اصولیون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می شوند' به 'می‌شوند') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اصولیون | اصولیون به آن‌دسته از فقهای شیعه گفته می‌شود که در علم [[اصول فقه]] صاحب‌نظرند. این واژه در برابر اخباری‌ها به‌کار گرفته می‌شود که تعریف خاص خود را دارد. اصولی‌گری از زمان افول اخباری‌گری در قرن هجدهم، مکتب مسلط در تشیع اثنی‌عشری بوده و هم‌اکنون در مذهب‌شیعه اکثر قریب به اتفاق را تشکیل می‌دهد. | ||
==منابع مورد اعتنای فقهی نزد اصولیون== | ==منابع مورد اعتنای فقهی نزد اصولیون== | ||
اصولیون برای استنباط احکام فقهی به چهار منبع که نام | اصولیون برای استنباط احکام فقهی به چهار منبع که نام آنها در ادامه می‌آید، مراجعه می‌کنند. 1.کتاب خدا ([[قرآن]]). 2. [[سنت]]، یعنی قول و فعل و تقریر پیامبر ـ صلوات‌الله علیه ـ یا امام. 3. [[اجماع]]. 4. [[عقل]]. این چهار منبع در اصطلاح فقها و اصولیون «[[ادله اربعه]]» خوانده می‌شوند. | ||
اما | اما اخباری‌ها فقط سنت را منبع اصلی فقه می‌دانند. اصولی‌ها بعد از قرآن، سنت را از ادله اربعه می‌دانند و معتقدند که روایتی قابل اعتماد است که صحیح و موثق و راوی آن عادل و مورد اعتماد باشد. در غیر این‌صورت، به احادیثی که دارای آن شروط نباشد، نمی‌توان اعتماد کرد.بر همین اساس، «[[علم رجال]]» یعنی علمی که [[احادیث]] و راوایان آن را بررسی می‌کند در میان مسلمین به وجود آمد. | ||
==تفاوت اصولیون شیعه و اهل سنت== | ==تفاوت اصولیون شیعه و اهل سنت== | ||
در برخی از منابع آمده است: اصولیون شیعه به قیاس و | در برخی از منابع آمده است: اصولیون شیعه به قیاس و رأی قایل نیستند و در برابر اخباریون هستند اما اصولیون اهل سنت در مقابل حشویهاند نه در مقابل اخباریون. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64</ref> | ||
==نام و آثار برخی از اصولیون | ==نام و آثار برخی از اصولیون مشهور امامیه== | ||
1.[[شیخ مفید]]، | 1.[[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]، صاحب کتاب الرسالة الاصولیة | ||
2.[[سید مرتضی علم الهدی]]، صاحب | 2.[[سید مرتضی علم‌الهدی|سید مرتضی علم الهدی]]، صاحب کتاب الذریعة الی اصول الشریعة | ||
3.[[شیخ طوسی]]، صاحب کتاب | 3.[[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]]، صاحب کتاب عدة الاصول | ||
4.[[محقق حلی]]، | 4.[[محقق حلی]]، صاحب " معارج الاصول | ||
5.[[ | 5.[[حسن بن زین الدین|شیخ حسن بن زین‌الدین]]، صاحب " کتاب معالم الدین | ||
6.[[میرزای قمی]]، | 6.[[میرزای قمی]]، صاحب " ;کتاب قوانین الاصول | ||
7.[[شیخ مرتضی انصاری]]، صاحب " کتاب | 7.[[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]]، صاحب " کتاب فرائد الاصول | ||
8.[[آخوند محمد کاظم خراسانی]] صاحب کتاب | 8.[[محمد کاظم خراسانی|آخوند محمد کاظم خراسانی]] صاحب کتاب کفایة الاصول. <ref>ر. ک. مبادی فقه و اصول، نوشته علی رضا فیض ص 63 تا 67</ref> <ref>تاریخ فقه و فقها نوشته ابوالقاسم گرجی ص 307 تا 341</ref> <ref>ادوار اجتهاد نوشته محمد ابراهیم جناتی ص 407 | ||
</ref> | </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۶
اصولیون به آن‌دسته از فقهای شیعه گفته می‌شود که در علم اصول فقه صاحب‌نظرند. این واژه در برابر اخباری‌ها به‌کار گرفته می‌شود که تعریف خاص خود را دارد. اصولی‌گری از زمان افول اخباری‌گری در قرن هجدهم، مکتب مسلط در تشیع اثنی‌عشری بوده و هم‌اکنون در مذهب‌شیعه اکثر قریب به اتفاق را تشکیل می‌دهد.
منابع مورد اعتنای فقهی نزد اصولیون
اصولیون برای استنباط احکام فقهی به چهار منبع که نام آنها در ادامه می‌آید، مراجعه می‌کنند. 1.کتاب خدا (قرآن). 2. سنت، یعنی قول و فعل و تقریر پیامبر ـ صلوات‌الله علیه ـ یا امام. 3. اجماع. 4. عقل. این چهار منبع در اصطلاح فقها و اصولیون «ادله اربعه» خوانده می‌شوند. اما اخباری‌ها فقط سنت را منبع اصلی فقه می‌دانند. اصولی‌ها بعد از قرآن، سنت را از ادله اربعه می‌دانند و معتقدند که روایتی قابل اعتماد است که صحیح و موثق و راوی آن عادل و مورد اعتماد باشد. در غیر این‌صورت، به احادیثی که دارای آن شروط نباشد، نمی‌توان اعتماد کرد.بر همین اساس، «علم رجال» یعنی علمی که احادیث و راوایان آن را بررسی می‌کند در میان مسلمین به وجود آمد.
تفاوت اصولیون شیعه و اهل سنت
در برخی از منابع آمده است: اصولیون شیعه به قیاس و رأی قایل نیستند و در برابر اخباریون هستند اما اصولیون اهل سنت در مقابل حشویهاند نه در مقابل اخباریون. [۱]
نام و آثار برخی از اصولیون مشهور امامیه
1.شیخ مفید، صاحب کتاب الرسالة الاصولیة 2.سید مرتضی علم الهدی، صاحب کتاب الذریعة الی اصول الشریعة 3.شیخ طوسی، صاحب کتاب عدة الاصول 4.محقق حلی، صاحب " معارج الاصول 5.شیخ حسن بن زین‌الدین، صاحب " کتاب معالم الدین 6.میرزای قمی، صاحب " ;کتاب قوانین الاصول 7.شیخ مرتضی انصاری، صاحب " کتاب فرائد الاصول 8.آخوند محمد کاظم خراسانی صاحب کتاب کفایة الاصول. [۲] [۳] [۴]