پاول فقیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳
خط ۱۱: خط ۱۱:
پاول‌فقیریه معتقدند که مواهبی که طبیعت که به انسان داده  است، چهار چیز است:
پاول‌فقیریه معتقدند که مواهبی که طبیعت که به انسان داده  است، چهار چیز است:
بول (نوری)- غایط (جوری)- خون حیض (جبوری)- منی (ستوری). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و  آن‌را پرستش می‌‏کنند و این کار را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها می‌‏شمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبی مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می‌کند.
بول (نوری)- غایط (جوری)- خون حیض (جبوری)- منی (ستوری). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و  آن‌را پرستش می‌‏کنند و این کار را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها می‌‏شمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبی مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می‌کند.
بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد، واجب است که هر صبح پس از بیداری در آن ظرف چوبی بول کند و خدای را برای این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید می‏‌گیرند و آن هنگامی است که ماه به‏‌صورت بدر طالع می‏‌شود. این شب را «یهود‌شب» می‌خوانند. در شب مذکور، زنان و مردان در جایی جمع می‌‏شوند و مقداری آرد بر روی زمین می‌‏ریزند و روی آن می‌‏نشینند و به باده‌گساری و نواختن ساز مشغول می‌‏شوند، و در تاریکی شب زن و مرد با هم در می‏‌آمیزند و صبحگاهان آردهایی را که به نجاست آلوده شده جمع و میان خود تقسیم می‌کنند و از آن نان می‌‏پزند و آن نان را مانند طعامی مقدس می‌‏خورند. در میان این طایفه، عفت و عصمت در زنان وجود ندارد و زنان جوان در معاشرت آزادند و همین که زن پیر شود، او را از جرگه خود بیرون می‌‏کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 116 با ویرایش و اصلاح مختصر در عبارات.</ref>
بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد، واجب است که هر صبح پس از بیداری در آن ظرف چوبی بول کند و خدای را برای این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید می‏‌گیرند و آن هنگامی است که ماه به‏‌صورت بدر طالع می‏‌شود. این شب را «یهود‌شب» می‌خوانند. در شب مذکور، زنان و مردان در جایی جمع می‌‏شوند و مقداری آرد بر روی زمین می‌‏ریزند و روی آن می‌‏نشینند و به باده‌گساری و نواختن ساز مشغول می‌‏شوند، و در تاریکی شب زن و مرد با هم در می‏‌آمیزند و صبحگاهان آردهایی را که به نجاست آلوده شده جمع کرده میان خود تقسیم می‌کنند و از آن نان می‌‏پزند و آن نان را مانند طعامی مقدس می‌‏خورند. در میان این طایفه، عفت و عصمت در زنان وجود ندارد و زنان جوان در معاشرت آزادند و همین که زن پیر شود، او را از جرگه خود بیرون می‌‏کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 116 با ویرایش و اصلاح مختصر در عبارات.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed
۵٬۹۲۲

ویرایش