ابراهیم بن عیاش قمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| نام = ابراهیم بن عیاش قمی | | نام = ابراهیم بن عیاش قمی | ||
| نامهای دیگر = قمی | | نامهای دیگر = قمی | ||
| سال تولد = نیمه دوم | | سال تولد = نیمه دوم قرن سوم | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = [[قم]] | | محل تولد = [[قم]] | ||
| سال درگذشت = اواسط | | سال درگذشت = اواسط قرن چهارم | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = [[كوفه]] | | محل درگذشت = [[كوفه]] | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابراهیم بن عیاش قمی'''، | '''ابراهیم بن عیاش قمی'''، [[محدث]] [[شیعی]]. نزد اساتید عصر خود [[علوم حدیث]] را فرا گرفت و از «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) روایت دارد. از شاگردان او میتوان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست. | ||
از شاگردان او میتوان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست. | |||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == |
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۹
ابراهیم بن عیاش قمی | |
---|---|
نام کامل | ابراهیم بن عیاش قمی |
نامهای دیگر | قمی |
اطلاعات شخصی | |
محل تولد | قم |
محل درگذشت | كوفه |
دین | اسلام، شیعه |
استادان | احمد بن ادریس قمی |
شاگردان | ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی |
فعالیتها | محدث شیعی |
ابراهیم بن عیاش قمی، محدث شیعی. نزد اساتید عصر خود علوم حدیث را فرا گرفت و از «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) روایت دارد. از شاگردان او میتوان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عیاش قمی، محدث شیعی. ولادت او ظاهراً در نیمه دوم سده سوم به وقوع پیوست و وفات او در اواسط سده چهارم و احتمالاً در كوفه اتفاق افتاده است. از برخی قرائن به دست میآید كه وی ابتداء در قم بوده و در این شهر پرورش یافته است و نسبت «قمی» نیز از همین روی به او داده شده است.
استادان
در آنجا نزد اساتید عصر خود علوم حدیث را فرا گرفت و از احمد بن ادریس قمی(م306ق) روایت دارد.
شاگردان
از شاگردان او میتوان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
منابع
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛
- لسان المیزان، ج1ص87 شماره 250.