فدیکیه: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] مینویسد: «پس از آن که اعتراضات | [[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] مینویسد: «پس از آن که اعتراضات درباره نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان جانشین خود انتخاب و خود از این سمت کنارهگیری میکند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه میشود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمیآید. نجده فرار میکند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی میشود. ابوفدیک اعلام میکند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد میشود و اگر آزادهای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان میدهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او میفرستد. او نجده را به قتل میرساند و سرش را نزد ابوفدیک میآورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته میشود. | ||
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | <ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۶
فدیکیه از گروههای مربوط به فرقه خوارجاند.
محل سکونت
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در بحرین و یمامه سکونت دارند، اما در مناطقی چون بصره، کوفه و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمیشود. [۱] [۲] [۳] [۴]
پیشوای گروه
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنیسعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.
تاریخچه
عبدالقاهر بغدادی مینویسد: «پس از آن که اعتراضات درباره نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان جانشین خود انتخاب و خود از این سمت کنارهگیری میکند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه میشود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمیآید. نجده فرار میکند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی میشود. ابوفدیک اعلام میکند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد میشود و اگر آزادهای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان میدهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او میفرستد. او نجده را به قتل میرساند و سرش را نزد ابوفدیک میآورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته میشود. [۵] [۶]
آراء
ابوالحسن اشعری مینویسد: رای و نظر خاصی را که منسوب به ابوفدیک باشد نیافتیم، جز آن که میدانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. [۷] [۸]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350
- ↑ مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170
- ↑ ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170
- ↑ احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350