طاطریه: تفاوت میان نسخهها
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[امام موسی کاظم' به '[[موسی بن جعفر (کاظم)') |
||
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''طاطریه ''' از اصحاب ابوالحسن علیبنمحمدطایی کوفی بودند. | ||
==تاریخچه== | == تاریخچه == | ||
ابوالحسن علیبنمحمدطایی از فقها و شیوخ واقفه و معاصر با [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی کاظم (علیهالسلام)]] در سالهای (128- 183) بود و با اینکه در حدیث و فقه، ثقه شمرده میشد، اما در دفاع از مذهب [[واقفیه|واقفه]] و ردّ [[شیعیانقطعیه|شیعیان قطعیه]] تعصب داشته و در حدود سی کتاب در تأیید عقاید خود تألیف کرد که یکی از آنها کتابی درباره [[امامت]] بود که گویا ابوسهل نوبختی بر آن ردّیه نوشته است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 325 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>ابن ندیم، الفهرست، تحقیق رضا تجدد، تهران، نشر اسدی، سال 1391، ص 177.</ref>، <ref>شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 216</ref>، <ref>نجاشی ابو العباس، ر جال نجاشی، بمبئی، سال 1317 هجری قمری، ص 179</ref>، <ref>خاندان نوبختی، اقبال آشتیانی عباس، تهران، سال 1311 شمسی، ص 117.</ref>. | |||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
<references /> |
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۷
طاطریه از اصحاب ابوالحسن علیبنمحمدطایی کوفی بودند.
تاریخچه
ابوالحسن علیبنمحمدطایی از فقها و شیوخ واقفه و معاصر با امام موسی کاظم (علیهالسلام) در سالهای (128- 183) بود و با اینکه در حدیث و فقه، ثقه شمرده میشد، اما در دفاع از مذهب واقفه و ردّ شیعیان قطعیه تعصب داشته و در حدود سی کتاب در تأیید عقاید خود تألیف کرد که یکی از آنها کتابی درباره امامت بود که گویا ابوسهل نوبختی بر آن ردّیه نوشته است[۱]،[۲]، [۳]، [۴]، [۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 325 با ویرایش و اصلاح جملات.
- ↑ ابن ندیم، الفهرست، تحقیق رضا تجدد، تهران، نشر اسدی، سال 1391، ص 177.
- ↑ شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 216
- ↑ نجاشی ابو العباس، ر جال نجاشی، بمبئی، سال 1317 هجری قمری، ص 179
- ↑ خاندان نوبختی، اقبال آشتیانی عباس، تهران، سال 1311 شمسی، ص 117.