حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== اصول اعتقادی پنجگانه حبیبیه == | == اصول اعتقادی پنجگانه حبیبیه == | ||
حبیبیه رعایت پنج اصل | |||
حبیبیه رعایت پنج اصل: | |||
# خوف ظاهری و باطنی؛ | |||
# پیروی از سنت؛ | |||
# عدم اعتنا بهخلق؛ | |||
# تسلیم و رضا؛ | |||
# توکل در شادی و محنت را از پایههای اعتقادی خود میشمرند<ref>زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد</ref> .<ref>معصوم علی شاه نعمتاللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.</ref>. که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچکدام عمل نمیشود. | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲
حبیبیه (شاذلیه) | |
---|---|
نام | حبیبیه (شاذلیه) |
عقیده | معتقدند که وقتی بنده بهدرجه معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلمتکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها میشود. |
حبیبیه، شاخهای از صوفیه است که از سلسله شاذلیه منشعب شده است.
تاریخچه
پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمالآفریقا بهویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.
اعتقادات
پیروان این فرقه معتقدند که وقتی بنده بهدرجهی معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلمتکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها میشود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکامشرعی بر او حرام میگردد، زیرا تکلیف، موجب آزار حبیب میشود. آیا نمیدانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمیکند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته میشود[۱] .[۲] .[۳].
اصول اعتقادی پنجگانه حبیبیه
حبیبیه رعایت پنج اصل:
- خوف ظاهری و باطنی؛
- پیروی از سنت؛
- عدم اعتنا بهخلق؛
- تسلیم و رضا؛
- توکل در شادی و محنت را از پایههای اعتقادی خود میشمرند[۴] .[۵]. که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچکدام عمل نمیشود.
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69
- ↑ مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
- ↑ زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
- ↑ معصوم علی شاه نعمتاللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.