confirmed، مدیران
۳۳٬۵۶۸
ویرایش
←فضای نزول
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
* سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در سال‌های چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 289.</ref>. | * سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در سال‌های چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 289.</ref>. | ||
=فضای نزول= | == فضای نزول == | ||
غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از انسان‌های پاک و نمونه‌هایی از انسان‌های ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورت‌های بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر داده‌اند اشاره رفته است و آنگاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا. | غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از انسان‌های پاک و نمونه‌هایی از انسان‌های ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورت‌های بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر داده‌اند اشاره رفته است و آنگاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا. | ||