confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
←1. مجزى بودن عمل به آن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
آنگاه نویسنده براى اثبات سخن خویش به حدیث ثقلین استناد می‌جوید. | آنگاه نویسنده براى اثبات سخن خویش به حدیث ثقلین استناد می‌جوید. | ||
فخر رازى در تفسیر خویش در بحث جهر به «بسم الله الرّحمن الرّحیم»، در نماز می‌گوید: | فخر رازى در تفسیر خویش در بحث جهر به «بسم الله الرّحمن الرّحیم»، در نماز می‌گوید: | ||
«از على بن ابى طالب( | «از على بن ابى طالب(علیه‌السلام) نقل شده است که بسم الله را به جهر می‌خواند و این خبر به تواتر رسیده است، و هر کس در دین خویش به على بن ابى طالب(علیهماالسلام) اقتدا کند، به یقین هدایت یافته است؛ به این دلیل که پیامبر خدا(صلی‌الله علیه و‌آله وسلّم) درباره على فرمود: «أللّهم أدر الحقّ مع علىٍّ حیث دار»؛ (پروردگارا! حق را بر محور على ـ هر گونه که وى حرکت می‌کند ـ قرار ده)». <ref>التفسیر الکبیر، فخر رازى، فخر الدین، ج 1، ص 205 (ذیل تفسیر آیه «بسم الله الرحمن الرحیم» از سوره حمد).</ref> | ||
=== 2. غناى فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) === | === 2. غناى فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) === | ||
فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) که برگرفته از کتاب و سنّت است، فقهى ریشه دار و غنى است که شجره طیّبه آن در هیچ برهه اى از تاریخ، از ریشه جدا نشده است. فقهاى اهل‌بیت افزون بر تمسّک به کتاب، از سخنان امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نیز بهره می‌گیرند که ریشه‌هاى آن به سنّت رسول خدا(صلی‌الله علیه و‌آله وسلّم) منتهى می‌شود؛ امامان اهل‌بیت بازگو کننده سنّت رسول خدا و شارح کلمات آن حضرت بودند، بنابراین، سرچشمه فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) کتاب خدا و سنّت ناب رسول خداست، که توسط امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) تبیین شده است. | فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) که برگرفته از کتاب و سنّت است، فقهى ریشه دار و غنى است که شجره طیّبه آن در هیچ برهه اى از تاریخ، از ریشه جدا نشده است. فقهاى اهل‌بیت افزون بر تمسّک به کتاب، از سخنان امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نیز بهره می‌گیرند که ریشه‌هاى آن به سنّت رسول خدا(صلی‌الله علیه و‌آله وسلّم) منتهى می‌شود؛ امامان اهل‌بیت بازگو کننده سنّت رسول خدا و شارح کلمات آن حضرت بودند، بنابراین، سرچشمه فقه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) کتاب خدا و سنّت ناب رسول خداست، که توسط امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) تبیین شده است. | ||
در روایات فراوانى از امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نقل شده که آنچه ما می‌گوییم از رسول خداست، یا حدیث ما، حدیث پدران ما و حدیث رسول خداست. <ref>مجموعه این احادیث که بیش از ده روایت است، با تعبیرات مختلف در جلد اوّل جامع احادیث الشیعه، ص 180 به بعد آمده است.</ref> محقّق بزرگ | در روایات فراوانى از امامان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نقل شده که آنچه ما می‌گوییم از رسول خداست، یا حدیث ما، حدیث پدران ما و حدیث رسول خداست. <ref>مجموعه این احادیث که بیش از ده روایت است، با تعبیرات مختلف در جلد اوّل جامع احادیث الشیعه، ص 180 به بعد آمده است.</ref> محقّق بزرگ آیت‌الله بروجردى(قدّس سرّه) در تعاملى که با دانشگاه الازهر و مفتى وقت آن زمان مصر شیخ محمود شلتوت داشت، این مجموعه از احادیث را نیز براى وى ارسال کرد و شیخ شلتوت نیز با توجّه به محتواى این احادیث و مانند آن، فتواى تاریخى خویش را بیان کرد که: عمل به مذهب جعفرى نیز براى مسلمین مجزى است. <ref>براى آگاهى از فتواى شیخ شلتوت ر.ک: مجلّه رسالة الاسلام، سال یازدهم، شماره 1، ص 108.</ref> | ||
با توجّه به عدم انفکاک فقه اهل‌بیت از سنّت نبوى و ریشه دار بودن آن، غناى این فقه مشهود است؛ به ویژه که فقهاى اهل‌بیت، هرگز احساس خلاء قانونى نمی‌کنند و خود را بى نیاز از قیاس و استحسان و مانند آن می‌دانند. | با توجّه به عدم انفکاک فقه اهل‌بیت از سنّت نبوى و ریشه دار بودن آن، غناى این فقه مشهود است؛ به ویژه که فقهاى اهل‌بیت، هرگز احساس خلاء قانونى نمی‌کنند و خود را بى نیاز از قیاس و استحسان و مانند آن می‌دانند. | ||
=== 3. انفتاح باب اجتهاد === | === 3. انفتاح باب اجتهاد === | ||