محمد بن عبدالباقی الزرقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'زمینه ها' به 'زمینه‌ها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = البيقونية.jpg | |||
| نام = محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد شهاب‌الدین بن محمد بن علوان مشهور به الزُّرقانی المصری الازهری المالکی | |||
| | | نام‌های دیگر = | ||
|محل تولد | | سال تولد = 1055 ق | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = مصر | ||
| | | سال درگذشت = | ||
|النور | | تاریخ درگذشت = | ||
| | | محل درگذشت = | ||
|دین | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | النور الشبرامسی| شیخ محمد البابلی}} | ||
| | | شاگردان = شیخ الشبراوی صاحب الثبت ،الجوهری، السقاط و العشماوی | ||
| | | دین = اسلام | ||
|} | | مذهب = | ||
</ | | آثار = {{فهرست جعبه افقی | اشراق مصابیح السیر المحمدیه بمزج اسرار المواهب اللدنیه| شرح المنظومه البیقونیه فی علم مصطلح الحدیث| وصول الامانی فی الحدیث}} | ||
| فعالیت‌ها = [[محدث]]، [[فقیه]]، اصولی، [[صوفی]]، از بزرگان [[مذهب مالکی|مذهب مالکی]] | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''محمد بن عبدالباقی الزرقانی''' (1055 هـ - 1122 هـ / 1645م - 1710م) [[محدث]]، [[فقیه]]، اصولی، [[صوفی]]، از بزرگان [[مذهب مالکی|مذهب مالکی]]، او به سال 1055 هـ در [[قاهره]] متولد و درگذشته به سال 1122 هـ است. نسب او به زرقان روستایی از روستاهای منطقه منوف کشور [[مصر]] می‌رسد. او یکی از گوهرهای دریای عالمان متبحر و نوگرا قرن یازدهم درمذهب مالکی به شمار می‌آید. عبدالحی الکتانی بر این باور است که آثار باقی مانده از او گواهی بر نوگرایی و تبحر علمی او بوده است <ref>[https://www.habous.gov.ma/daouat-alhaq/item/5762 محمد بن عبد الباقی الزرقانی ومنهجه فی شرح الموطأ]</ref>. | |||
== اسم و نسب == | |||
او محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد شهاب‌الدین بن محمد بن علوان مشهور به الزُّرقانی المصری الازهری المالکی بود و کنیه‌اش ابوعبدالله نام داشت. | |||
=اسم و نسب= | |||
او | |||
== تربیت == | |||
محمد بن عبدالباقی زرقانی در فضایی عالمانه رشد کرد و از خانواده‌اش که خانواده‌ای عالم بودند آغاز شد زرا آنان در میان مردم مصر به علم شهرت داشتند و به تألیف و تدریس و نشر احکام و اصول معروف بودند. محمد بن عبدالباقی زرقانی از همان دوران جوانی به علم و دانش علاقه‌مند بود، به کلام خدا علاقمند شد و [[قرآن مجید]] را حفظ نمود، سپس اصول زبان و عبادات را فراگرفت. سپس به محافل علما در [[جامع الازهر]] وارد و در آنجا متون، شروح و مطالب مهم و اساسی را در همه زمینه‌ها توسط علمای الازهر فراگرفت. | محمد بن عبدالباقی زرقانی در فضایی عالمانه رشد کرد و از خانواده‌اش که خانواده‌ای عالم بودند آغاز شد زرا آنان در میان مردم مصر به علم شهرت داشتند و به تألیف و تدریس و نشر احکام و اصول معروف بودند. محمد بن عبدالباقی زرقانی از همان دوران جوانی به علم و دانش علاقه‌مند بود، به کلام خدا علاقمند شد و [[قرآن مجید]] را حفظ نمود، سپس اصول زبان و عبادات را فراگرفت. سپس به محافل علما در [[جامع الازهر]] وارد و در آنجا متون، شروح و مطالب مهم و اساسی را در همه زمینه‌ها توسط علمای الازهر فراگرفت. | ||
=اساتید= | == اساتید == | ||
النور الشبرامسی ،شیخ محمد البابلی ،شیخ محمد بن خلیل العجلونی الدمشقی، شیخ عبدالله الشبراوی | النور الشبرامسی ،شیخ محمد البابلی ،شیخ محمد بن خلیل العجلونی الدمشقی، شیخ عبدالله الشبراوی | ||
=شاگردان= | == شاگردان == | ||
شیخ الشبراوی صاحب الثبت ،الجوهری، السقاط و العشماوی | شیخ الشبراوی صاحب الثبت ،الجوهری، السقاط و العشماوی | ||
=آثار= | == آثار == | ||
شرحی موطا به نام «ابهج المسالک بشرح موطاالامام مالک» نامیده است که شرحی نه چندان طولانی است و در آن متون روایات را از جهت ادبی شرح کرده و در مباحث فقهی به تفصیل پرداخته است. این کتاب شهرت زیادی پیدا کرد. | شرحی موطا به نام «ابهج المسالک بشرح موطاالامام مالک» نامیده است که شرحی نه چندان طولانی است و در آن متون روایات را از جهت ادبی شرح کرده و در مباحث فقهی به تفصیل پرداخته است. این کتاب شهرت زیادی پیدا کرد. | ||
محمد علوی مالکی درباره او گفت: گمان نمی‌کنم از حقایق بیگانه باشم اگر بگویم: این توضیح بهترین شرح نه چندان بلند است، مفید برای گزیده خوانان و پسندیده برای کسانی که به آن مراجعه می‌کنند.» | محمد علوی مالکی درباره او گفت: گمان نمی‌کنم از حقایق بیگانه باشم اگر بگویم: این توضیح بهترین شرح نه چندان بلند است، مفید برای گزیده خوانان و پسندیده برای کسانی که به آن مراجعه می‌کنند.» | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۴: | ||
وصول الامانی فی الحدیث. | وصول الامانی فی الحدیث. | ||
=درباره او= | == درباره او == | ||
خیرالدین زرکلی در اعلام درباره او می‌گوید: | خیرالدین زرکلی در اعلام درباره او می‌گوید: | ||
محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد بن علوان زرقانی المصری الازهری مالکی، ابوعبدالله:او خاتم المحدثین در دیار [[مصر]] بود. | محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد بن علوان زرقانی المصری الازهری مالکی، ابوعبدالله:او خاتم المحدثین در دیار [[مصر]] بود. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده: | [[رده:عالمان اهل سنت]] | ||
[[رده:صوفیه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۳
| محمد بن عبدالباقی الزرقانی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد شهاب‌الدین بن محمد بن علوان مشهور به الزُّرقانی المصری الازهری المالکی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1055 ق، ۱۰۲۴ ش، ۱۶۴۵ م |
| محل تولد | مصر |
| دین | اسلام |
| استادان |
|
| شاگردان | شیخ الشبراوی صاحب الثبت ،الجوهری، السقاط و العشماوی |
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | محدث، فقیه، اصولی، صوفی، از بزرگان مذهب مالکی |
محمد بن عبدالباقی الزرقانی (1055 هـ - 1122 هـ / 1645م - 1710م) محدث، فقیه، اصولی، صوفی، از بزرگان مذهب مالکی، او به سال 1055 هـ در قاهره متولد و درگذشته به سال 1122 هـ است. نسب او به زرقان روستایی از روستاهای منطقه منوف کشور مصر می‌رسد. او یکی از گوهرهای دریای عالمان متبحر و نوگرا قرن یازدهم درمذهب مالکی به شمار می‌آید. عبدالحی الکتانی بر این باور است که آثار باقی مانده از او گواهی بر نوگرایی و تبحر علمی او بوده است [۱].
اسم و نسب
او محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد شهاب‌الدین بن محمد بن علوان مشهور به الزُّرقانی المصری الازهری المالکی بود و کنیه‌اش ابوعبدالله نام داشت.
تربیت
محمد بن عبدالباقی زرقانی در فضایی عالمانه رشد کرد و از خانواده‌اش که خانواده‌ای عالم بودند آغاز شد زرا آنان در میان مردم مصر به علم شهرت داشتند و به تألیف و تدریس و نشر احکام و اصول معروف بودند. محمد بن عبدالباقی زرقانی از همان دوران جوانی به علم و دانش علاقه‌مند بود، به کلام خدا علاقمند شد و قرآن مجید را حفظ نمود، سپس اصول زبان و عبادات را فراگرفت. سپس به محافل علما در جامع الازهر وارد و در آنجا متون، شروح و مطالب مهم و اساسی را در همه زمینه‌ها توسط علمای الازهر فراگرفت.
اساتید
النور الشبرامسی ،شیخ محمد البابلی ،شیخ محمد بن خلیل العجلونی الدمشقی، شیخ عبدالله الشبراوی
شاگردان
شیخ الشبراوی صاحب الثبت ،الجوهری، السقاط و العشماوی
آثار
شرحی موطا به نام «ابهج المسالک بشرح موطاالامام مالک» نامیده است که شرحی نه چندان طولانی است و در آن متون روایات را از جهت ادبی شرح کرده و در مباحث فقهی به تفصیل پرداخته است. این کتاب شهرت زیادی پیدا کرد. محمد علوی مالکی درباره او گفت: گمان نمی‌کنم از حقایق بیگانه باشم اگر بگویم: این توضیح بهترین شرح نه چندان بلند است، مفید برای گزیده خوانان و پسندیده برای کسانی که به آن مراجعه می‌کنند.»
اشراق مصابیح السیر المحمدیه بمزج اسرار المواهب اللدنیه: (شرح عطایای الهی توسط طریق محمدیه از قسطلانی). سرکیس گفت: شرحی غنی است که در آن بیشتر احادیث نقل شده در مورد معجزات پیامبر، سیره و صفات شریفش که جمع‌آوری کرده است.
شرح المنظومه البیقونیه فی علم مصطلح الحدیث.
مختصر المقاصد الحسنه فی بیان كثیر من الاحادیث المشتهره على الالسنه.
وصول الامانی فی الحدیث.
درباره او
خیرالدین زرکلی در اعلام درباره او می‌گوید: محمد بن عبدالباقی بن یوسف بن احمد بن علوان زرقانی المصری الازهری مالکی، ابوعبدالله:او خاتم المحدثین در دیار مصر بود. ولادت و وفات او در قاهره و انتساب او به زرکان (از روستاهای منوف مصر) از آثارش (تلخیص المقاصد الحسنة)در حدیث (شرح البیقونیه) در اصطلاحات (شرح المواهب اللدنیة)و(شرح موطا الامام مالک)و(وصول الامانی)در حدیث».