامیه|شیعه امامیه]] به معنی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت و جماعت]] است که در برابر [[شیعیان]] یعنی خاصّه میباشد و چون از نظر جمعیت شامل اکثریت [[مسلمانان]] می‌شوند، به آنان عامّه گویند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 329 | ||
</ref> | </ref>. | ||
== وجه نام‌گذاری == | == وجه نام‌گذاری == | ||
دلیل نام‌گذاری [[اهل‌سنت]] به «عامه» این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی [[امامان شیعه]]، اهل‌سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان | دلیل نام‌گذاری [[اهل‌سنت]] به «عامه» این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی [[امامان شیعه]]، اهل‌سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود<ref>محدثی جواد؛ فرهنگ غدیر؛ قم، نشر معروف؛ سال ۱۳۹۲ شمسی، ص ۳۷۷.</ref>. از این جهت تعبیر «عامه» دربارۀ آنان به کار می‌رفته و حتی این تعبیر در احادیث [[امامان شیعه]] نیز بیان شده است<ref>همان.</ref>، | ||
از این جهت تعبیر «عامه» دربارۀ آنان به کار می‌رفته و حتی این تعبیر در احادیث [[امامان شیعه]] نیز بیان شده است<ref>همان.</ref>، | مثلا در مقبوله عمربن‌حنظلة از [[امام صادق(علیه‌السلام)]] از این تعبیر استفاده شده است<ref>ر. ک: کلینی محمد بن یعقوب؛ کافی؛ تهران، نشر دار الکتب الاسلامیه، سال 1369 شمسی؛ ج 1، ص ۶۸.</ref>. | ||
مثلا در مقبوله عمربن‌حنظلة از [[امام صادق(علیه‌السلام)]] از این تعبیر استفاده شده است<ref>ر. ک: کلینی محمد بن یعقوب؛ کافی؛ تهران، نشر دار الکتب الاسلامیه، سال 1369 شمسی؛ ج 1، ص ۶۸.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۷
عامّه در اصطلاح شیعه امامیه به معنی اهل‌سنت و جماعت است که در برابر شیعیان یعنی خاصّه میباشد و چون از نظر جمعیت شامل اکثریت مسلمانان می‌شوند، به آنان عامّه گویند[۱].
وجه نام‌گذاری
دلیل نام‌گذاری اهل‌سنت به «عامه» این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل‌سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود[۲]. از این جهت تعبیر «عامه» دربارۀ آنان به کار می‌رفته و حتی این تعبیر در احادیث امامان شیعه نیز بیان شده است[۳]، مثلا در مقبوله عمربن‌حنظلة از امام صادق(علیه‌السلام) از این تعبیر استفاده شده است[۴].