سیابیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیابیه''' شاخه‌ای از | '''سیابیه''' شاخه‌ای از فرقۀ کلامی [[شیعه]] و از اصحاب ''عبدالرحمن بن سیابه کوفی بجلی'' بودند. وی بزّاز و از موالیان بود. | ||
== شرح حال موسس == | == شرح حال موسس == | ||
عبدالرحمن بن سَیابه کوفی بجلی از موالی و از شاگردان [[امام جعفر صادق|امام صادق | عبدالرحمن بن سَیابه کوفی بجلی از موالی و از شاگردان [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه‌السلام)]] بوده و به شغل بزّازی اشتغال داشته است. وی دارای توثیق روشنی در متون رجالی شیعه نیست<ref>خویی ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج9، ص332</ref>،<ref>شعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص111</ref> برادر او ''عبدالله بن سیابه'' نیز از شاگردان امام صادق (علیه‌السلام) دانسته شده است. | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
سیابیه | سیابیه دربارۀ صفات [[خداوند]] قائل به توقف بودند؛ یعنی این که درباره صفات خداوند همچون عالم، حی، قادر، سمیع و بصیر نباید سخن گفت و تنها باید به آنچه امام صادق (علیه‌السلام) اعتقاد دارد - هرچه می‌خواهد باشد- ایمان داشت و وارد جزئیات مباحث نشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 246</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 107</ref>،<ref>رجال کشی، ص 338.</ref>،<ref>رجال تفرشی، ص 185.</ref>. | ||
نباید سخن گفت و تنها باید به | |||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 246</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 107</ref> <ref>رجال کشی، ص 338.</ref> <ref>رجال تفرشی، ص 185.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۵
سیابیه شاخه‌ای از فرقۀ کلامی شیعه و از اصحاب عبدالرحمن بن سیابه کوفی بجلی بودند. وی بزّاز و از موالیان بود.
شرح حال موسس
عبدالرحمن بن سَیابه کوفی بجلی از موالی و از شاگردان امام صادق (علیه‌السلام) بوده و به شغل بزّازی اشتغال داشته است. وی دارای توثیق روشنی در متون رجالی شیعه نیست[۱]،[۲] برادر او عبدالله بن سیابه نیز از شاگردان امام صادق (علیه‌السلام) دانسته شده است.
اعتقادات
سیابیه دربارۀ صفات خداوند قائل به توقف بودند؛ یعنی این که درباره صفات خداوند همچون عالم، حی، قادر، سمیع و بصیر نباید سخن گفت و تنها باید به آنچه امام صادق (علیه‌السلام) اعتقاد دارد - هرچه می‌خواهد باشد- ایمان داشت و وارد جزئیات مباحث نشد[۳]،[۴]،[۵]،[۶].
پانویس
- ↑ خویی ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج9، ص332
- ↑ شعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص111
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 246
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 107
- ↑ رجال کشی، ص 338.
- ↑ رجال تفرشی، ص 185.