آیه اولی الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر دانشمندان شیعه مصداق اولی‏‌الامر تنها کسانی هستند که از عصمت برخوردارند و این مورد اتفاق است که مصداق کامل و جامع آن تنها ائمه هستند:

اما امامیّه از امام باقر و صادق (علیهما السلام) روایت کرده‌‏اند که مقصود از اولی‌الامر امامان از آل محمد هستند که خداوند اطاعت از آنان را به طور مطلق واجب کرده است، همان‌طور که اطاعت از خود و رسولش را به طور مطلق واجب کرده است و جایز نیست خداوند اطاعت از کسی را به طور مطلق واجب کند مگر این که عصمت او ثابت شده باشد و خداوند می‌داند که باطن و ظاهر آن شخص یکسان و از اشتباه در امان است و به کار زشت فرمان نمی‌‏دهد، و چنین چیزی در امیران و علمایی جز امامان از آل محمد حاصل نمی‌‏شود. خداوند برتر از آن است که دستور به اطاعت از کسی بدهد که نافرمانی‏ می‌‏کند یا به تسلیم در برابر کسی فرمان بدهد که رفتار و گفتار آنان یکسان نیست؛ زیرا از نظر عقلی محال است آنان که رفتار و گفتارشان یکسان نیست مورد اطاعت واقع شوند، همان‌طور که از نظر عقلی محال است که امرونهی در شی‏ء واحد و از جهت واحد جمع شود. اولی‌‏الامر از دیگران برترند، چنان که رسول خدا از اولی‏‌الامر و بقیه خلق برتر است. به همین دلیل خداوند اطاعت از اولی‏‌الامر را در ردیف اطاعت از رسول و اطاعت از رسول را در ردیف اطاعت از خودش قرار داده است و چنین برتری نسبت به خلق تنها امامان از آل محمد است که عصمت و امامت آنان ثابت شده و امت اسلامی بر بلندی جایگاه و عدالت آنان اتفاق‌نظر دارند<ref>مجمع البیان، ج ۳، ص ۶۴، بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۲۸۴</ref>. <ref>برگرفته از کتاب آیات ولایت قرآن جلد۵</ref>.