confirmed، مدیران
۳۷٬۴۳۰
ویرایش
←دوران کودکی و نوجوانی
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
آن مرد شریف به احداث این بنای آموزشی و علمی اکتفا نکرد و نسبت به تعمیر برخی مدارس مشهد همت گماشت و اموال منقولی را وقف آنها ساخت در اصفهان نیز از عمران و آبادانی مراکز علوم دینی غافل نبود<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۶، ص ۱۷۶٫.</ref>. | آن مرد شریف به احداث این بنای آموزشی و علمی اکتفا نکرد و نسبت به تعمیر برخی مدارس مشهد همت گماشت و اموال منقولی را وقف آنها ساخت در اصفهان نیز از عمران و آبادانی مراکز علوم دینی غافل نبود<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۶، ص ۱۷۶٫.</ref>. | ||
=دوران کودکی و نوجوانی= | == دوران کودکی و نوجوانی == | ||
محمدحسن به دلایلی که مورّخان و شرح حال نگاران بدان‌ها اشاره نکرده اند، کاخک گناباد را به مقصد اصفهان ترک نمود و در این شهر رحل اقامت افکند. مدتی از سکونت وی در این دیار سپری نشده بود که در نوزدهم [[ماه ربیع الثانی|ربیع الثانی]] سال ۱۱۸۰ هـ .ق. صاحب فرزندی گردید که او را «محمدابراهیم» نامید. این کودک دوران شکوفایی خویش را تحت تربیت پدری فاضل، پارسا و اهل تقوا و مادری نیکو سرشت سپری کرد. مدت ده بهار که از سن او گذشت ابرهای تیره و تاری سپهر زندگی او را تحت تأثیر قرار داد و مربّی عالی قدر، دلسوز و نخستین استاد خود یعنی پدری رئوف را در سال ۱۱۹۰هـ .ق. از دست داد و این ضایعه اسف انگیز در ذهن تازه شکفته اش اثر گذاشت و بعدها آن را به عنوان خاطره‌ای رنج آور از ذهن می‌گذرانید. | |||
محمدابراهیم اگر‌چه از نعمت پدر محروم گشت [[ولایت فقیه|ولی فقیه]] بیداردل، آیة الله آقا [[سید محمد بیدآبادی]] بر حسب توصیه پدرش، به تربیت وی کوشید و او در سنین نوجوانی فضایل و مکارم اخلاقی را از او آموخت و در زمره شاگردان این عارف عرش آشنا در سیر و سلوک معنوی قلمداد گردید<ref>معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۹۰٫.</ref>. | |||
محمدابراهیم اگر‌چه از نعمت پدر محروم گشت ولی فقیه بیداردل، آیة الله آقا [[سید محمد بیدآبادی]] بر حسب توصیه پدرش، به تربیت وی کوشید و او در سنین نوجوانی فضایل و مکارم اخلاقی را از او آموخت و در زمره شاگردان این عارف عرش آشنا در سیر و سلوک معنوی قلمداد گردید<ref>معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۹۰٫.</ref>. | |||
محمدابراهیم کرباسی به نخستین مربیان خود اشاره کرده و خاطرنشان ساخته است: | محمدابراهیم کرباسی به نخستین مربیان خود اشاره کرده و خاطرنشان ساخته است: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
کرباسی در جای دیگر به ساده‌زیستی و قناعت سید محمد بیدآبادی اشاره کرده و گفته است: | کرباسی در جای دیگر به ساده‌زیستی و قناعت سید محمد بیدآبادی اشاره کرده و گفته است: | ||
«شش ماه متوالی خوراک ایشان و خانواده‌اش هویج بود و از شدت فروتنی و برای پیروی از | «شش ماه متوالی خوراک ایشان و خانواده‌اش هویج بود و از شدت فروتنی و برای پیروی از [[سنت پیامبر|سنت نبوی]]، بر الاغ برهنه ای سوار می‌گردید.» | ||
ناگفته نماند که حاج شیخ محمدحسن، سید محمد بیدآبادی را قیّم فرزند و وصیّ خویش قرار داد و بیدآبادی ضمن توجه به جنبه‌های پرورشی و تربیتی آن نوجوان، در آغاز بلوغ، وی را به زیارت [[بیت الله الحرام]] فرستاد. | ناگفته نماند که حاج شیخ محمدحسن، سید محمد بیدآبادی را قیّم فرزند و وصیّ خویش قرار داد و بیدآبادی ضمن توجه به جنبه‌های پرورشی و تربیتی آن نوجوان، در آغاز بلوغ، وی را به زیارت [[بیت الله الحرام]] فرستاد. | ||
سید محمد بیدآبادی از شاگردان [[میرزا محمدتقی الماسی]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیاری از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول]] و سایر شاخه‌های معارف اسلامی کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایای انسانی آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالی که محمدابراهیم کرباسی هفده سال داشت دار فانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>. | سید محمد بیدآبادی از شاگردان [[میرزا محمدتقی الماسی]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیاری از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و سایر شاخه‌های معارف اسلامی کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایای انسانی آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالی که محمدابراهیم کرباسی هفده سال داشت دار فانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>. | ||
=اساتید دیگر= | =اساتید دیگر= | ||