خوارج: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «خوارج از فرقههای مسلمان است. در روزهای پایانی جنگ صفین با امیرالمؤمنین (ع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
خوارج از | خوارج فرقه ای از مسلمانان هستند که در روزهای پایانی جنگ صفین و پس از قضیه «حكمیت»،از اردوگاه مسلمانان خارج شدند. | ||
در نگاه ایشان، حکمیت خلاف بوده،و همه کسانی که به حکمیت تن دادند خصوصاامام علی علیهالسلام، باید از این خطا توبه كنند. | |||
==پیدایش خوارج== | |||
شواهد تاریخی گواه این نکته است که فرقه مذکور پس از آن به وجود آمد که حضرت علی علیه السلام با نقض حکمیت از سوی معاویه مخالفت کرد. | |||
خوارج اگر چه خودشان در ابتدا مسئله حکمیت را مطرح کرده بودند اما وقتی دیدند که حضرت علی علیه السلام این پیشنهاد را پذیرفت و جنگ متوقف شد از خواسته خود پشیمان شدند و در مخالفت با امام صف بسته از حضرت خواستند تا توبه کند. | |||
پذیرش حکمیت از سوی خوارج به معنای ورود به ورطه کفر بوده **************** | |||
خوارج، پذیرش حکمیت را کفر دانستند و پس از بازگشت امام علی (ع) به کوفه، به حروراء در نزدیکی کوفه رفتند که در تاریخ به خوارج یا حروریّه شهرت یافتند. اینان پس از جریان حکمیّت سربرآوردند و در اعتراض به امیرمؤمنان علی (ع) گفتند: «تو در دین خدا مردان را داور نهادی، درحالی که خداوند میگوید: تنها حکم از آن خداست.» |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۲۶
خوارج فرقه ای از مسلمانان هستند که در روزهای پایانی جنگ صفین و پس از قضیه «حكمیت»،از اردوگاه مسلمانان خارج شدند. در نگاه ایشان، حکمیت خلاف بوده،و همه کسانی که به حکمیت تن دادند خصوصاامام علی علیهالسلام، باید از این خطا توبه كنند.
پیدایش خوارج
شواهد تاریخی گواه این نکته است که فرقه مذکور پس از آن به وجود آمد که حضرت علی علیه السلام با نقض حکمیت از سوی معاویه مخالفت کرد. خوارج اگر چه خودشان در ابتدا مسئله حکمیت را مطرح کرده بودند اما وقتی دیدند که حضرت علی علیه السلام این پیشنهاد را پذیرفت و جنگ متوقف شد از خواسته خود پشیمان شدند و در مخالفت با امام صف بسته از حضرت خواستند تا توبه کند. پذیرش حکمیت از سوی خوارج به معنای ورود به ورطه کفر بوده **************** خوارج، پذیرش حکمیت را کفر دانستند و پس از بازگشت امام علی (ع) به کوفه، به حروراء در نزدیکی کوفه رفتند که در تاریخ به خوارج یا حروریّه شهرت یافتند. اینان پس از جریان حکمیّت سربرآوردند و در اعتراض به امیرمؤمنان علی (ع) گفتند: «تو در دین خدا مردان را داور نهادی، درحالی که خداوند میگوید: تنها حکم از آن خداست.»