حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | نام = جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری | نام‌های دیگر = | سال تولد = | تاریخ تولد = | محل تولد = قم | سال درگذشت = | تاریخ د...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها') |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، [[محدّث|محدث شیعی]]. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. هم‌چنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. بنابراین میتوان وفات او را در دهههای نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیلالقدر [[اشعری]] به [[قم]]، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهرههای برجسته قم و نماینده سفیر دوم [[محمدبن عثمان عمری]] بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آن‌جا نقل [[حدیث]] کرد و کتابهای زیادی تصنیف نمود. به گفته [[نجاشی]] وی برادرانی به نام‌های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با [[امام مهدی|امام عصر(عج)]] مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر [[غیبت صغری]] میزیسته و با [[امام مهدی|امام دوازدهم]] مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمیخورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام | جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، [[محدّث|محدث شیعی]]. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. هم‌چنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. بنابراین میتوان وفات او را در دهههای نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیلالقدر [[اشعری]] به [[قم]]، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهرههای برجسته قم و نماینده سفیر دوم [[محمدبن عثمان عمری]] بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آن‌جا نقل [[حدیث]] کرد و کتابهای زیادی تصنیف نمود. به گفته [[نجاشی]] وی برادرانی به نام‌های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با [[امام مهدی|امام عصر(عج)]] مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر [[غیبت صغری]] میزیسته و با [[امام مهدی|امام دوازدهم]] مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمیخورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام آنها در کتب رجالی نیز نیامده، ممکن نیست. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۹
| حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | قم |
| روز درگذشت | حدود 320ق. |
| محل درگذشت | کوفه |
| دین | اسلام، شیعه |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، یکی از محدثین شیعه محسوب میگردد. از جمله بزرگان معاصر او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در کوفه سکونت داشتند، اما نیاکان او در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت.
معرفی اجمالی
جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، محدث شیعی. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. هم‌چنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. بنابراین میتوان وفات او را در دهههای نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در کوفه سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیلالقدر اشعری به قم، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهرههای برجسته قم و نماینده سفیر دوم محمدبن عثمان عمری بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آن‌جا نقل حدیث کرد و کتابهای زیادی تصنیف نمود. به گفته نجاشی وی برادرانی به نام‌های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با امام عصر(عج) مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر غیبت صغری میزیسته و با امام دوازدهم مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمیخورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام آنها در کتب رجالی نیز نیامده، ممکن نیست. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.
منابع
- رجال نجاشی، ص354 شماره 949، وص219 شماره 573؛
- خلاصه الاقوال، ص92 شماره 23.