احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه'''، [[محدث]] [[شیعی]]. با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است. شاگرد محمد بن زكریا غلابی بصری(م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده. | '''احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه'''، [[محدث]] [[شیعی]]. با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است. شاگرد محمد بن زكریا غلابی بصری(م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده. | ||
=معرفی اجمالی= | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات به عمل آمده حاكی از آن است‌كه وی با [[عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری]](م332ق)، [[عبدالجبار بن شیران]]، [[ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری]](صاحب [[كتاب السقیفه]])، همبحث و همروزگار بوده است زیرا همه این‌ها از شاگردان محمد بن زكریا غلابی بصری(م298ق) بودهاند. بنابراین تولد او را می‌توان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278 هجری. از سوی دیگر وی استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده و [[ابننوح]] حداقل بین سالهای 342 تا 352هجری در [[بصره]] رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سالهای مذكور(حدود 346ق) بوده است. | |||
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، كسی دیگر را نمیشناسیم. [[نجاشی]] نخستین كسی است كه نام او را در ذیل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | |||
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود | |||
=استادان= | =استادان= | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۲
| احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه |
| نام‌های دیگر | حافظ |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | 278ق. |
| محل تولد | بصره |
| روز درگذشت | 346ق. |
| محل درگذشت | بصره |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | محمد بن زكریا غلابی بصری |
| شاگردان | احمد بن علی بن نوح سیرافی |
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، محدث شیعی. با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است. شاگرد محمد بن زكریا غلابی بصری(م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده.
معرفی اجمالی
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات به عمل آمده حاكی از آن است‌كه وی با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است زیرا همه این‌ها از شاگردان محمد بن زكریا غلابی بصری(م298ق) بودهاند. بنابراین تولد او را می‌توان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278 هجری. از سوی دیگر وی استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بین سالهای 342 تا 352هجری در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سالهای مذكور(حدود 346ق) بوده است.
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره احادیث زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، كسی دیگر را نمیشناسیم. نجاشی نخستین كسی است كه نام او را در ذیل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است.
استادان
از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان محمد بن زكریا غلابی بصری را نام برد.
شاگردان
احمد بن علی بن نوح سیرافی شاگرد شناخته شده وی می‌باشد.
منابع
- رجال نجاشی، ص346 شماره 936؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص26.