ابراهیم بن علی بن عيسی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
خط ۲۹: خط ۲۹:
استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]](م. ب356ق) است كه در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.
استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]](م. ب356ق) است كه در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.


=شاگردان=
== شاگردان ==
 
از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.
از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.



نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۵

ابراهیم بن علی بن عيسی رازی
ابراهیم بن محمد مولی قریش.jpg
نام کاملابراهیم بن علی بن عیسی رازی
نام‌های دیگرشیخ شیعه، رازی
اطلاعات شخصی
محل تولدقم
دیناسلام، شیعه
استاداناحمد بن محمد بن یحیی عطار
شاگردان
  • ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی
  • جعفربن محمد بونسی
فعالیت‌هامحدث، شیخ شیعه

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م. ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است كه وی معاصر محمدبن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق(م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشتركی بوده‌‏اند. بنابراین می‏‌توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار می‌رود. از لقب «رازی» و همچنین از استاد او كه ساكن قم بوده است. بر می‏‌آید كه وی در ری و قم پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تكمیل نموده است.

لقب

ابن حجر در لسان‌‏المیزان او را «شیخ شیعه» معرفی كرده و این مطلب حاكی از آن است كه وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است.

استادان

استاد او احمد بن محمد بن یحیی عطار(م. ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است.

شاگردان

از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.

منابع

  1. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص3؛
  2. فهرست منتجب الدین، ص12؛
  3. لسان المیزان، ج1ص85 شماره 242.