حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخهها
جز (Javadi صفحهٔ حبیبیه (از سلسله شاذلیه) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به حبیبیه (شاذلیه) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حبیبیه''' شاخهای از [[صوفیه]] است که از سلسله [[شاذلیه]] منشعب شده است. | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = حبیبیه (شاذلیه) | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = حبیبیه (شاذلیه) | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''حبیبیه'''، شاخهای از [[صوفیه]] است که از سلسله [[شاذلیه]] منشعب شده است. | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
پیروان این [[صوفیه|طریقت صوفیه]] بیشتر در [[شمال آفریقا|شمالآفریقا]] بهویژه کشورهایی چون [[مراکش]]، [[مصر]]، [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[سودان]] حضور دارند. | پیروان این [[صوفیه|طریقت صوفیه]] بیشتر در [[شمال آفریقا|شمالآفریقا]] بهویژه کشورهایی چون [[مراکش]]، [[مصر]]، [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[سودان]] حضور دارند. |
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۶
حبیبیه (شاذلیه) | |
---|---|
نام | حبیبیه (شاذلیه) |
حبیبیه، شاخهای از صوفیه است که از سلسله شاذلیه منشعب شده است.
تاریخچه
پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمالآفریقا بهویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.
اعتقادات
پیروان این فرقه معتقدند که وقتی بنده بهدرجهی معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلمتکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها میشود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکامشرعی بر او حرام میگردد، زیرا تکلیف، موجب آزار حبیب میشود. آیا نمیدانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمیکند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته میشود.[۱] [۲] [۳]
اصول اعتقادی پنجگانه حبیبیه
حبیبیه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا بهخلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایههای اعتقادی خود میشمرند.[۴] [۵] که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچکدام عمل نمیشود.
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69
- ↑ مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
- ↑ زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
- ↑ معصوم علی شاه نعمتاللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.