confirmed
۵٬۷۴۷
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '== پانویس == ↵↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''خداشیه''' از شاخه «[[راوندیه|راوندیه]]» و قایل به [[نبوت]] مردی به نام عمار (عمارة بن بدیل) ملقب به «خداش» بودند که در [[خراسان]] قیام کرده و به دست اسد بن عبدالله برادر خالد بن عبدالله القسری به قتل رسید. | '''خداشیه''' از شاخه «[[راوندیه|راوندیه]]» و قایل به [[نبوت]] مردی به نام عمار (عمارة بن بدیل) ملقب به «خداش» بودند که در [[خراسان]] قیام کرده و به دست اسد بن عبدالله برادر خالد بن عبدالله القسری به قتل رسید. | ||
خط ۱۲: | خط ۲۵: | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
پیروان خداش معتقد بودند که خداش حرامهای خدا را حلال کرده و نیز استفاده از زنان مردم برای را برای یکدیگر جایز میدانسته است. این فرقه برای آن که واجبات را انجام ندهند از توجیه و تاویل استفاده میکردند. معتقد بودند که خداش این مطلب را از [[مالک بن هیثم]] و [[هریش بن سلیم]] گرفته است.<ref>الشافعی، أبیالقاسم علی بن الحسن | پیروان خداش معتقد بودند که خداش حرامهای خدا را حلال کرده و نیز استفاده از زنان مردم برای را برای یکدیگر جایز میدانسته است. این فرقه برای آن که واجبات را انجام ندهند از توجیه و تاویل استفاده میکردند. معتقد بودند که خداش این مطلب را از [[مالک بن هیثم]] و [[هریش بن سلیم]] گرفته است.<ref>الشافعی، أبیالقاسم علی بن الحسن بن هبة الله بن عبدالله، تاریخ مدینه دمشق وذکر فضلها وتسمیه من حلها من الأماثل، تحقیق:محبالدین أبیسعید عمر بن غرامه العمری، ج۵۶، ص۵۱۷، بیروت، دارالفکر، ۱۹۹۵.</ref> خداشیه معقتد بودند که [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] واجب نیست و وقتی اسم اینها میآید، هدف دیگری دنبال میشود. یعنی این که منظور از نماز، دعا برای امام و رهبر جامعه و ذکر و یادآوری وی و اطاعت از وی است، نه اعمال و حرکات مخصوصی که از صدر اسلام بدان عمل می شده است. و منظور از روزه، خودداری از ذکر نام امام است. (ظاهراً این تأویل یک نوع توجیه سیاسی است). و مقصود از حج این نیست که بروی [[مکه]] و مناسک خاص را انجام دهی، بلکه مقصود حرکت برای دیدار امام و رهبر فرقه است. مطابق با این مبنا در نماز اصطلاحی مسلمانان، هیچ گونه مزیتی وجود ندارد و روزه ای که مسلمانان میگیرند فقط گرسنگی و تشنگی است و هیچ فایدهای بر آن مترتب نمیشود. بنابراین، انسان نباید در هیچ حالی خود را از لذت نعمتهایی که خدا داده (مثل خوردنیها و آشامیدنیها و جماع) ممنوع کند.<ref>الشافعی، أبیالقاسم علی بن الحسن إبن هبه الله بن عبدالله، تاریخ مدینه دمشق وذکر فضلها وتسمیه من حلها من الأماثل، تحقیق، محبالدین أبیسعید عمر بن غرامه العمری، ج۵۶، ص۵۱۷، بیروت، دارالفکر، ۱۹۹۵.</ref>آنها برای تبیین اعتقادات خود (از جمله اباحهگری) به آیه ۹۳ سوره مائده استناد میکنند.<ref>http://www.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87_%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87</ref> | ||
== سر انجام == | == سر انجام == | ||
خط ۱۹: | خط ۳۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] |