میانه روی اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'خواسته ها' به 'خواستهها') |
|||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
= | =میانهروی اسلامی؛ معانی و مفاهیم= | ||
یکی از | یکی از ویژگیهای جهانشمولی [[اسلام]] میانهروی است و شامل اعتدال در عقاید است. این تعبیر از نگاه علم اقتصاد شامل رسیدن به نقطه تراز و وسط میباشد.<br> | ||
ضرورت | ضرورت میانهروی اسلامی بدان معناست که در اسلام مبالغه، یکجانبه گرایی، وهن گرایی و تقصیر، کوچکی و تحقیر و تسلیم شدن یکجانبه وجود ندارد. <br> | ||
میانهروی همچنین به این موارد توجه دارد: گشاده رویی با دیگران و پذیرش گفت و گو با همدیگر. گفت و گویی هدایتگر مبتنی بر احترام دوسویه که منشاءآثار و نتایج مفید و موثر باشد. زیرا کاشت درخت اسلام پس از عمل به واجبات و تبلیغ آن، نیاز به آرامش و امنیت دارد.<br> | |||
از معانی دیگر میانهروی؛ فهم و درک، شناخت و تکامل و همکاری بر اساس توجه عمیق و بینش عالی و فهم روشن از سنت و آیات [[قرآن|قرآن حکیم]] است.<br> | |||
میانهروی اسلامی پشتیبان و ضامن از گرفتار نشدن به تفرقه و تنفر، وسیله ای برای جذب دیگران به نقاط مشترک، دوری از نقاط تفرقه و تعدی و زبان سنجش است. و وسط و میانه رد مطلق و پذیرش اجباری و احساسات هیجانی است و آن، نقطه میانه افراط و تفریط، تساهل و تشدید است.<br> | |||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | |||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] | |||
[[رده: |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۷
میانهروی اسلامی؛ معانی و مفاهیم
یکی از ویژگیهای جهانشمولی اسلام میانهروی است و شامل اعتدال در عقاید است. این تعبیر از نگاه علم اقتصاد شامل رسیدن به نقطه تراز و وسط میباشد.
ضرورت میانهروی اسلامی بدان معناست که در اسلام مبالغه، یکجانبه گرایی، وهن گرایی و تقصیر، کوچکی و تحقیر و تسلیم شدن یکجانبه وجود ندارد.
میانهروی همچنین به این موارد توجه دارد: گشاده رویی با دیگران و پذیرش گفت و گو با همدیگر. گفت و گویی هدایتگر مبتنی بر احترام دوسویه که منشاءآثار و نتایج مفید و موثر باشد. زیرا کاشت درخت اسلام پس از عمل به واجبات و تبلیغ آن، نیاز به آرامش و امنیت دارد.
از معانی دیگر میانهروی؛ فهم و درک، شناخت و تکامل و همکاری بر اساس توجه عمیق و بینش عالی و فهم روشن از سنت و آیات قرآن حکیم است.
میانهروی اسلامی پشتیبان و ضامن از گرفتار نشدن به تفرقه و تنفر، وسیله ای برای جذب دیگران به نقاط مشترک، دوری از نقاط تفرقه و تعدی و زبان سنجش است. و وسط و میانه رد مطلق و پذیرش اجباری و احساسات هیجانی است و آن، نقطه میانه افراط و تفریط، تساهل و تشدید است.