ونزوئلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | |...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۸

1200px.png
زبان اسپانیایی، زبانهای محلی
پایتخت کاراکاس
نام کامل جمهوری بولیواری ونزوئلا
دین ها ۹۷ درصد اروپایی‌تبار هستند( مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی) هستند.
۹۲ درصد از مردم این کشور مسیحی، ۱٫۹ درصد مسلمان و بقیه بی‌دین یا پیرو ادیان دیگر هستند. 
نوع حکومت جمهوری
مساحت ۸۸۱۰۵۰ کیلومتر مربع
جمعیت ۲۶.۶ میلیون

ونزوئلا کشوری است که در سواحل شمالی آمریکای جنوبی قرار گرفته و توسط تعداد زیادی از جزایر دریای کارائیب در بر گرفته شده است. این کشور از شرق با گویان، از جنوب با برزیل و از غرب با کلمبیا هم مرز است. کو‌های پر برف آند در غرب و جنگل‌های سرسبز آمازون در جنوب، جلوه زیبایی به این کشور بخشیده است.

نام ونزوئلا

اعتقاد بر این است که نام ونزوئلا از نام یک نقشه‌کش «آمریگو وسپوچی» که به همراه «آلونسو داوخدا» در سال ۱۴۹۹ به سواحل شمال غربی خلیج ونزوئلا سفر کرد، گرفته شده باشد. گروه به محض رسیدن به شبه جزیره گوآخیرا، روستاهای پایه بلند متمایزی «پالافیتوها» را مشاهده کردند که مردم بومی آن بر روی آب ساخته بودند. دیدن این مناظر، صحنه شهر ونیز در ایتالیا را در ذهن وسپوچی زنده کرد و در نتیجه نام ونیسیلا به منطقه داده شد. برخی بر این باورند که این واژه معنای «ونیز کوچک» داشته و بعدها پس از تغییراتی به ونزوئلا تبدیل شده‌است. مورخان دیگر «مخصوصاً فرانسیسکو هرا لوک» خاطر نشان می‌سازند که پسوند اسپانیایی " zuela- " دارای بار منفی و تحقیرآمیز است، از این رو آن‌ها معتقدند که نام انتخاب شده بیشتر معنای «ونیز درجه دوم» را القا می‌کند.

از سوی دیگر، مارتین فرناندز انسیکو، جغرافی‌دان اسپانیایی، که یکی از اعضای همان گروه بوده‌است، در اثر خود به نام "Summa de Geografía" چنین می‌آورد که جمعیتی که قبلاً به آن اشاره شد، "Veneciuela"خوانده می‌شدند و اینکه منطقه بر روی صخره بزرگ صافی ساخته شده بود. بر اساس این نظریه واژه "Venezuela" می‌تواند یک واژه بومی باشد.

«با وجود این، نظریه اولی که مطرح شد، موافقان بیشتری دارد و به عنوان نسخه مورد قبولی که خاستگاه نام ونزوئلا را مشخص می‌سازد، مقبولیت یافته‌است.»

لازم است ذکر شود که نام این کشور در زبان اسپانیایی، «بِـنِـسوئِـلا» گفته می‌شود.


اقتصاد

صنعت نفت بر اقتصاد ونزوئلا حکومت می‌کند؛ یک سوم تولید ناخالص داخلی و ۸۰% صادرات را تشکیل می‌دهد و نیمی از در آمد دولت وابسته به این صنعت است. ونزوئلا یکی از پنج کشور بنیانگذار اوپک است.

ذخایر عمده نفتی کشور در مجاورت دریاچه ماراکایبو در خلیج ونزوئلا نهفته‌اند. بیشتر مبادلات اقتصادی ونزوئلا با برزیل، مکزیک، کلمبیا و ایالات متحده امریکا است. صنعت کشاورزی این کشور نیز نقش مهمی در اقتصاد آن ایفا می‌کند.

در سال ۲۰۰۷ نرخ بیکاری در ونزوئلا ۴/۸% بوده و ۳۷% مردم این کشور زیر خط فقر هستند.

رسانه‌ها

شبکه های تلویزیونی خصوصی زیادی در ونزوئلا فعالیت دارند؛ در عین حال تعداد زیادی ایستگاههای رادیویی و کانالهای تلویزیونی نیز متعلق به دولت هستند.

روزنامه‌ها

  • ال ناسیونال- روزنامه، کاراکاس
  • آلتیماس نوتیسیاس- روزنامه، کاراکاس
  • ال یونیورسال- روزنامه، کاراکاس
  • ال موندو- روزنامه بعد از ظهر، کاراکاس
  • پانوراما- روزنامه، ماراکایبو

تلویزیون

  • Venezolana de Television - دولتی
  • Radio Caracas Television - دولتی
  • Venevision - خصوصی
  • Globovision - خبر ۲۴ ساعته

رادیو

  • Radio Nacional de Venezuela - دولتی
  • Union Radio Noticias - خبری تجاری

خبرگزاری

Agencia Bolivariana de Noticias - دولتی


ورود اسلام به کشور

ورود اسلام در ونزوئلا براى نخستین بار در دوره استعمار اسپانیایی‎‏ها توسط مهاجران مسلمان گزارش شده است. از آن پس مهاجرت‏هایى از هند صورت گرفت. چون مهاجران از آغاز ورود با دشوارى‌هایى روبرو بودند، از این رو اسلام در ونزوئلا جایگاه قابل توجهى در این کشور به دست نیاورد. مسلمانانى که در نیمه دوم قرن بیستم میلادى از کشورهایى چون سوریه، لبنان، فلسطین و پاکستان براى اشتغال به ونزوئلا مهاجرت کردند، گروه جدیدى را تشکیل دادند.

این افراد توانستند اولین جماعت مسلمان را پدید آورند. در سال ۱۹۹۶م در کاراکاس (مرکز حکومت ونزوئلا) اولین مرکز اسلامى تأسیس شد که در ابتدا مسجد بود امّا بعدها برخى پروژه‏‌هاى فرهنگى، آموزشى و اجتماعى دراین مرکز شکل گرفت و مدرسه‎ه‏ایی براى آموزش زبان عربى راه اندازى شد. یک کتابخانه و چاپخانه از ضمائم آن است. در این مرکز اسلامی، آثار دینى به زبان عربى و زبان‏‎هاى دیگر ترجمه و منتشر می‎شود. به گزارش مرکز تحقیقات پیو، در سال ۲۰۱۰م جمعیت تخمینی مسلمانان در ونزوئلا ۹۵,۰۰۰ نفر است که بیشتر آنان در پایتخت زندگى می‎کنند.

مسلمانان در کاراکاس، جزیره مارگاریتا و سان‏فلوبه مساجدی دارند و علاوه بر آن، داراى کلوپ و انجمن‏‎هاى متعددى هستند. در سال ۱۹۸۰م بخش‏‎ فلسفه اسلامى و تحقیقات عربى در دانشگاه کاراکاس افتتاح شد. از سال ۱۹۸۸م نیز فعالیت‎‏هایى براى تأسیس این بخش‎‏ها در دانشگاه مریدا آغاز گردیده است بیشتر مسلمانان ونزوئلا کارگر و خرده ‏فروش‏‎اند و برخى نیز تاجر یا متخصص هستند.


مسلمانان ونزوئلا

مسلمانان در ونزوئلا 127 هزار نفر از 25 میلیون نفر را تشکیل می دهند . اگر چه شوراهای خیریه و مراکز اسلامی در این کشور وجود دارد، اما تعداد مساجد و اماکن عبادی بسیار کم است.


تشیع در ونزوئلا

گسترش تشیع در ونزوئلا همانند دیگر مناطق آمریکای لاتین با مهاجرت شیعیان لبنان به این منطقه رقم خورد. این مهاجرت‎ها از نیمۀ دوم قرن بیستم آغاز و تاکنون ادامه دارد. انگیزه مهاجرت اتباع لبنان به این منطقه بیشتر فعالیت‎های تجاری و اقتصادی بوده است. طبق برخی گزارش‎ها شمار شیعیان ساکن در ونزوئلا به حدود ۲۰ هزار می‎رسد که به صورت پراکنده در این کشور زندگی می‎کنند. بیشتر آنان در شهر کارکاس و در جزیره مارگاریتا ساکن هستند، شغل شیعیان مهاجر در کشور ونزوئلا تجارت و بازرگانی است، شیعیان دو گروه سیاسی مطرح امل و حزب‌الله و هم‌چنین عراقی‌ها و سوری‌های شیعه اکثریت جامعه شیعیان ونزوئلا را تشکیل می‌دهند.

مراکز شیعیان

پراکندگی شیعیان در این کشور، موجب پایه‌گذاری مراکز اسلامی متعددی در این کشور شده است. مراکزی مانند:

  • مرکز امام مهدی (عج) در جزیره مارگاریتا؛ در سال ۱۳۶۶ ش زمین این مرکز در مساحت ۳۵۰۰۰ متر مربع خریداری شد.
  • مسجد حضرت رسول اکرم (ص) در شهر سانفنکس با مساحت ۱۰ هزار متر مربع با کاشیکاری ایرانی و گنبد
  • مرکز امام هادی(ع) در شهر کاراکاس
  • مرکز اسلامی در شهر والنسیا
  • مرکز اهل بیت(ع) در شهر ماراکایبو
  • مرکز اسلامی در شهر پروتولاکورز
  • قبرستان اسلامی در جزیزه مارگاریتا، محل اموات شیعه و سنی

جوامع شیعی در ونزوئلا

پانویس

منبع

خبرگزاری مهر


خبرگزاری تابناک


خبرگزاری همشهری