سریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''سریه‏''' از «[[غلاة]]» و پیروان مردی به نام سری اقصم بودند. وی مانند ابوالخطاب مدعی پیامبری بود و حضرت صادق ‌علیه‌السلام را خدا می‏‌دانست و می‏‌گفت: از طرف حضرت صادق ‌علیه‌السلام بر مردم مبعوث شده و مانند موسی (ع) پای بر جا و زورمند است و همان روح موسی در وی می‌باشد.
'''سریه‏''' از «[[غلاة]]» و پیروان مردی به نام سری@اقصم بودند. وی مانند ابوالخطاب مدعی پیامبری بود و حضرت صادق ‌علیه‌السلام را خدا می‏‌دانست و می‏‌گفت: از طرف حضرت صادق ‌علیه‌السلام بر مردم مبعوث شده و مانند موسی (ع) پای بر جا و زورمند است و همان روح موسی در وی می‌باشد.
همچنین می‌گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند:
همچنین می‌گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند:
«... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص  
«... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص  

نسخهٔ ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۵

سریه‏ از «غلاة» و پیروان مردی به نام سری@اقصم بودند. وی مانند ابوالخطاب مدعی پیامبری بود و حضرت صادق ‌علیه‌السلام را خدا می‏‌دانست و می‏‌گفت: از طرف حضرت صادق ‌علیه‌السلام بر مردم مبعوث شده و مانند موسی (ع) پای بر جا و زورمند است و همان روح موسی در وی می‌باشد. همچنین می‌گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند: «... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. [۱]پیامبر صلوات الله علیه در‌این‌باره فرموده است که سلمان ابن الاسلام آنان مردم را به پیامبری سری می‌خواندند و نماز و روزه و حج خود را برای جعفر بن محمد (ع) و خشنودی او به جای می‌‏آوردند. بنا بر قول کشّی حضرت امام جعفر صادق (ع)، سری و ابوالخطاب و بزیع را دروغگو دانسته و گفته است که: شیطان خود را به ایشان می‏‌نمایاند.[۲] [۳] [۴]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص 228
  2. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص 228
  3. نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، چاپ تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 43.
  4. فهرست رجال کشّی، ص 127.