بدائیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''بدائیه''' فرقه‌ای از [[غلاة]] [[شیعه]] هستند که [[بداء]] را برای [[خدا]] جایز می‌دانند.  
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = بدائیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =بدائیه 
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده =غلاة شیعه و نیز اعتقاد به جواز بداء 
}}
'''بدائیه''' فرقه‌ای از [[غلات|غُلاة]] شیعه هستند که [[بداء]] را برای خدا جایز می‌دانند.  


==اعتقادات==
== اعتقادات ==
پیروان این فرقه معتقدند که مانعی ندارد خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر اساس همین اعتقاد خلافت خلفاى ثلاثه را تفسیر می‌کنند. <ref>شاطبی ابراهیم بن موسی بن محمد، الاعتصام، قاهره، نشر مطبعه السعاده، سال 1332 هجری قمری، ج۲، ص۲۱۹</ref> اما شیعیان امامی مذهب این تعبیر را درست نمى ‏دانند بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» (سوره رعد، آیه 39) بداء را بر خدا جایز می‌دانند. زیرا بنا بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد مى‏ تواند امرى را باطل و به جاى آن امرى دیگر را جایگزین کند. این نوع تفسیر از بدا به معنای [[نسخ]] است. چنان که خداوند امامت اسماعیل را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و حضرت صادق (ع) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد اول، ص 69</ref>  
پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفای‌ثلاثه را تفسیر می‌کنند.<ref>شاطبی ابراهیم بن موسی بن محمد، الاعتصام، قاهره، نشر مطبعه السعاده، سال 1332 هجری قمری، ج۲، ص۲۱۹</ref> اما [[شیعیان]] این تعبیر را درست نمی‌دانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» <ref>سوره رعد، آیه 39</ref> بداء را بر خداوند جایز می‌دانند، زیرا بنا‌بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، می‏‌تواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای [[نسخ]] است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل فرزند [[جعفر بن محمد (صادق‌)
<ref>مشکور جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 98 با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.</ref>
]] را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق(ع) فرمود:مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد اول، ص 69</ref> <ref>مشکور جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 98 با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.</ref>
   
   
==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۵۶۷

ویرایش