ابراهیم حبوبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
'''ابراهیم حبوبی''' [[محدّث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری. نام او به‏‌ طور کامل در کتاب‏‌های [[رجال|رجالی]] ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.
'''ابراهیم حبوبی''' [[محدّث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری. نام او به‏‌ طور کامل در کتاب‏‌های [[رجال|رجالی]] ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.


=ابراهیم حبوبی=
== ابراهیم حبوبی ==
 
ابراهیم حبوبی [[محدث شیعی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری است. نام او به‏ طور کامل در کتاب‏‌های رجالی ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.
ابراهیم حبوبی [[محدث شیعی]] در نیمه دوم سده چهارم هجری است. نام او به‏ طور کامل در کتاب‏‌های رجالی ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.


=استادان=
=استادان=

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۱

ابراهیم حبوبی
احمد بن احمد كوفی كاتب.jpg
نام کاملابراهیم حبوبی
نام‌های دیگرجنوبی، جیوبی
اطلاعات شخصی
محل تولدکوفه
محل درگذشتکوفه
دیناسلام، شیعه
استادانمحمدبن مسعود عیاشی
فعالیت‌هامحدّث شیعی

ابراهیم حبوبی محدّث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. نام او به‏‌ طور کامل در کتاب‏‌های رجالی ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.

ابراهیم حبوبی

ابراهیم حبوبی محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری است. نام او به‏ طور کامل در کتاب‏‌های رجالی ذکر نشده است و در برخی از این منابع نیز به‏ جای حبوبی «جنوبی و جیوبی» آمده است.

استادان

وی از شاگردان ویژه محمدبن مسعود عیاشی(م. ح329ق) بود. زمان تولد و وفات او روشن نیست اما چون با ابو‌عمرو کشی(م. ح363ق) معاصر و هم‏ بحث بود، گمان می‌‏رود که زمان وفات او در همین حدود بوده است. در منابع معتبر هیچ گزارشی از احوال او به چشم نمی‌‏خورد. از شاگردی او نزد عیاشی به دست می‏‌آید که وی در کوفه سکونت داشته و تحصیلات خود را در همان‌جا سپری کرده است، زیرا عیاشی در کوفه مسکن داشته است.

شاگردان

از شاگردان او هیچ اثری در منابع نیست چنانکه هیچ اثر تألیفی از او دیده نمی‏‌شود.

منابع

  1. رجال الطوسی، ص407 شماره 5930؛
  2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص2؛
  3. معجم رجال الحدیث، ج1ص326 شماره 349.