ابوطیب رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
| آثار = زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام | | آثار = زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام | ||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی | | فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |متکلم |[[فقیه]] |[[محدث]] }} | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابوطیب رازی'''، [[متكلم|متکلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در [[ری]] اقامت داشت و به همین سبب شهرت او '''رازی''' است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. همچنین کتابی با عنوان [[زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام]] درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه میرسید. | '''ابوطیب رازی'''، [[متكلم|متکلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در [[ری]] اقامت داشت و به همین سبب شهرت او '''رازی''' است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مرجئه|مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. همچنین کتابی با عنوان [[زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام]] درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه میرسید. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمیخورد و تنها از روی کنیهاش شناسایی میشود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در [[بغداد]] سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مذهب | ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمیخورد و تنها از روی کنیهاش شناسایی میشود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در [[بغداد]] سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مرجئه|مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم روزگار بودهاند میتوان [[محمد بن علی عبدكی|محمد بن علی عبدکی]] معروف به [[ابن عبدك جرجانی|ابن عبدک جرجانی]] و «ابومنصور صرام» را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به [[مذهب وعید]](خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۹
| ابوطیب رازی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوطیب رازی |
| اطلاعات شخصی | |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | ابومحمد حسن بن حمزه طبری |
| آثار | زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام |
| فعالیت‌ها | |
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در ری اقامت داشت و به همین سبب شهرت او رازی است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از مذهب مرجئه بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. همچنین کتابی با عنوان زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه میرسید.
معرفی اجمالی
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمیخورد و تنها از روی کنیهاش شناسایی میشود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در بغداد سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از مذهب مرجئه بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم روزگار بودهاند میتوان محمد بن علی عبدکی معروف به ابن عبدک جرجانی و «ابومنصور صرام» را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به مذهب وعید(خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند.
شاگردان
از شاگردان معروف او «ابومحمد حسن بن حمزه طبری»(م358ق) است که صاحب‌نظران به دلیل حسن سابقه شاگردش، وی را نیز قابل اعتماد معرفی نمودهاند.
آثار
وی کتابهای زیادی در باب امامت، فقه و حدیث تألیف نمود که اکنون نام و نشانی از آنها نیست. همچنین کتابی با عنوان «زیاره الامام الرضا علیه‌السلام» درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه میرسید.
منابع
- اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج2ص370 شماره 2177؛
- تنقیح المقال(حجری)، ج3ص22 فصل کنیهها؛
- خلاصه الاقوال، ص301 شماره 16؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص13؛
- الفهرست، طوسی، ص277 شماره 877، و ص282 شماره 909؛
- موسوعه مؤلفی الامامیه، ج2ص215.