confirmed
۵٬۷۴۷
ویرایش
←تاریخچه
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
جعفر پس از شهادت | جعفر پس از شهادت پدرش، ادعای امامت کرده و می‌گفت: «من امام‌مردم هستم نه برادرم و به‌همین منظور نزد خلیفه وقت رفت و گفت: «بیست هزار اشرفی برای تو می‌فرستم و از شما خواهش می‌کنم که فرمان دهی تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.»<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج. ۲، ص. ۲۶۱ و باب سیزدهم در فصل پنجم.</ref>ولی حضرت امام‌حسن‌عسکری (ع) اجازه هیچ‌گونه خودنمایی را به او نداد تا اینکه پس از شهادت امام‌حسن‌عسکری (ع) و آغاز غیبت‌صغرای امام‌مهدی، او بار دیگر فرصت یافت تا ادعای امامت کند و با دروغ جمعی را به گمراهی بکشاند و از این‌رو به جعفر‌کذاب شهرت یافت. | ||
== تشکیل فرقه‌های مختلف == | == تشکیل فرقه‌های مختلف == | ||
هنگامی که | هنگامی که امام‌علی‌بن‌محمد‌النقی (ع) از دنیا رفت، شیعیان به چند گروه تقسیم شدند، گروه اندکی از اصحاب او به امامت پسرش جعفربن علی گرائیدند و گفتند که پدرش درباره امامت او وصیت کرده است، گروهی گفتند که حسن‌بن‌علی‌العسکری (ع) درگذشت و پس از او برادرش جعفر بنا به وصیت وی امام است. گروهی دیگر گفتند که امامت از محمد‌بن‌علی (ع) که عموی جعفر بود به وی رسید. | ||
فرقه‌ای دیگر به تقلید از «[[فطحیه]]» پرداختند که | فرقه‌ای دیگر به تقلید از «[[فطحیه]]» پرداختند که عبدالله‌بن‌بکیر بن‌اعین از آنان بود و معتقد بودند که حسن‌بن‌علی پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وی جعفربنعلی به امامت رسید، چنانکه موسی‌بن‌جعفر پس از عبدالله‌جعفر (افطح) امامت داشت، زیرا بنا‌به خبری که رسیده چون امامی از دنیا برود، امامت به مهم‌ترین پسر وی می‌رسد. گروه دیگر چون منکر فرزند داشتن حضرت امام حسن‌عسکری بودند گفتند: | ||
اگر امامی از دنیا برود و فرزندی نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 95، 108، 112.</ref> | اگر امامی از دنیا برود و فرزندی نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 95، 108، 112.</ref> | ||
<ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، ملل و نحل، ص 151، 152، 153.</ref> <ref>شیخ طوسی، کتاب غیبت، ص 143.</ref> | <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، ملل و نحل، ص 151، 152، 153.</ref> <ref>شیخ طوسی، کتاب غیبت، ص 143.</ref> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== خوشحال نشدن امامان از تولد جعفر == | == خوشحال نشدن امامان از تولد جعفر == | ||
امام‌‌هادی علیه‌السلام از تولد جعفر خوشحال نشدند و فرمودند که وی موجب گمراهی افراد فراوانی خواهد شد. <ref>طوسی، ابی‌جعفر، محمد بن حسن (شیخ طوسی)، کتاب الغیبة، ص ۲۲۶۲۲۷.</ref> <ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار ج۵۰، ص۲۳۱.</ref>. | |||
نقل شده است که امام حسن عسکری علیه‌السلام از جعفر کناره‌گیری و از همراهی با وی پرهیز می‌کرد.<ref>الهدایة الکبری ص۳۸۱.</ref> <ref>المجدی فی انساب‌الطالبیین ص۱۳۲.</ref> | نقل شده است که امام حسن عسکری علیه‌السلام از جعفر کناره‌گیری و از همراهی با وی پرهیز می‌کرد.<ref>الهدایة الکبری ص۳۸۱.</ref> <ref>المجدی فی انساب‌الطالبیین ص۱۳۲.</ref> جعفربنعلی در ماجرای فارِس‌بن حاتم، فردی که امام‌‌هادی علیه‌السلام او را طرد و لعن نموده و فرمان قتل وی را صادر کرده بودند، برخلاف پدر و برادرش، امام حسن عسکری علیه‌السلام، ازفارِس جانب‌داری کرد. <ref>النقض علی أبی الحسن علی‌بن احمدبن بشار فی‌الغیبة ص۲۰۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||