حدیثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیثیه''' از پیروان دو شخص به نام‌های احمد‌بن‌خابط و فضل‌حدثی هستند که هر دو از شاگردان نظّام متکلم مشهور [[معتزله]] بودند.

== تاریخچه ==

فضل‌حدثی منسوب به‌شهر حدثیه است. شهری که در کنار فرات بود. نام او در بعضی از کتاب‌ها به نام حدئی آمده است، ولی صحیح آن همان «حدثی» است و احمد‌بن‌خابط معتزلی از بزرگان معتزله در قرن سوم‌هجری‌قمری است. نام پدر وی در برخی از منابع حائط ضبط شده است.

== اعتقادات ==

حدیثیه معتقد بودند که مخلوقات دارای دو پروردگارند، یکی قدیم و دیگری مخلوق و او [[عیسی (ع) بن مریم]] است.

همچنین معتقد بودند که [[مسیح (ع)]] پسر خداوند است و خداوند او را به فرزندی پذیرفته و او از راه عادی متولد نشده است. مسیح (ع) کسی است که در روز قیامت اعمال بندگان را محاسبه خواهد کرد چنان که در [[قرآن کریم]] آمده است: «وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا» سوره فجر، آیه22. یعنی در آن روز پروردگار تو در حالی که [[فرشتگان]] صف در صف ایستاده‌‏اند می‌آید و «او مسیح است که در سایه‏‌هایی از ابر خواهد آمد.» سوره بقره، آیه 210.

او همان کسی است که [[رسول خدا ص]] در یکی از کلمات و سخنان خود فرموده است: خلق (اللّه) آدم علی صورته، یعنی خداوند آدم را که همان عیسی مسیح باشد، مانند چهره و صورت خود بیافرید. چنان که در حدیث دیگر فرموده است: «ترون ربکم کما ترون القمر لیلة البدر». یعنی پروردگار خود را خواهید دید، همان طور که ماه را در شب چهارده می‏‌بینید. او را از آن جهت مسیح گفتند که زره جسد انسانی بر تن کرده بود. حال آن که پیش از آن عقل «محض» بود و همان عقلی است که در حدیث رسول خدا آمده که خداوند به او گفت: أقبل، یعنی جلو بیا. پس پیش آمد. أدبِر، یعنی پشت کن و برو. سپس فرمود: به وساطت تو است که من عطا می ‏کنم و به وساطت تُو است که من می‌گیرم. همچنین معتقد بودند که دیگر حیوانات نیز پیامبرانی دارند. چنان که در [[قرآن کریم]] آمده است: «... إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلا فِیها نَذِیرٌ» سوره فاطر، آیه 24.

== اعتقاد به تناسخ ==

حدیثیه قائل به تناسخ بودند و می‌گفتند که خداوند در آغاز، مخلوق را با یک ضربه در [[بهشت]] آفرید و سپس آنان را به دلیل معصیت آدم از بهشت بیرون کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 150 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref>

== سرانجام خابط ==

خابط به دلیل آرای خاصش، از ناحیه [[معتزله]] طرد شده و ابن ابی داوود که خود از بزرگان معتزله بود به دستور [[واثق خلیفه عباسی]] (م: 232هـ. ق) مأمور بررسی پرونده او می‌شود. اما در حین بررسی، احمد بن خابط فوت می‌کند. مرگ وی را در سال 232 هجری قمری ضبط کرده‌اند. <ref>خیاط عبدالرحیم، الانتصار و الرد علی ابن الراوندی الملحد، ص148</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref> ص<ref>فدی صلاح‌الدین، الوافی بالوفیات، ج6، ص186

== پانویس ==