آیت الله بروجردی آیت اخلاص (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:آیت_الله_بروجردی_(آیت_اخلاص).png|بندانگشتی|وسط]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام کتاب | !نام کتاب | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام اصلی کتاب | |نام اصلی کتاب | ||
|طلایه داران تقریب (1) | |طلایه داران تقریب(1) | ||
آیة‌اللهّ بروجردی | |||
آیت اخلاص | آیت اخلاص | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه‌داران تقریب» است که به زندگی‌نامه، اندیشه، ویژگی‌های اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت‌گرایانه، فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی و | این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه‌داران تقریب» است که به زندگی‌نامه، اندیشه، ویژگی‌های اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت‌گرایانه، فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی و سیره سیاسی حضرت [[سید حسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] پرداخته است. | ||
= | == زندگی‌نامه آیت‌الله بروجردی == | ||
وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله [[امام خمینی (ره)]] در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال | [[سید حسین بروجردی|آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی]] در [[صفر المظفر|صفر]] ١٢٩٢ در شهر [[بروجرد]] به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به [[اصفهان]] رفت و در محضر استادان بزرگی همچون میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچه‌ای تلمذ نمود و پس از نه سال اقامت و تحصیل در [[اصفهان]] به مراتب عالی [[اجتهاد]] دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به [[نجف اشرف]] رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام [[محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[شریعت اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]] بود. وی در کنار بهره‌مندی از محضر علمای [[نجف]]، خود کرسی تدریس بپاداشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد. این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق. به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]] و تعلیم شخصیت‌های برجسته حوزوی بود. وی در پی اصرار و درخواست علمای [[قم]] از جمله [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی(ره)]] در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال بی‌نظیر مراجع، علما و مردم [[قم]] وارد این شهر شد. [[سید حسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] به مدت پانزده سال مدیریت [[حوزه علمیه قم]] را به عهده داشت و برخی [[مرجع تقلید|مراجع]] عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و [[محمد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی]] در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند. | ||
= | === آثار === | ||
ایشان آثار بسیاری دارد از جمله آنها می‌توان '''الاحادیث المقلوبه'''، '''جامع الاحادیث الشیعة'''، '''الفقه الاستدلالی''' است و حاشیه‌هایی بر '''نهایه'''، '''مبسوط''' و '''خلاف''' [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] و جز آن به نگارش در‌آورده است. | |||
[[رده: | === اشراف بر آرای فقهی اهل سنت === | ||
[[رده: | آیت‌الله بروجردی بر کتب و آرای فقهی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی می‌كرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه‌یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «[[وحدت]] مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم [[جهان اسلام]] بود و اعتقاد داشت که سامان‌دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است. | ||
=== تأسیس «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» === | |||
وی با تأسیس مرکز «[[دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة]]» از سوی شیخ [[محمد تقی قمی]] و علمای سرشناس [[الأزهر]] به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر [[عبدالمجید سلیم]] و [[محمود شلتوت|شیخ محمود شلتوت]]، مکاتباتی داشت که این امر رابطۀ جهان [[مذهب شیعه|تشیع]] را با دنیای [[اسلام]] مستحکم‌تر و بسیاری از بدبینی‌ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد. | |||
== به‌رسمیت شناختن شیعه == | |||
در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] ـ [[محمود شلتوت|شیخ محمود شلتوت]]، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار [[مذهب شیعه]] را به رسمیت شناخت و برای آن در [[الأزهر|دانشگاه الأزهر]] کرسی تدریس مستقل تشکیل داد. | |||
| |||
[[رده:کتاب‌ها]] | |||
[[رده:کتاب‌های تقریبی]] | |||
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۰
.png)
| نام کتاب | آیت‌الله بروجردی آیت اخلاص |
|---|---|
| نام اصلی کتاب | طلایه داران تقریب(1)
آیة‌اللهّ بروجردی آیت اخلاص |
| نویسنده | عبدالرحیم اباذری |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1382 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 3000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه‌داران تقریب» است که به زندگی‌نامه، اندیشه، ویژگی‌های اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت‌گرایانه، فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی و سیره سیاسی حضرت آیت‌الله بروجردی پرداخته است.
زندگی‌نامه آیت‌الله بروجردی
آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر استادان بزرگی همچون میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچه‌ای تلمذ نمود و پس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. وی در کنار بهره‌مندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپاداشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد. این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق. به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیت‌های برجسته حوزوی بود. وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی(ره) در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال بی‌نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیت‌الله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوزه علمیه قم را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند.
آثار
ایشان آثار بسیاری دارد از جمله آنها می‌توان الاحادیث المقلوبه، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیه‌هایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی و جز آن به نگارش در‌آورده است.
اشراف بر آرای فقهی اهل سنت
آیت‌الله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل‌سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی می‌كرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه‌یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «وحدت مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان‌دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است.
تأسیس «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة»
وی با تأسیس مرکز «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمد تقی قمی و علمای سرشناس الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مکاتباتی داشت که این امر رابطۀ جهان تشیع را با دنیای اسلام مستحکم‌تر و بسیاری از بدبینی‌ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد.
به‌رسمیت شناختن شیعه
در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول شهید مطهری ـ شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت و برای آن در دانشگاه الأزهر کرسی تدریس مستقل تشکیل داد.